WHEN THE NIGHT SHE'S BACK ( JAYMY )

CHAPTER FIFTEEN

JAYDEE

Sometimes we can say hurtful words to someone, but we don't know how far we can stand it. Lalo na kung mahal na mahal mo yung taong sinasabihan mo nito.

"I LOVE YOU. "  Lumambot ang puso ko ng sabihin nya iyon.

Kanina ko pa gustong humagugol ng iyak para mabawasan ang bigat na nararamdaman ko

Kasabay ng pagsarado nya sa pinto ay ang pagbagsak ko sa sahig at paghagulgol ko ng iyak. Lumong lumo ako. Di ko maiwasang hindi mapahawak sa dibdib ko dahil sa sobrang sakit.

Parang gusto ko nalang tanggalin ang puso ko para wala na kong sakit na maramdaman. T_T

BAKIT GANITO? SOBRANG MAHAL NA MAHAL KO PA RIN SI AMANDA...

Ano bang dapat kong gawin?

Tumayo ako at lumabas ng unit para habulin sya...

NAPAKARUPOK KO PARIN PAG DATING SA KANYA...
Hindi ko rin kayang panindigan lahat ng sinabi ko sa kanya kanina...

Naglakad ako sa hallway pababa ng parking lot para doon sya hanapin.. dahil alam kong doon lang naman sya pwedeng dumaan dahil maraming makakakilala sa kanya.

AMANDA ISIDTO WHERE ARE YOU!?

I'M SORRY!! AKALA KO KAYA KO T____T SORRY SA MGA NASABI KO!

BUMALIK KANA ULIT SAKIN....

Pagbukas ng elevator sa parking lot...

Nakita ko sya doon na mabilis na naglalakad....
Lumabas ako ng elevator para habulin sya but not far from her, I saw a car is approaching, she does not seem to see it.

"AMANDAAAAA!!!!!!!" Malakas kong sigaw.

Tumigil sya at napalingon sakin.

*Beeeeeeeeeeeeeeeep*

A car hit her.. kitang kita ng dalawa kong mata ang paggulong nya sa simento dahil sa lakas ng pagkabangga. Pati ang suot nyang sumbrero ay tumalsik.

"AMANDAAAAAA!!!" Parang nagslowmotion ang paligid ko ng papalapit ako sa kanya....

"AMANDA!" Agad kong kinuha ang kanyang ulo at ipinatong sa aking mga hita at saka ko sya niyakap..

"NO PLEASE AMANDA!!!"

"J--jaydee." Napatingin ako sa kanya. Puro dugo ang kanyang noo at gilid ng bibig.

"AMANDA! I'm so sooorry please!" T____T

She tried to smile.

"I l--love y--you s-so much" she also tried to speak.

"Please.. don't talk Dadalhin kita sa ospital."

Nilapitan kami ng lalaking may ari ng kotseng nakasagasa sa kanya. Tinulungan nya akong buhatin si AMANDA at isakay sa kotse nya para dalhin sa hospital.

"Please this time wag mo na ko ulit iiwan AMANDA!" Sabi ko sa kanya. Hawak ko lang ang kamay nya habang nakahiga sya sa patient bed at tinatakbo papunta ng OR Naramdaman ko ang mahigpit nyang paghawak sakin.
Alam kong naririnig nya ko.

The doctor's not allowed me to come in..

"Doc please do your best to keep her alive." Pagmamakaawa ko sa doctor habang patuloy ako sa pagiyak..

Mas gugustuhin kong iwan nya ko dahil sa pagpunta sa malayong lugar atleast alam kong nasa mabuti syang kalagayan kaysa sa IWAN NYA AKO AT HINDI NA SYA MAKITA HABANG BUHAY.

"Yes I will."

"Wag nyo po syang pababayaan doc! " Sinabe ko iyon bago tuluyang pumasok ang doctor sa Operating room.

Naghintay lang ako sa labas ng OR.

"Totoo ba na may dinala daw dito na kamukha ni AMANDA ISIDTO  kanina?" May dalawang nurse na babae ang dadaan sa harapan ko at iyon nga ang pinaguusapan nila.

" Oo nga nakita ko rin yun kanina, nandyan sya sa OR oh.." Ituturo sana nung isang nurse ang OR  pero napatingin sila sa akin nung nasa mismong harapan ko na sila dahil nakaupo ako sa gilid ng pinto ng OR.

Nagkasalubong ang mata naming tatlo kaya bigla silang tumigil sa pag uusap.

Oo nga pala.... Buti nalang hindi nila sure kung si AMANDA talaga yon.

Mayamaya pa ay may lumapit sakin na nurse.

"Ma'am kayo po ba yung guardian ng pasyente sa OR?"

Nagnod lang ako sa kanya..

"Ano pong pangalan ng pasyente ma'am?"

"Ha?" Natuliro ako sa pagiisip kung anong ipapangalan ko sa kanya...

"Uhmm.. AMY GARCIA."

Iniba ko ang pangalan nya para hindi mahalata ng mga nurse na totoong si AMANDA ISIDTO talaga ang nakaconfine.

Bahala na kung anong mangyayari sa susunod, basta ang mahalaga maging okay sya :(

Naglakad lakad ako, hanggang sa madaan ko ang maliit na chapel ng hospital, pumasok ako rito at lumuhod..

Hindi ko maiwasang umiyak dahil sa pagaalala ko sa kanya ..

LORD, Please keep her alive. T__T ngayon ko nalang ulit sya makakasama wag nyo naman po syang kunin sakin. Dahil hindi ko na ulit kakayanin ang mawala sya sa buhay ko. Kung pwede nga lang na ibigay ko nalang sa kanya yung buhay ko kasi mas hindi ko kakayanin na ako ang iwan nya. AYOKO NG IWAN NYA AKO ULIT.

Gusto ko pa syang makitang masaya T___T
Pangako ko sa kanya na hindi ko sya pababayaan. Basta bigyan nyo lang po sya ng second chance mabuhay.
Para mabigyan ko sya ng second chance maging masaya ulit kasama ko. T____T
LORD help her. AMANDA is a good person, She deserve to be happy. Mahal na mahal ko sya. Ipahiram nyo po ulit sya sakin ng mas mahaba pang panahon.

Patuloy ang pagiyak ko habang nagdadasal.

Pupunan ko lahat ng mga panahon na wala sya sa piling ko.. gagawin ko lahat ng makakaya ko para sa kanya....
Paggising na paggising nya papangitiin ko sya agad. Dahil ganoon naman talaga ang ginagawa ko sa kanya noon.

Napakasakit na makita ko syang naghihirap sa kalagayan nya :( SANA AKO NALANG! T__T