အခ်စ္မ်ားစြာျဖင့္

အခ်စ္မ်ားစြာျဖင့္ (အပိုင္း၁၉)

[  Zawgyi  ]

ေနွာင္း နႈိးလာေတာ့ ကုတင္ေဘး၌ စာေလးသာေတြ႕ရသည္။

' ေနွာင္း မေန႔က ေတာင္းပန္းပါတယ္ ကိုယ္စိတ္လြတ္သြားတယ္  ကိုယ္အေရးႀကီးခရီးထြက္ရမွာ ၁ပတ္ၾကာမယ္´ ဟူ၍သာ။

ေနွာင္း၀မ္းနည္းမိသည္။ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတာ ေရေရရာရာမသိေပမဲ့လည္း..

' ေနွာင္း ကိုယ္မင္းကိုခ်စ္တယ္ေနွာင္း ဒါေပမဲ့ ခနေတာ့ ခြဲေနၾကရေအာင္´

ေရာင္နီသည္ ဂိုဏ္း၌ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ကိစၥေတြကို ညီဆီမွ လက္လြဲယူခဲ့သည္။ သူမ်ားကိုခ်ည္း အကူအညီေတာင္းခိုင္းေနရတာ လူမဆန္သြားသလိုျဖစ္ေနမလား?

ဂိုဏ္းထဲသို႔ ခိုး၀င္သြားသူမွာ ဂိုဏ္း၏ အေရးႀကီးအခ်က္အလက္ေတြ အစံုပါေသာ Memory cardကို ခိုးယူခဲ့သည္။ ထိုအတြက္ သူ၏ အသက္ကို နွဴတ္ယူခဲ့သည္။

ေလျပည္ဆိုသည္ လူသားတိုင္းအတြက္အေရးႀကီးသည္ မည္သူမွ သတိမမူမိၾကေပလည္းေပါ့။အဲ့လိုဘဲ ကိုယ့္ကို အၿမဲတေစ ဂရုစိုက္တဲ့သူက ရုတ္တရက္ ဂရုစိုက္ျခင္းေတြ ရပ္တန္႔လိုက္ရင္ ရင္ထဲမွာ လစ္ဟာသြားသလို ေနရာလြတ္ေလး တစ္ေနရာရွိေနတတ္သည္။ထိုအရာက ဘာမ်ားပါလိမ့္?

ေရာင္နီ၏ ဖုန္းကို ေနွာင္းအၿမဲေစာင့္ေနမိသည္။

'ဘာလို႔မ်ား ဖုန္းမဆက္တာလဲ  ကိုကို  ဟင့္ ကိုကို ေျပာင္းလဲသြားတာလားးး ဟင့္ ´

ဆိုဖာေပၚတြင္ ထိုင္ငိုေနေသာေနွာင္းသည္လည္း အလြန္သနားစရာေကာင္းသည္။

တီ...တီ...(ဖုန္းျမည္သံ)

'ဟယ္လို  ကိုကို! ´

' ေနွာင္း ဘာျဖစ္လို႔လဲ´

'ဟင့္အင္း  ဟင့္  ဘားမွမျဖစ္ဘူး  ကိုကိုဘယ္ေတာ့ ျပန္လာမွာလဲ ´

' အင္း  နည္းနည္းၾကာဦးမယ္ ဘာစားၿပီးၿပီလဲေနွာင္း´

'အင္း ၿပီးၿပီ ကိုကိုေရာ´

' အင္း ၿပီးၿပီ ဒါဆို good nightေနာ္ ေနွာင္း´

' ဟမ္  အင္း´

တီ...(ဖုန္းခ်သံ)

ကိုကိုအဲ့ေလာက္ထိ ဖုန္းကိုျမန္ျမန္ခ်လိမ့္မယ္လို႔ မထင္ခဲ့ဘူး~~