ထေနာင္းကဇမၺဴ ႕ကိုဘိုးဘိုးေဒါနေရွ႕ဆြဲေခၚလာသည္။ဇမၺဴ ႕မွာေတာ့မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔တစ္ေဆြလံုးတစ္မိ်ဳးလံုးရဲ႕မ်က္လံုးအၾကည့္ဒဏ္ကိုခံေနရသည္။
စီးပြားေရးေလာကမွာဘုရင္တစ္ဆူျဖစ္တဲ့သူ
ေဌးႀကီးဦးထက္ရွားရဲ႕သားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔လူကံုထန္အသိုင္းအဝိုင္းၾကားမွာမ်က္ႏွာပြင့္ခဲ့တဲ့ဇမၺဴ ကထေနာင္းအမိ်ဳးေတြေရွ႕က်မွမေနတတ္
မထိုင္တတ္ေတြျဖစ္ေနရသည္။သူတို႔ကၾကည့္ေလမ႐ိုးမရြျဖစ္ေလ။လူတစ္ကိုယ္လံုးလည္းဟိုနားကယားတာလိုလိုဒီနားကယားတာလိုလိုနဲ႔
ေနမထိထိုင္မသာျဖစ္ေနသည္။
ကုလားထိုင္ႀကီးေပၚမွာမိန္႔မိန္႔ႀကီးထိုင္ေနတဲ့ဘိုးဘိုးေဒါနကတုတ္ေကာက္ႀကီးကိုေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားမွာေထာက္ၿပီးလက္ႏွစ္ဖက္ကိုတုတ္ေကာက္ေပၚတြင္ထပ္ကာတင္လ်က္ဇမၺဴ ႕ကို
စိုက္ၾကည့္ေနသည္။ထို႔ေနာက္တရားသူႀကီးေပါင္ခ်ိန္လိုမိ်ဳးအမႈစီရင္ခံရမဲ့အျပစ္သားကိုေမးခြန္းေတြေမးေလသည္။
“မင္းဘာလို႔ငါ့ေျမးကိုတာဝန္မယူဘဲထားခဲ့တာလဲ"
“အဲဒီတုန္းကကၽြန္ေတာ္ accident ျဖစ္ၿပီးသတိေမ့ေနခဲ့တာပါ"
“ဟုတ္လား"
“ဟုတ္ပါတယ္ဘိုးဘိုး။အေမကကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုသေဘာမတူပါဘူး။ကၽြန္ေတာ္ေဆးရံုမွာသတိလစ္ေနတဲ့အခ်ိန္ကၽြန္ေတာ့္ကိုျပန္ေခၚသြားခဲ့တာပါ။ကၽြန္ေတာ္လည္းေျခေထာက္က်ိဳးေနလို႔အိမ္ထဲကအိမ္ျပင္မထြက္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။အခုေတာ့ကၽြန္ေတာ္လည္းေနေကာင္းသြားၿပီ။သေဘာမတူခဲ့တဲ့အေမကလည္းဆံုးသြားခဲ့ပါၿပီ။ကၽြန္ေတာ္က့ံေကာ္ကိုေတြ႕ခ်င္လို႔လိုက္ရွာခဲ့တာပါ။သူေသၿပီဆိုတာကိုလည္းကၽြန္ေတာ္ဒီေရာက္မွသိရတာပါ”
“ေအးကြာ…မင္းအခုလိုျပန္လာရွာတာနဲ႔တင္ေက်းဇူးတင္လွပါၿပီ။မဟုတ္ရင္ငါ့ေျမးေလးကေသ
ၿပီးသြားတာေတာင္နာမည္ပ်က္အရွက္ရေနတာ"
ဘိုးဘိုးေဒါနစကားေၾကာင့္ဇမၺဴ ႕ရင္ထဲနင့္သြားရသည္။သူမသိခဲ့လို႔ပါ။သူအခုေျပာျပခဲ့တာေတြကသူ႔အကိုအေၾကာင္းေတြ။သူ႔အကိုအိပ္ယာထဲလဲေနတဲ့အခ်ိန္က့ံေကာ္မွာကိုယ္ဝန္ရွိမွန္းသူသိ
ေနခဲ့ရင္သူပစ္မထားခဲ့ပါဘူး။ရေအာင္ရွာၿပီးကူညီေပးခဲ့မိမွာပါ။အခုေတာ့…
YOU ARE READING
အညာမြေယာခြေတောမှာပျော်ပုံရှာတော့(Completed)(U&Z)အညာေျမယာေျခေတာမွာေပ်ာ္ပံုရွာေတာ့
General Fictionခင်ဗျားတော့ကျုပ်လက်ကပြေးမလွတ်တော့ပါဘူး။ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲကိုလာဖို့သာပြင်ပေတော့... မလာဘူးလား...မလာရင်ကျုပ်ကမရရအောင်ဆွဲခေါ်မှာလေခင်ဗျားရဲ့... ဇမ္ဗူထက်ရှား "ခင္ဗ်ားေတာ့က်ဳပ္လက္ကေျပးမလြတ္ေတာ့ပါဘူး။က်ဳပ္ရင္ခြင္ထဲကိုလာဖို႔သာျပင္ထားေပေတာ့...မလာဘူးလား...မလာရင္က...
