Never Say Never (Serie De Amor #2)

Chapter 16

Kabanata 16

Be My Freedom

Mabilis na dumating ang graduation namin. Tuwang-tuwa ako kasi straight uno ang lahat ng grades ko. Lalo na sa arts.

Nakangiti ako habang inililibot ang paningin sa paligid ng auditorium namin. Hawak-hawak ko ang diploma ko habang hinahanap ang pwesto nina daddy. Kanina ko pa sila hinahanap pero natagalan sila kasi traffic raw.

Kumaway sila sa akin at itinuro ang mga upuan kung saan sila uupo. Tumango na lang ako at hinintay ang closing remarks.

"Again, congratulations for making it up to here. Congratulations, graduates! Thank you," ani ng emcee.

Hindi na ako sumali sa mga nagpapalakpakang mga estudyante. Sa halip ay dumiretso ako sa pwesto nina daddy.

Nang tuluyan ng makalapit ay kumunot ang noo ko nang hindi ko makita si Axelius. Si daddy, mommy, at kuya lang ang nandito. Tumayo agad si mommy at ibinigay sa akin ang isang shopping bag na sumisigaw ng mamahaling brand ng purses. Si daddy naman ay agad akong sinalubong ng mahigpit na yakap.

"Congratulations, my princess." aniya at hinalikan ang ulo ko.

"Thank you, Daddy!" sambit ko at ngumiti.

Sunod naman ay si kuya na may dala-dalang isang bouquet ng red roses. Niyakap niya agad ako kaya niyakap ko rin siya nang mahigpit.

"Congrats, baby." mahinang sambit niya at hinaplos ang buhok ko.

Napangiti ako nang maluwag dahil sa tuwa.

Hindi ko inakalang sa wakas ay graduate na rin ako. I can start planning for my business now, of course, related to arts. Gusto kong magpatayo ng sariling art gallery kung saan maipapakita ko ang mga arts na gawa ko para mapagkitaan rin. Sana... Sana magkaroon ako ng art gallery.

Suminghap ako nang may maalala, "Where's Axelius?" tanong ko at inilibot ang paningin sa paligid.

Kusang tumigil ang mga mata ko nang makita ang pamilyar na lalaking may dala-dalang maliit na pulang paper bag sa kamay. Kasama niya ang kapatid kong nakangiti nang maluwag na nakahawak sa kamay niya.

Kumabog nang mabilis ang dibdib ko nang maamoy ko ang pamilyar at mabango niyang manly scent na nagpapahiwatig na sobrang lapit na niya.

Nang tumingin ako sa kaniya ay nagbigay ako ng isang tipid na ngiti. Ngisi naman ang ibinalik niya.

Pinasadahan ko siya ng tingin mula ulo pababa at pataas ulit. He's wearing a dark button-down dress shirt paired with jeans na pinaresan ng simpleng ngunit halatang mahal na sapatos. Tumitig ako sa mukha niya at hindi napigilan ang mamula. Darn! Bakit sobrang gwapo niya?

Tumikhim ako at nag-iwas ng tingin. Sakto namang nagsalita ang kapatid ko kaya nilingon ko agad siya.

"Ate Eve, congratulations po! You did great!" aniya at nag-thumbs up.

Ngumiti ako saka pinisil ang pisngi niya, "Are you proud of ate?"

"Yes, po! Hindi lang ako. Si kuya Heeven rin! Sinabi niya kanina na sobrang proud raw siya sa'yo kasi sa kabila ng panglalandi mo sa kaniya, you still did great!"

Uminit ang pisngi ko dahil sa sinabi ng kapatid ko. Lumingon ako kay Heeven na nakangisi pa rin sa akin. Pinanliitan ko siya ng mata bago sinimangutan. Hindi rin mapigilan ang matuwa sa loob. Kung totoo man iyon, kahit na sinabi niyang nilalandi ko siya, masaya pa rin ako kasi alam niyang ginawa ko ang best ko.