Distance

Part 50

Μου έλειπε τόσο πολύ. Ήθελα να την αγγίξω και να την σφίξω στην αγκαλιά μου όμως πρώτα έπρεπε να μάθω και την πλήρη αλήθεια.

.........

Με τον Ιακωβο ήμασταν στον δρόμο για τουλάχιστον 10 λεπτά. Έπρεπε να μάθω την αλήθεια όπως και εκείνος είπε και αυτή ήταν η μοναδικό μου ευκαιρία δεν θα το διακινδύνευα να την χασω.

Όλο αυτό το καιρό σπάω το κεφάλι μου να σκεφτω γιατί εκείνη η γυναίκα μπορεί να με ήθελε εκεί. Να με βασανίζει και να μην με αφήνει ελεύθερη.

Στο αυτοκίνητο κανένας από τους δυο δεν μιλούσε. Υπήρχε απόλυτη σιωπή. Από την μια ήθελα να του πω ότι όλα αυτά στο μπαρ και τόσο καιρό ποτε δεν έπρεπε να γίνουν και από την άλλη ότι τα ήθελα τόσο πολύ.

Είχα πολύ καιρό να κάνω κάτι τέτοιο. Το είχε ανάγκη ο οργανισμός μου. Όσο και αν θέλω η αν είμαι ερωτευμένη με τον Αχιλλέα αυτός δεν με θέλει και το έχει κάνει ξεκάθαρο πλέον.

Εκείνος προχώρησε. Ποιος ξερει με πόσες έχει πάει; Σίγουρα με μια. Αυτή που βρήκα σπίτι του μαζί του αλλά δεν ξέρω πόσες άλλες υπήρξαν η ακολούθησαν.

Είχα ήδη ανάψει. Κοίταξα τον Ιακωβο και κατάλαβα ποσό πολύ ήθελα ξανά εκείνο το φιλί που μου είχε δώσει τότε. Δεν άντεξα και άνοιξα το στόμα μου.

« Σταματά το αυτοκίνητο.» Του είπα συνεχίζοντας να τον κοιτάω απαιτητικά.

« Τι εννοείς;» Με κοίταξε ξαφνιασμένος εκείνος.

« Απλά κάνε ότι σου λέω.» Του είπα εγω και εκείνος γρήγορα το σταμάτησε.

Μολις το έκανε ήρθε κοντά μου και άρχισε να με κοιτάει παντού ανήσυχος. Τι στο καλό τι έπαθε; Πήγα να μιλήσω όμως η βιασύνη του δεν με άφησε.

«Τι έπαθες; Είσαι καλά; Νιώθεις κάτι;» Με ρώτησε ξανά βιάστηκα.

Αυτός ο άντρας. Γιατί άντρας είναι όχι παιδί. Πρέπει να αρχίσει να ηρεμεί λιγο γιατί δεν τον βλέπω καλά.

Τότε έτεινα το χέρι μου πάνω του και του χάιδεψα το μπράτσο. Εκείνος σαν να ηρεμεί έκλεισε τα μάτια του και ενώ μείναμε έτσι ένα λεπτό μετά με ξανά ρώτησε.

« Τι έπαθες Νατασα. Τι θέλεις πια; Σταματα να παίζεις μαζί μου.» Είπε σχεδόν εξουθενωμένος.