Hope Beyond Deprivation (Defiant Youth Series #8) [COMPLETED]

Chapter 29: His Special Day

“Dahil aalis kana bukas ililibre kita!” Napangiti ako sa sinabi ni Jeff. Opo buhay pa po siya, isa kasi siyang masamang damo kaya matagal mamatay. Just kidding.

“Talaga?” paninigurado ko. Tumango naman siya. Jeff is now a successful police patula, dejuk. He's now a successful police. I'm so happy for him at sa wakas ay natupad nadin namin ang mga pangarap namin sa buhay.

“Aba pa'no naman ako?” Biglang dumating si Lei. May dala-dala pa itong dunken doughnut.

“Of course babe kasama ka!” Napairap ako sa kawalan. Opo, magjowa po si Lei at Jeff. Hindi ko nga alam anong nangyari sa mundo at sila ang nagkatuluyan.

They're engaged. Next, next month pa naman kasal nila. Hindi ko nga inakalang magiging sila eh but yeah destiny find ways.

Nagyakapan pa silang dalawa na parang wala ako sa harapan nila. “Respeto sa maganda!” wika ko. Sabay silang natawa.

Nandito kami ngayon sa opisina ko. Bukas ay aalis na ako papuntang New York and maybe matatagalan pa ako roon kasi nga madami akong dapat asikasuhin. It takes time.

“Taralets na nga!” saad ni Lei. Kinuha ko na ang bag ko at ang susi ko.

Sabay kaming lumabas sa opisina ko. May nakakasalubong pa kaming mga employees ko na binabati ako.

“Ang taray!” komento ni Lei. Sabay silang natawa ni Jeff habang inirapan ko lamang silang dalawa.

May sasakyan ako at si Jeff. Sumakay si Lei kay Jeff, taksil talaga. Nakasunod lamang ako sa kanila at sila naman ang may-alam ng mga mamahaling restaurant.

I'm not really into fine dining. Mas gugustuhin kong kumain sa karenderya nila Aling Delia. Anyways, matagal-tagal nadin akong hindi nakakapunta sa squatter area. Years? I don't know.

Huminto ang sasakyan nila sa isang restaurant. This is familiar with me though hindi ko maalala if I've been here. I parked my car and finally get out from it.

“Masarap daw dito dear!” wika ni Lei. Napatingin ako sa pangalan ng restaurant, it's Kuala restaurant. This restaurant is familiar, maybe I already met the owner once.

“Pasok na tayo at nagugutom na ako!” saad ni Jeff at sabay kaming pumasok.

Pagpasok namin ay medyo sosyal ang lugar. Marami ring taong kumakain pero halatang mga mayayaman.

Nanlaki ang mata ko nang maalala ko kung ano ang restaurant na ito. This is the last restaurant I've been 8 years before. Remember when I'm with Apollo?

“Tulala na naman po siya!” Iwinala ko sa isip ko ang mga alaalang iyon. It's done and we're done.

“This is an historical place. Sabi nila kapag dinala mo ang girlfriend or boyfriend mo rito magtatagal kayo!” Napatingin ako kay Jeff. Sandali akong natawa.

“Scam!” wika ko. Napatingin silang dalawa saakin.

“Aba bakit nakapunta kana ba dito with your boyfriend?” tanong ni Lei. I just shrugged my shoulder. Maybe Apollo brought me here before wishing that we can make it.

I made a deep sighed at kinuha na ang menu. Their food is good dahil familiar lang din saakin though it was noted na may special sa pagkain nila. I don't what it is.

“It's delicious!” saad ni Jeff.

“Babalik talaga ako rito! Ang sarap!” wika ni Lei. Napatango ako habang nginunguya ang pagkain. Not bad.

“Pero mas masarap padin sa Saje Restaurant!” sabay-sabay na saad nilang dalawa. Napailing na lamang ako, 'yon kasi ang tagline ng restaurant ko.