Damn it, Maria! (Squad Series 1)

2 🌈 Caleb, The Offering

🌈🌈🌈

Noong unang nakita ni Caleb si Maria, ayaw na niya dito. She doesn't belong. Oo't isang transferee, bagong mukha, pero iba ang kilos sa lahat.

Ang unang mapapansin ay malaki nitong ngisi. May iba't-ibang uri ng ngiti- totoo, mapanglinlang, may malisya, kuntento at iba pa. Ngunit hindi niya maintindihan kung anong klase ang ngiti ng babae.

Her teeth were almost seen, it was an awkward curve of her lips, but her eyes were always sparkling, always hungry for details, looking everywhere.

For some reason, the desk next to him was empty. Ang dating umookupa, isang lalaki na natatandaan niyang nagsisismula sa J ang pangalan, ay lumipat sa isa pang bakanteng desk sa kabilang bahagi ng silid.

He couldn't blame him. Sitting next to Caleb would require guts and self esteem. Walang gustong magmukhang alalay niya.

Kung anong kulang ay pinupunan, kaya't sa tabi pinaupo ang transferee. Kung minamalas nga naman. But Caleb smiled anyway.

A dumb transferee after the school year started a month ago, under the Top section nonetheless. This means that she has a good backer, someone powerful enough to bend the rules of Ferguson Academy.

Napangiti noon si Caleb ng maisip ang posibilidad. Maari itong pakinabangan.

At ngayon, isang buwan na halos ang lumipas, ay milagrong natiis niya ito. If it isn't for his image as the perfect and gentleman Montreal, matagal na niya itong sinagasaan.

Sa kasalukuyan, nagsimula na ang klase. Subalit wala pa ang isang oras, ginulat ni Maria ang silid nang agad itong tumayo at itinuro ang kalangitan. "Maya! May maya!"

Bago pa makahuma ang lahat, tinakbo nito ang bintana, binuksan at tumalon mula sa ikatlong palalpag, kung maari man iyon.

"Ang galing, madaming maya! Eureka!" at base sa masiglang sigaw nito mula sa baba, posible nga.

Unang nakabawi ang guro sa gulat, bumalik sa board at nagpatuloy sa klase. "Uh well... where are we, ah yes... the third theory..."

"Pero sir..." sa front row, isang kamay ang itinaas, "tumalon si Maria mula bintana, ayos lang ba talaga siya?"

Tulad ng inaasahan sa Top 3 ng unang monthly test, si Lordeliza Asuncion. Katulad ng pangalan, ordinaryo din ang pinagmulan nito. Ngunit sa kabila ng pagiging mahirap, she's a bit of a magnet.

Being hardworking and an independent poor person seems attractive. Dagdagan pa ang panglalaki nitong buhok at kilos. Kaya naman, maraming babae may gusto dito, sa kabila ng parehong kasarian. They say it's one of the reason the library is mostly visited on Mondays, Wednesdays and Fridays, during her shift.

Girls even call him 'Lord'. In Caleb's opinion, she's just Lordeliza, she could pass to be a good-looking boy, but poor. And Caleb has nothing to do with poor people.

As a scholar, it is obvious that she is the poorest in class. Kailangan nitong magtrabaho ng part time. Ang pag-aalala nito kay Maria ay marahil mula sa nakaimprintang dugo ng mga mahihirap at tagasilbi.

"Ah, no need to worry Miss Asuncion. Nakausap na namin ang guardian niya. They signed a waver too, not to blame the school if she inflicted harm in her... adventures."

"Pero ang tumalon-talon, floor to foor like a ninja," sabat ni Matthew sa unahang desk, "...I wish she'd do it again tomorrow." He looked back to Caleb with the twinkling excitement of a fool. "Ayos ang seatmate mo, pinsan."