Distance

Part 33

Ηταν πολύ παράξενος δεν ξέρω τι είχε αλλά ήθελα να μάθω όπως και δηποτε. Κάτι μου κρύβει αλλά και κάτι μου λέει ότι αυτό δεν θα είναι σίγουρα κατι καλο. Τι στο καλο έχει γίνει Αχιλλέα; Γιατί δεν μου λες;

........

Σηκωθήκαμε γρήγορα γρήγορα και το επομενο πρωί και αρχίσαμε να ετοιμαζόμαστε. Ο Αχιλλέας ήταν περίεργος εδώ και πολλές ώρες. Ένιωθα ότι με αποφεύγει και είναι συνεχώς τσιτωμένος καθώς και νευριασμένος.

Ο Θανάσης δεν θα ερχότανε μαζί μας καθώς είχε κάποιες δουλειές ακόμα να κάνει εδώ πέρα και θα ερχότανε λίγες μέρες πριν τις διακοπές.

Ήθελα να πλησιάσω τον Αχιλλέα αλλά δεν μου άφηνε καθόλου περιθώρια. Όταν πήγαινα να του μιλήσω έφευγε μακρυά μου η έβρισκε δικαιολογίες ότι είχε δουλειά η ότι έπρεπε να μαζέψει τα πραγματα του.

Με είχε εκνευρίσει σε μεγάλο βαθμό έτσι ενώ ήμουν μέσα στον ξενώνα και μάζευα τα ρούχα μου καθώς στο δικό του δωμάτιο δεν είχε χώρο να τα βάλω βγήκα ανοίγοντας την πόρτα και κλείνοντας της με ένταση άρχισα να περπατάω γρήγορα προς το μέρος του δικού του δωματίου.

Μπήκα μέσα με φορά και τον είδα να είναι ξαπλωμένος και να έχει τα χέρια του στο πρόσωπο του. Φαινόντανε κουρασμένος και εξαντλημένος. Ένιωθα ότι δεν με ήθελε πια. Έπρεπε να μιλήσουμε όπως και δηποτε.

« Δεν με θες πια;» Τον ρώτησα κοιτοντας τα μπλεγμένα χέρια μου καθώς καθόμουν πάνω στο κρεβάτι του και πιο συγκεκριμένα στην άκρη του.

Εκείνος αμέσως πετάχτηκε και με κοίταξε έντονα. Τον παρατήρησα με την άκρη του ματιού μου. Εγω όμως δεν γύρισα να τον κοιτάξω. Παρέμεινα να κοιτάω κάτω. Τον ένιωθα να με καίει να τα μάτια του και σιγά σιγά άρχισε να με πλησιάζει. Με έπιασε από την μέση και γυρνώντας με, με το σώμα μου προς το μέρος του μου σήκωσε σιγά σιγά το κεφάλι και με έβαλε να τον κοιτάω στα μάτια.

Δεν ήθελα όμως να με δει στην κατάσταση που βρισκόμουνα καθώς τα μάτια μου ήταν ήδη βουρκωμένα. Έβαλε το χέρι του στο μάγουλο μου και μου το χάιδεψε απαλά κοιτάζοντας με ακόμα στα μάτια.

Εγω ένιωσα άβολα και έσκυψα το κεφάλι μου κοιτώντας για άλλη μια φορά προς τα κάτω. Εκείνη την στιγμή όμως άκουσα την φωνή του η οποία προσπαθούσε να μου δώσει δύναμη μόνο με την φωνή του.

« Μωρό μου κοίταξε με.» Αμέσως εγω τον κοίταξα.

Το βλέμμα του ήταν περίεργο. Φαινότανε αγανακτισμένος και εξαντλημένος αθυες θα ήταν οι πιο σωστες λεξεις για να περιγράψω το βλέμμα του καθώς και στεναχωρημένος κάτι μου με έκανε να νιώσω  έναν έντονο πόνο στην καρδιά μου. Δεν άργησε να μου ξανά απευθύνει τον λόγο και τότε τον άκουσα να λέει.

« Μωρό μου σε θέλω και περισσότερο από όσο μπορείς να φανταστείς. Μην ξανά σκεφτείς ποτε κάτι τέτοιο. Απλά....»

Δεν τελείωσε ποτε την πρόταση του. Τον κοιτούσα ακόμα πιο έντονα από ότι με κοιτούσε αυτός πριν αλλά αυτό δεν τον πτόησε ώστε να μου πει μια δικαιολογία και να το αφήσει εκεί.

« Απλά έχω κάποια θέματα τα οποία καλύτερα να μην συζητήσουμε.»

Αμέσως μου είπε. Θέλω να μου έχει εμπιστοσύνη αλλά αν δεν μπορεί να το κάνει τώρα θέλω να το κάνει σίγουρα στο μέλλον. Αν δεν το κάνει σίγουρα θα είναι κάτι που δεν θα με χαροποιήσει.

Δεν του μίλησα. Απλά κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου και τον κοίταξα για ακόμα μια φορά στα απέραντα μάτια του. Με κοιτούσε ήδη εκείνος. Δεν έχασα ευκαιρία και τον πλησίασα. Ήθελα να τον φιλήσω αλλά ήθελα και να το κάνει αυτός πρώτος.

Με πλησίασε και αυτός ακόμα περισσότερο και τα χείλη μας ακουμπούσαν με τις άκρες τους ίσα ίσα. Με είχε ερεθίσει μόνο και μόνο με αυτήν του την κίνηση. Δεν άντεξα άλλο και ένωσα τα χείλη μας μεταξύ τους με απαλό αλλά και ταυτόχρονα έντονο ρυθμό.

Ήταν κάτι δικό μας. Τα φιλία μας με ηρεμούσαν καθώς και με έκαναν να νιώθω καλύτερα. Αν μπορούσα να ξεχωρίσω κάτι από όλα αυτά που κάνουμε ώστε να απαντήσω στην ερώτηση τι που λείπει περισσότερο από αυτός όταν φεύγει σίγουρα είναι τα φιλία του και οι αγκαλιές του.

Το συναίσθημα του να φιλας τον άνθρωπο που θέλεις μετά από αρκετό καιρό είναι ένα ξεχωριστό συναίσθημα. Δεν σου δημιουργεί μόνο πεταλούδες στο στομάχι. Ιδρώνεις, νιώθεις ότι η καρδιά σου θα βγει από την θέση της.

Το μυαλό σου παίζει τα δικά του παιχνίδια καθώς ξεγραφεί κάθε άλλη στιγμή και κρατάει μόνο εκεί η και τίποτα άλλο. Ειδικότερα όταν με τον άλλον είσαι τόσο πολύ ερωτευμένος αυτό είναι το πιο υπεροχο συναίσθημα από όλα.

Συνεχίσαμε να φιλιόμαστε για αρκετή ώρα. Ήμασταν σε αυτήν την κατάσταση τουλάχιστον για 20 λεπτά. Όταν αποφασίσαμε να ξεκολλήσουμε τα χείλη μας εκείνος μίλησε χωρίς να περάσει ούτε ένα δευτερόλεπτο.

« Με ηρεμούν τόσο πολύ τα φιλία σου γαμωτο. Με τρελαίνουν. Με κάνουν να ξεχνώ τα πάντα.»

Μου είπε χαμογελώντας μου. Αυτό το χαμόγελο του όχι απλά με τρελαίνει αλλά μου δίνει δύναμη. Αυτό είναι το πιο ομορφο σημείο πάνω του. Το χαμόγελο του. Τόσο φωτεινό γεμάτο λάμψη και πάντα αληθινό μαζί μου.

Αυτός ο άνθρωπος μου έχει πάρει το μυαλό και με έχει τρελάνει. Δεν αφήνει περιθώρια σε τίποτα να εισχωρήσει μέσα του.

..........