Hope Beyond Deprivation (Defiant Youth Series #8) [COMPLETED]

Chapter 13: Back At One

“Kompleto naba 'yang mga papeles mo parikoy?” tanong ko kay Jeff sabay turo sa brown envelope na dala-dala niya. Isang ngiti ang pinakawalan niya. Halatang excited mag enroll eh.

“Oo naman. Mabuti nalang at naitago ko pa' yong mga important papers ko!” Napatango naman ako. Lunes ngayon at sasama na saakin si Jeff para magpa enroll siya sa college. Medyo late na ang pagpapa enroll niya pero pwede pa naman sigurong habulin at tutulungan ko naman siya.

Criminology ang kinuha niya dahil gusto niya talagang maging pulis. Masaya ako para sa kaibigan ko dahil sa wakas ay sabay naming matutupad ang mga pangarap namin sa buhay.

“Maganda ba ang college niyo?” Tumango naman ako at nagsimula nang maglakad. “Oo naman isa nga 'yan sa pinakamalaking college dito sa siyudad diba?” Napatango naman siya.

Isang mayaman na negosyante ang nag offer ng scholarship kay Jeff. Sana all diba!
First year hanggang sa magtapos siya ay pinangakuan siya nito ng scholarship pero every Saturday and Sunday ay pupunta tutulong siya sa negosyo. Okay narin 'yon diba. Mas maigi nga' yon at wala siyang grades na dapat habulin, hindi katulad ko na dapat maintain talaga ang grades ko.

“May kasama kana parikoy na uuwi!” saad niya. Napangiti ako. Oo naman kasi kadalasang ako lang talaga palagi may-isang naglalakad sa kahabaan ng daan.

“Hindi kana iiyak mag-isa!” pang aasar niya. Nakita kasi niyang umiyak ako kahapon diba at ang dahilan ko'y natakot lang ako, no explanation. Mabuti na lamang at hindi na siya masyadong nagtanong pa.

Bigla ko tuloy naalala kahapon. Hindi naman ako sobrang tanga at manhid para hindi marealize ang nararamdaman ko. Ayokong magsinungaling sa sarili ko na hindi ko siya.. Hindi ko siya gusto dahil oo gusto ko si Apollo.

Napatunayan ko na talaga na hindi ako abnormal dahil sa unang pagkakataon nagkagusto ako sa isang tao, ewan ang labo lang kasi doon pa talaga ako nagkagusto sa taong sobrang labong maging akin.

“Parikoy! Tulala kana naman!” Napakurap ako at nabaling ang tingin kay Jeff. “May iniisip lang!” palusot ko.

Sinundot niya ang tagiliran ko. “Kung pag-ibig 'yan parikoy aba wag kang magpadala, scam' yan!” Sinamaan ko lang siya ng tingin.

Tama ka nga Parikoy, love is a scam.

Narating namin ang Montain University habang hindi makapaniwala si Jeff na sobrang laki pala raw. Baka mas lalo pa siyang mapanganga kapag nalaman niyang sina Apollo ang may-ari.

Dumiretso kami sa dean's office. Syempre hinatid ko muna siya sa office kung saan pwedeng magpa enroll. I don't know kung tatanggap paba sila ng mga late enrolles pero I'm hoping na sana oo.

“Parikoy dito ka lang. Kaya ko na'to!” saad ni Jeff.

“Sure ka?” paninigurado ko. Tumango naman siya at ginulo ang buhok ko.

“Oo pumasok kana! Hindi pa naman siguro ngayon agad ang pasok ko. Ingat ka ha!” Hinampas ko ang kamay niya sa ulo ko.

“Ok sige sabi mo 'yan!” Ngumiti lang siya at tuluyan nang pumasok.

Napatingin ako sa dean's office. Kagabi ko pa ito iniisip na sasabihan ko na si Dean na hihinto na ako sa tasked na binigay niya at babalik na ako sa dati, total okay na si Apollo. He do his study well at siguro tapos na ang binigay saakin na task.

Huminga ako nang malalim bago pinihit ang doorknob. Pagbukas ko ay naramdaman ko ang maginaw na loob.

Pagpasok ko ay agad ko namang nakita si dean na nakaupo sa upuan niya habang abala sa pagtitipa sa kaniyang computer.

“Magandang umaga ho!” bati ko. Nabaling ang tingin niya saakin.

Kinuha niya ang salamin at ngumiti nang makita ako. “Goodmorning Ms.Ellison!”
Dahan-dahan akong lumapit sa bakanteng upuan sa tapat ng lamesa niya.