Distance

Part 10

Όταν πήγα να μπω όμως μέσα στο μπροστινό κάθισμα αυτό που αντίκρισα έκανε την καρδιά μου να χτυπάει γρήγορα αλλά όχι από χαρά.

........

Ήθελα τόσο πολύ να κλαψω. Δεν άντεχα άλλο τέτοια πίεση. Για ποιον λόγο να θέλει να με πάει σχολείο αφού έχει παρέα; Αλλά βέβαια λογικό τώρα καταλαβαίνω. Ηθελε να πάει και εκείνη εκεί και βρήκε ευκαιρία.

Νόμιζα ότι νοιαζοταν αλλά από όσο φαίνεται δεν τον νοιάζει καθόλου για εμένα. Αμέσως έκλεισα την πόρτα πήρα την Παναγιωτα από το χέρι, πριν προλάβει να μπει μέσα στο αυτοκίνητο και τραβώντας την άρχισα να περπατάω προς το σχολείο.

Δεν έκανε κάτι. Άκουσα απλά το αυτοκίνητο του να παίρνει μπρος και μετά να χάνεται από το οπτικό μας πεδίο.
Δεν έχασε ευκαιρία η Παναγιωτα να σχολιάσει τα πρόσφατα γεγονότα.

Παναγιωτα: « Τι έγινε μολις τώρα;»ρώτησε με το σοκ να υπάρχει ακόμα στο βλέμμα της

Εγω: « Καλά δεν είδες;» Της είπα με ειρωνεία και νεύρα.

Ήξερα ότι δεν έφταιγε εκείνη που αυτός ήταν με γκομενα. Ποια γκομενα βέβαια. Την Αναστασία. Αυτή η κοπέλα έχει βγει με όλο τον αντρικό πληθυσμό της περιοχής μας. Δεν έχει αφήσει μεγάλους και μη. Αμέσως μου είπε.

Παναγιωτα: « Βρε κορίτσι μου γιατί δεν του μιλάς; Πες του πως νιώθεις μπορεί και εκείνος να νιώθει το ίδιο. Ποτε δεν ξέρεις.» Ειπε με έναν τόνο αγανάκτησης στην φωνής της.

Στην πραγματικότητα ήξερα ότι έπρεπε να μιλήσω αλλά γιατί να μην κάνει αυτός την πρώτη κίνηση; Δεν μπορώ να κυνηγάω πάλι εγω τον άλλον.

Ας βρει το θάρρος αν με θέλει να μου μιλήσει εκείνος. Αλλά τι λέω; Αν όντως με ήθελε θα μου είχε ήδη μιλήσει. Δεν έχασα παραπάνω ευκαιρία και αμέσως της μίλησα

Εγω: « Καλά με κοροϊδεύεις τώρα και εσυ εε; Αν ένιωθε έστω και κάτι μικρό για εμένα δεν θα ήταν με άλλη σήμερα το πρωί και προφανώς και το προηγούμενο βράδυ.»

Παναγιωτα: « Αν δεν του δείξεις ότι τον θες δεν μπορεί να το καταλάβει από μόνος του.»

Εγω: « Μπορεί να μιλήσει όμως ρε Παναγιωτα. Εγω τι είμαι για να μιλήσω!; Το κορόιδο; Ούτως η άλλως τώρα από όσο είδες είναι με άλλη. Με την Αναστασία...» είπα με την θλίψη να με κατακλύζει.

Η μια μέρα χειρότερη από την άλλη πάει. Μέχρι να φτάσουμε στην πόρτα του σχολείου δεν μου μίλησε περισσότερο. Ήξερε ότι δεν έπρεπε να μου μιλήσει με τα νεύρα που είχα αυτήν την στιγμή γιατί μπορεί να τσακωνόμασταν και καμία μας δεν το ήξερε αυτό.