WHEN THE NIGHT SHE'S BACK ( JAYMY )

CHAPTER ONE

JAYDEE

" I told you not to cry Jaydee! Why you're always like this everynight! " I tell this to myself. Hindi parin nauubos ang mga luha ko sa gabi-gabing pagiyak.

It's been 2 years When she left me, just to persue her dreams. I'm not against with it but Why she left me right away without knowing If What I feel after that. She is so selfish!! I still ask her WHY!? Masaya naman kami before wala kaming problema. Even If we don't have a perfect relationship because we're both Woman.
We could understand each other, We're sympathetic in everything. Yes we're not legal because her mother against us. But she promised me that we gonna fight all the struggles together. But everything has disappeared in one day.

2 years ago....

      On the day of my birthday, I was really expect that she's preparing a kind of surprised for me.
            Yeah! I will expect it because every year of our special occasions we always celebrate it with full of surprises.
After my work on that day, I immediately took our condo unit. She has no text or any replied to my messeges. Maybe she's kind of busy for preparing?

Infront of our door unit, I breath deeply. I feel nervous right now. I don't know ? maybe I'm just kind of excited or what?

I slowly open the door, habang binubuksan ko ito, natatanaw ko na ang kadiliman sa loob. Noong tuluyan ko na itong buksan ay Walang nangyari.

*Meeeeoooow* Tanging si BALI ( My cat's name) lang ang sumalubong sakin.
**I drop my things at sofa at kinarga si BALI
"Where's your mom baby?" Mayamaya pa ay ibinaba ko rin sya.

"BABY?." Tawag ako ng tawag pero wala. Walang nangyayari at kahit anino nya e wala.
Ang bigat na ng dibdib ko na parang gusto kong humagugol ng iyak. Pero pinigilan ko , ang tanga ko sa part na umasa ako.

I get my phone and dialed her phone number, but it's cannot be reach. I'll try to call one of their maids, but she's not answering my call. Sinubukan ko ring tawagan ang ilang mga kaibigan namin. Lahat sila ang sagot e, HINDI NILA ALAM O WALA SILANG ALAM. I feel different parang may kakaiba ng nangyayari.

I'll try to call her again.

" AMANDA! PLEASE ANSWER THE PHONE!! " Nagring.. so umasa akong sasagutin..

*toottooottoootooot*
*F*ck! Pinatayan nya ko. Tinawagan ko ulit but coverage area na. Which is she turn off her phone! Geez.
Napahikbi na ako, everytime parang babagsak na ang mga luha ko.

Until RUTH call me.

" JAYDONG! I SAW AMANDA AND HER MOM HERE AT THE AIRPORT. Hindi ko alam kung anong nangyayari but please you must be here immediately! " Pagmamadali nyang explain akin.

"What!?"

" I'll trying to stop her, but her mom's bodyguards block me... " Hindi pa nya natatapos ang sasabihin ay bigla ko ng pinatay ang tawag nya.

I immediately ran into my car. Kung magddrive ako ng  whole speed, mabilis akong makakarating doon  Since malapit lang ang airport sa condominium.
At ginawa ko nga yon. Inovertake ko lahat ng sasakyan na madadaanan ko. At pinaharurot ang sasakyan ko.

After 5 minutes, nakarating ako. I see RUTH na nagaabang sakin sa Entrance. I ran after her papunta kami sa airplane road. But the guards block us. Sobra na akong nanlulumo. Umaasa ako na baka pag nakita nya ko magbago yung isip nya.

Natanaw ko syang pasakay na ng Jet kaya buong lakas akong sumigaw para marinig nya ko.

"AMANDAAAA!!!!!" Nakita ko syang lumingon hindi ko masyadong maaninag ang mukha nya dahil napakalayo nya., may dalawang lalaking nakaharang sa kanya. Ang tagal nya akong tinignan akala ko ay baba sya para takbuhin ako pero mas pinili nyang tuluyang sumakay.

" AAMMMAAAANNNDDDAAAAA!!! DON'T GO!! " Buong lakas kong sigaw at pilit ko paring gustong lumabas sa plane road pero ayaw akong paraanin ng mga guard dahil wala kamig maipakitang ticket sa kanila.

"AMMAAANNNNDDAAAA!!!!!!!" Tuluyan ng isinara ang pintuan ng Jet plane.

"JAYDONG! HERE! " Agad akong tumakbo kay RUTH na nakagawa ng paraan para nakalabas ako.

Hinabol ko ang Jet na sinasakyan nila habang ito'y umaandar na palayo.

"AMAANDDAA!!!" Sinabayan ako ni RUTH sa pagtakbo at pagtawag kay AMANDA.

" AMANDA!" Pilit namin syang tinatawag kahit alam kong hindi nya na kami naririnig.
Hanggang sa tuluyan na ngang lumipad ang Jetplane.
Hawak ako ni RUTH bago ako bumagsak sa sahig dahil sa sobrang pagod, Umiiyak na ako non at sobrang sakit na rin ng lalamunan ko kakasigaw pero hindi ko iyon ininda. Naramdaman kong niyakap na ako ni ROSÈ.

Wala na sya! T.T how did she can take to leave me!

" It's alright Dong. " RUTH comforting me. Nakaupo na kami ngayon sa isang bench sa airport.

"Bakit hindi man lang sya sinabe sakin!" T_____T I'm still crying na para akong bata at wala akong pake sa mga nakakakita sakin.

Habang si RUTH ay hinahagod ang aking likod .

I remember when we talk about her dream.
She really want to be a GLOBAL AMBASSADOR. Gustong gusto rin syang isama ng mommy nya sa PARIS para doon tuparin ang pangarap nya pero hindi nya magawang sumama alam kong dahil sakin yon.
Okay lang naman sakin. Hindi ko naman sya pipigilan sa gusto nya, Pero bakit naman ganito ? Iniwan nya lang ako bastabasta.

Since that day, I'll never celebrate my birthdays, pagkatapos ng araw na yon ay gumawa ako ng maraming paraan para macontact sya. Minsan nga ay naisipan kong pumunta sa Paris para hanapin sya pero hindi kaya ng badget dahil hindi naman ganoon kalaki ang sinasahod ko. Sa laki ng Paris ay hindi ko rin sya agad mahahanap sa loob lang ng tatlong araw na pagtravel. Hanggang sa lumipas ang ilang buwan napagod na ako kakahintay na baka sumagot sya sa mga tawag at sulat ko at ipaliwanag nya sa akin kung anong nangyari sa aming dalawa? Bakit bigla nalang syang umalis ng hindi nagpapaalam sakin. Haaays.

2years later...

The one of popular Luxury Brand in PARIS.
The CHANEL introduced their new GLOBAL AMBASSADOR around the globe.

And guess who? It's AMANDA ISIDTO.

Ang daming nagmessege sakin na mga friends namin. Pero inignore ko lang sila. Lahat sila nagulat. Sobrang sikat nya na. Ang hirap nya ng abutin.
She is more beautiful now. Alam kong napakarami ng lalaking mas deserving para sa kanya at wala na ako doon para pumila pa.

I didn't down myself but I accept the truth na wala na talaga akong dapat asahan pa! At napaka labo nang bumalik sya sakin. Dahil sa mga narating nya na ngayon. Buong mundo na ang nakakakilala sa kanya tapos ako? Eto lang ako.

I off my phone's, computers even the TV. AYOKO NA MUNA NG SOCIAL MEDIA. Dahil kahit anong gamit ko sa mga yon ay mukha nya ang nakikita at napapanuod ko. Buti hindi naiisipan ng katapat na building ng unit ko ang mag buildboard ng picture nya. Haaays

Meron akong isang notebook na pinagsusulatan ko ng lahat. Para naman kahit papaano ay nailalabas ko ang sakit at lungkot na nararamdaman ko.

RUTH never forget to visit me when she had a rest days. Syempre nagwowork pa din ako na minsan naaappektuhan din dahil sa paginom ko.
Sobrang laking damage sa buhay ko ang pagiwan nya sakin without saying GOODBYES , Sana kahit in the other way man lang nagpaalam sya sakin. Pero wala e. She choose to leave me without farewell.

Okay lang, masaya ako para sa kanya na naabot nya ang pangarap nya. Sana maging masaya na rin ako para sa sarili ko na tinatanggap ko na.