[ သူကြီးသမက် ]
တစ်ရွာလုံးကြားအောင်အသံချဲ့စက်ကလျှံထွက်လို့လာဆိုတဲ့အတိုင်းမနက်လေးနာရီပဲရှိသေးတယ်။ ချက်တဲ့ပြုတ်တဲ့သူတွေရောက်လာကြသလို မင်္ဂလာဆောင်တေးသီချင်းတွေကလဲကြားရသူအဖို့ကိုယ်တိုင်ချစ်ရသူနဲ့လက်တွဲမင်္ဂလာရှိတဲ့ဧည့်ပုရိတ်သတ်တွေအရှေ့ပွဲလယ်မှာလျှောက်လှမ်းနေရသလို ရင်ခုန်ကြည်နူးစရာအလွန်ကိုကောင်းလှသည်။
" အရိပ်လေး ငါးနာရီထိုးနေပြီရေချိုးတော့လေ ဘုန်းဘုန်းတွေ အာရုံဆွမ်းကပ်နောက်ကျမယ် "
" ဟုတ်ကဲ့အရီး "
အရိပ်စောစောထ၍ ချက်ကြပြုတ်ကြတဲ့အရီးတို့ကိုလိုအပ်တာများကူလုပ်ပြီးရေချိုးရန်အခန်းထဲဝင်လာတော့ ရိုးကနှစ်ခြိုက်စွာအိပ်နေတုန်းဖြစ်၏ ဒီလောက်အပြင်မှာချက်ပြုတ်သံသီချင်းသံတွေဆူညံနေတာကိုဘယ်လိုတောင်မနိုးပဲဆက်အိပ်နေနိုင်လဲမသိတဲ့ ရိုးဘေးထိုင်ချလိုက်ကာလှုပ်နှိုးလိုက်သည်။
" ရိုး ထတော့ ထတော့ ငါးနာရီထိုးနေပြီ "
အိပ်နေတာကိုအတင်းလာလှုပ်နှိုးနေတဲ့အရိပ်ကြောင့် ရိုးမျက်လုံးတွေမဖွင့်ပဲတစ်ဖက်ကိုလှည့်၍ ပြန်အိပ်တော့ သူ့နောက်ကျော့ကိုတဘုန်းဘုန်းရိုက်လာတဲ့အရိပ်ကပါးစပ်ကလဲပွစိပွစိနဲ့နားမခံနိုင်စရာပြောဆိုနေသည်။
" ရိုး ထတော့လို့ ဘယ်လိုတောင်လာအိပ်နေတာလဲ ကိုယ်နဲ့မဆိုင်သလိုပဲ ရွာထဲကသူတွေတောင်စောစောထပြီးလာချက်ကူနေကြတာကိုနည်းနည်းလေးမှအားမနာတတ်ဘူးလား ထတော့ !"
" အင်း , အရိပ်ရာဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ ကိုယ့်တို့ကသတိုးသားတွေလေ ချက်တဲ့ပြုတ်တဲ့အလုပ်ကသူတို့လုပ်ပေးမှာပေါ့လို့ ကိုယ့်တို့ဘာလုပ်စရာရှိလို့လဲ "
ရိုးအပြောကြောင့် အရိပ်စိတ်တို၍။
" ဘာကိုသူတို့အလုပ်လဲ ဒါရိုးနဲ့အရိပ်ရဲ့မင်္ဂလာဆောင်လေ ရေချိုးစရာရှိချိုး ပြင်ဆင်စရာရှိပြင်ဆင်ရမယ်လေ !"
" ကျစ် "
" အရိပ်ရာ , နားငြီးလိုက်တာ မသိရင်ကိုယ့်တို့က သတိုးသမီးတွေလို့ မိက်ကပ်လိမ်းဆံပင်ပြင်ရဦးမှာကြနေတာပဲ "
YOU ARE READING
( သူကြီးသမက် ) Completed
Non-Fiction( ရိုးမာန်ဂုဏ် ♡ နွေလရိပ် ) ♡ 28 . 8 . 2021>♡< 19 . 12 . 2021 ♡
