Distance

Part 52

Όταν βγήκε από εκεί και τον είδα όλος μου ο κόσμος ζωντάνεψε. Θεέ μου μου είχε λείψει τόσο πολύ.

........ ( νομίζω είναι η ώρα για κάτι πιο ρομαντικό. Σας έπρηξα τόσες μέρες με την δράση🙄)

Εκείνος όταν με κατάλαβε δεν κουνήθηκε ούτε χιλιοστό το σώμα του. Το δικό μου όμως σε αντίθεση με το δικό του ναι. Έτρεξα πάνω του και τον αγκάλιασα με όλη την δύναμη της καρδιάς μου.

Όλο αυτό τον καιρό με αγαπούσε. Προσπαθούσε να με βρει. Ήθελε να με προστατέψει. Δεν έφταιγε εκείνος του είπε ψέμματα. Έπρεπε να το μάθει. Έπρεπε να του εξηγήσω δεν μπορώ να τον χασω.

Αυτή την στιγμή όμως δεν μπορούσα να σκεφτω τίποτα άλλο παρα εμένα και εκείνος και την στιγμή μας. Ένας ήχος ακούστηκε και άνοιξα τα μάτια μου χωρίς να βγω από την αγκαλιά του.

Εκείνος ακόμα δεν είχε περάσει τα χέρια του γύρω μου μέχρι που το έκανε όταν άκουσε το ηχο. Όταν ήρθαν σε επαφή με το σώμα μου ανατρίχιασα ολόκληρη.

Είδα τον Θανάση που μολις είχε βγει από το αυτοκίνητο να μας κοιτάει. Προσπάθησε να μου χαμογελάσει αλλά φαινόντανε ότι ήταν ψεύτικο. Ακόμα δεν ήξερα τι έχει μαζί μου.

Μου φαινότανε τόσο ωραία και ήταν πολύ καλος μέχρι που όλα ξαφνικά άλλαξαν χωρίς να γνωρίζω τον λόγο.

Μα τι κάνω όμως; Έχω στην αγκαλιά μου όλα όσα θα ήθελα να έχω και σκέφτομαι ανοησίες αυτήν την στιγμή. Εκείνος με είχε σφίξει και έτσι εκανα και εγω όταν συνήλθα.

Μετά από αρκετή ώρα που το μόνο που ακουγότανε ήταν οι ανάσες μας αποφασίσαμε να χωρίσουμε τα σώματα μας.

Εκείνος με κοίταξε στα μάτια όπως εκενα και εγω χωρίς να έχω απομακρυνθεί η βγάλει τα χέρια μου από την μέση του απλά έχοντας σηκώσει το κεφάλι μου προς το δικό του πρόσωπο.

Το ένα χέρι του έμεινε επίσης στην μέση μου το άλλο όμως κατευθύνθηκε πρώτα στα μαλλιά μου. Χαϊδεύοντας με και έπειτα πήγε προς το μάγουλο μου στο οποίο μάλιστα και έμεινε.

Χωρίς Νάντο καταλάβω μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου είχε ενώσει τα χείλη μας σε ένα γλυκό φιλί.

Είχε τόσο καιρό να το κάνει αυτό. Μου είχε λείψει η γευση του και η αίσθηση των χειλιών του πάνω στα δικά μου.