Never Say Never (Serie De Amor #2)

Chapter 07

Kabanata 07

Sa Girlfriend Mo

"My baby!" sigaw ko sabay takbo papalapit kay Axelius.

"ATEEE! My neck hurts!" reklamo niya nang mahigpit ko siyang niyakap.

Binitawan ko pa ang dala-dala kong purse para lang mayakap ang kapatid kong matagal ko nang hindi nakikita. He can't blame me, right? I just miss him so much, that's why.

Nang kumalas ako sa yakap sa kaniya ay agad kong inilabas ang cellphone ko. His eyes turned big when he realized why I was doing that. Lumipad sa ere ang mga kamay niya bago tumalon-talon na may kaunting hagikhik pa. Napangiti ako nang malawak dahil do'n.

"Let's watch it now, po!" sambit niya at ipinakita ang palad sa akin.

Kaagad akong umiling-iling, "Ikaw muna, okay? I'll watch those documentaries with you later. Pero ngayon, magbibihis muna ako at maghihintay kina Daddy at Mommy." ngumiti ako at inilapag sa palad niya ang cellphone ko.

Tumango naman siya at hinalikan ako sa pisngi bago tumakbo papunta sa itaas.

Tumayo ako at pinulot ang purse na inihagis ko kanina saka iyon isinabit sa balikat ko. Bumuntong-hininga ako at inilibot ang paningin sa paligid.

The ambience, chandeliers, living room, dining room, studio room, and music room which I've missed so much. The grand staircase, the grandiose huge piano, and huge swimming pool.

"It's glad to be back." wala sa sariling sambit ko bago ngumiti.

"Fern Silver Gomez!"

Napalingon agad ako sa likuran ko nang marinig ang umaalingawngaw na boses sa buong mansiyon.

"Daddy!" nakangiting sambit ko at tumakbo papunta sa kaniya.

He's just wearing a three-piece suit paired with slacks. Halatang kagagaling lang sa office. Mahigpit ang yakap na ibinalik niya sa akin. Gano'n din ang ginawa ko. I really miss him!

"How are you?" aniya nang makakalas na sa yakap. Hinawakan niya ang balikat at sumunod ang palapulsuhan ko naman ang hinawakan niya. "Mukhang hindi ka naman namayat. Nakakakain ka ba nang maayos do'n kahit wala kang pera? Nililibre ka naman siguro ng kuya mo, tama ba?" sunod-sunod niyang sambit sa pag-aalalang tono ng boses.

Ngumuso ako at umiling.

"I'm fine, Dad. Yeah, si kuya ang nanlilibre sa pagkain ko. Hindi niya naman ako ginugutom." nakangiti kong sagot.

He sighed deeply bago tumango-tango.

Napalingon naman ako sa likuran niya nang makita ang kakapasok lang na nakasuot ng grey fabulous dress and a pair of stilletos. Agad akong lumapit sa kaniya at yumakap nang mahigpit.

"Mommy!" sabay yakap ko sa kaniya nang mahigpit.

I miss my mom as much how I miss my dad. That one month and one week we had in Cebu was like a year on how much I miss my family. I have concluded, I am really not an independent woman till now. It's the best feeling whenever I am with them. Siguradong hindi ko kakayanin kapag nawalay ako sa kanila. Call me dependent, it's okay. I won't be ashamed because it's a fact about my personality.

"Oo nga pala, where's Xagred James?" tanong ni Mommy nang kumalas na kami sa yakap.

"May pupuntahan lang raw, Mom. Pinauna na niya ako dito." sambit ko at ngumiti.