CHAPTER SIXTEEN

308 38 0
                                    

JAYDEE

I know god has plan, kung bakit ito nangyayari samin. All I need is to pray and let him guide us on his trials.
My love for AMANDA will be her strength and her love for me will be my guidance. She prove me now her promise na dapat magkasama kami sa lahat ng struggles na darating saming dalawa. And now it's happening...

Ganon pala talaga noh? Masasabi mo lang na galit ka sa isang taong mahal na mahal mo pero hindi mo kayang gawin kasi mas nangingibabaw ang LOVE than ANGER.

KASALANAN KO ANG LAHAT NG ITO T____T
Kung pinatawad ko lang sana sya noong naguusap kami hindi sana sya maaaksidente!!

*Phones ring*

I get the phone on my pocket.. bago ko ito sagutin ay lumabas muna ako ng chapel.

It's RUTH....

"JAYDEE, I'm here at the hospital Where are you?" Halata sa boses nya ang pagaalala.

In earlier I texted her na nasa hospital ako but she didn't know that I routed AMANDA because of the accident..

"Right here I saw you." I saw her near at the Nurse Information area na malapit lang naman sa chapel.

Kinawayan ko sya mula rito para makita nya ako.

"What's happened?" Noong makalapit sya sa akin ay niyakap ko sya at hindi ko nanaman napigilan ang pagiyak

"It's AMANDA" Para akong batang umiiyak nang nakayakap sa kanya.

"AMANDA? What's happened to her?" Ikinalas ko ang pagkakayakap sa kanya, halata sa kanya ang labis na pagtataka.

" She's back...." Napakunot ang noo nya at halata sa itsura nya ang pagkalito dahil sa sinasabe ko.

" You mean? AMANDA is her? "

"*I nod* She's now at the OR.. ang bilis kasi ng pangyayari... I can't tell the details. T___T RUTH!!" Napayakap ulit ako sa kanya dahil hindi ko kaya ang pagiyak ko parang gusto ko ng taong masasandalan at maiiyakan. I'm so glad that I had her now beside me

"Ssshhhh.... It's okay JAYDEE. " I feel her hand comforting me...

"Please help me to hide her RUTH... " I need to hide her..
Ayokong pagfiestahan sya sa social media.. ayokong mastress sya paggising nya. I do anything para hindi mangyari yon.

"Okay, I will." Mabilis nyang sagot. I know RUTH had a power to hide her, because she's a smart person. At wala akong kakayahang gawin yon ngayon dahil ang isip ko ay nakafocus kay AMANDA...

We walk together going back to the OR. And waited for the results.

Pareho kaming hindi mapakali sa paghihintay.. nagawa ko ng magpabalikbalik ng paglalakad sa harapan ni RUTH dahil sa pagaalala..

After a long hours of waiting someone from the OR open the door and the doctor is out from the room.

Tumakbo agad ako palapit sa kanya...

"She's now fine, hintayin nalang natin syang maggising."
Napayakap ako kay RUTH at napaiyak dahil sa sobrang tuwa ..

"Thankyou so much doc." Pagpapasalamat ko sa kanya...

"Welcome, escuse me." Haggang sa tuluyan na itong naglakad..

I'M REALLY BLESSED. THANKS GOD FOR THE FAST FEEDBACK OF MY PRAYERS.. T___T

Until the nurses push her bed out of the OR and transfer her at the recovery ward.

I saw her with an oxygen cover her mouth and nose.
It's better now, kaysa kanina noong makita ko syang duguan..

Nakakapit lang ako kay RUTH habang nakasunod kami sa mga nurse na may dala kay AMANDA.

" JAYDEE, I need to go first. Aalamin ko lang kung marami na bang nakakaalam nito. You must be here and don't left her okay?" Paalam sakin ni RUTH. I was sitting beside AMANDA's bed while holding her hands.

" Yes, I will. Thank you so much for the cooperate RUTH."

"It's a small thing for you two." She gave me smile and I gave her hugged bago sya tuluyang umalis.

Noong lumabas na sya ay napatingin ako sa oras..
It's already 6am in the morning..

Hindi ako nakakaramdam ng kahit na anong pagod at antok..
Alam kong mas mahirap pa doon ang kalagayan ni AMANDA ngayon. :(

I kiss her hand.

"PLEASE WAKE UP SOON MY BABY. Nandito na ako ulit hinding hindi na kita pababayaan." I know she can here me.

"I'm sorry about last night. Akala ko kaya kong mawala ka ulit sakin. T___T akala ko okay nako. Pero hindi.. hindi ko kayang maging okay kahit noon pa." I started to cry and feel warm of her palm.

"Promise me, na hindi mo na ako ulit iiwan ha? Baka tuluyan na kong mabaliw kapag nangyari yon." I lean my head in her arms and hugged her..

At hindi ko na namalayan na nakatulog na pala ako...

------------

I feel a hand touching my head... Kaya iniangat ko ang ulo ko...

"AMANDA?"

She's awake. Galak na galak ako noong makita kong mulat
na ang kanyang mga mata. I get her hand and hug it through my cheeks.

"baby. I'm sorry....." Habang umiiyak ako ay yakap yakap ko lang ang kanyang palad.

She can't talk because of the oxygen.

"I really love you okay? Wag mo ng intindihin yung mga sinabi ko kagabe. It's all wrong...." I touch her head while holding her hands. Umupo ako sa sidebed para mayakap ko sya.

I saw she nod. I kiss her forehead...

"You must be healed, and I promise to you. I'll never leave you alone." That is my PROMISE...

NAPATUNAYAN KO NA SA SARILI KO KUNG GAANO KO SYA KAMAHAL..

ONE THING I ASSURED. AMANDA IS MY LIFE.

WHEN THE NIGHT SHE'S BACK ( JAYMY )Where stories live. Discover now