Distance

Part 42

Με παρακολουθεί;

.......

« Τι στο καλό; Τι θες από εμένα πια;» Τον ρώτησα με νεύρο.

Δεν τον άφησα να απαντήσει όμως. Αυτήν την στιγμή ήθελα την δίκη μου ηρεμία και δεν μπορούσα να την βρω αν συνέχιζε να με ακολουθεί για πολύ ακόμα.

« Με παρακολουθείς;» Τον ρώτησα γρήγορα περιμένοντας την απάντηση του η οποία φυσικά δεν άργησε να έρθει.

« Ναι» μου είπε ξερά λες και ήταν το πιο φυσιολογικό πραγμα στον κόσμο ανασηκώνοντας τους ώμους του.

« Τι στο καλό; Για ποιον λόγο;» Του είπα.

Ποτε όμως δεν ήρθε καμία απάντηση. Απλά με κοιτουσε. Από πάνω έως κάτω χωρίς να λέει τίποτα. Με πλησίασε περισσότερο μέχρι μου η ανάσα του χτυπούσε το πρόσωπο μου.

Συνέχισε να με κοιτάει χωρίς να λέει απολύτως τίποτα. Τόσες φορές έχουμε συναντηθεί. Εκείνη την ημέρα που έμαθα την αλήθεια πριν και τώρα και δεν ξέρω καν το όνομα του.

« Πως σε λένε;» Τον ρώτησα βιάστηκα.

« Τι έγινε πριγκίπισσα; Σε ενδιαφέρει το όνομα μου τώρα; Τι έγινε με τον πρίγκιπα σου τον ξεχάσαμε;» Με ρώτησε γεμάτος ειρωνεία.

« Το όνομα σου σε ρώτησα όχι αν είσαι ελεύθερος»

Του απάντησα εγω προσπαθώντας να το παιξω ζόρικη αλλά δεν έπιασε. Αντιθέτως εκείνος με πλησίασε κι άλλο. Ήμασταν σχεδόν σε απόσταση αναπνοής αλλά κανένας μας δεν έκανε τίποτα.

Ούτε ένα βήμα ακόμα μπροστά ούτε πίσω. Απλά κοιταζόμασταν. Μέχρι που ένιωσα ένα χέρι να αγγίζει το μέτωπο μου στο πλάι να παίρνει μερικά μαλλιά και να τα βάζει πίσω από το αυτί μου.

Σκέφτηκα ποσό ωραία ήταν αυτή η κίνηση του όμως αυτό δεν σήμαινε ότι ακόμα δεν με τρόμαζε. Αντιθέτως, η όψη του και μόνο ήταν αρκετά τρομακτική.

Ήταν όμως και πολύ σεξυ. Οι γραμμώσεις του φαινόντουσαν από χιλιόμετρα μακρυά μέσα από την μπλούζα. Όπως και τα χαρακτηριστικά του προσώπου του ήταν παρα πολύ άγρια.

Είχε μερικά τατουάζ στο ένα του χέρι και στο λαιμό το οποίο κατέληγε κάπου μέσα από την μπλούζα του. Τα μάτια του ήταν γαλάζια και το χρωμα του εντελώς ανοιχτό.