အခန္း(၂၁)

6.6K 557 4
                                    

ဇမၺဴ ကေကာက္စိုက္ၿပီးရင္အလုပ္ၿပီးၿပီမွတ္ေနတာဆိုေတာ့ေအာင္စုကပက္ခနဲ႔ျပန္ေျပာသည္။

“ဘယ္ၿပီးမွာတုန္း။အလုပ္သမားလူတန္းစားဆိုတာလက္လႈပ္မွပါးစပ္လႈပ္ရတာ။အခုဒီစည္းကိစၥရွင္းၿပီးရင္အလုပ္ကပါးသြားၿပီ။ေနာင္းေနာင္းကသူ႔လယ္ကထြက္တဲ့စပါးေတြ၊လုပ္အားခရတဲ့စပါးေတြ၊စည္းကလူေတြအေႂကြးဆပ္ထားတဲ့စပါးေတြအကုန္လံုးကိုေရာင္းၿပီးေငြေပၚေအာင္လုပ္ရဦးမွာ။

ၿပီးရင္ေနာက္သီးႏွံမစိုက္ခင္ၾကားကာလမွာဘုရားပြဲကလည္းရွိေနေတာ့အလုပ္သမားေတြကိုႀကိဳသံုးေငြျပန္ထုတ္ေပးရဦးမွာ။စစ္သႀကီးလုပ္ရတာလြယ္တယ္မွတ္ေနလား"

ဟုတ္ပါရဲ႕ေအာင္စုေျပာမွပဲမ်က္စိထဲတေရးေရးနဲ႔ျမင္ေယာင္လာသည္။လူပ်ိဳႀကီးအိမ္ထဲမွာေရာအိမ္ေနာက္ေဘးစပါးက်ီထဲမွာပါစပါးအိတ္ေတြ
ေတာင္လိုပံုေနတာဒါေၾကာင့္ပဲ။

“အင္းေနာ္မလြယ္ဘူးပဲ။အစကငါထင္တာေနာင္းေနာင္းကအလုပ္သမားလႊတ္ေပးရံုနဲ႔အိမ္ကေနပိုက္ဆံရေနတယ္လို႔ထင္ေနတာ။သူ႔အလုပ္ကလည္းေငြထုတ္ေပးႏိုင္မွျဖစ္တာပဲ"

“အင္…ေငြေပးႏိုင္တိုင္းစစ္သႀကီးမျဖစ္ဘူးကို
ႀကီး”

“ဘာလို႔လဲ”

“စစ္သႀကီးဆိုတာအလုပ္သမားေတြရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သလိုလယ္စိုက္တဲ့ေတာင္သူေတြရဲ႕
ကိုယ္စားလွယ္ေလ။ႏွစ္ဖက္ၾကားကေငြေၾကး
ကိစၥေတြကိုတာဝန္ခံၿပီးခြဲေဝေပးရတဲ့သူ။ေငြမ်က္ႏွာေၾကာင့္မဟုတ္ဘဲႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ကလူေတြေလးစားတာခံရတဲ့သူျဖစ္ဖို႔လိုတယ္။

ဘိုးဘိုးေဒါနကအရင္တုန္းကစစ္သႀကီး။သူအ
ႏွစ္ငါးဆယ္ေလာက္လုပ္လာခဲ့တဲ့စစ္သႀကီးရာထူးကိုေနာင္းေနာင္းကိုလႊဲေပးထားတာ။

ေနာင္းေနာင္းကဘြဲ႕ရပညာတတ္၊သမာသမတ္
ရွိတဲ့သူ။ေငြေရးေၾကးေရး၊လူမႈေရးအရႈပ္အရွင္းကင္းတဲ့သူ။အေသာက္အစားလည္းမရွိဘူး။အဲလိုဂုဏ္ပုဒ္ေတြေၾကာင့္ရြာမွာလူေတြေလးစားတာခံရတယ္။

စည္းထဲကလူေတြကသူ႔ထက္အသက္ႀကီးတဲ့လူေတြရွိတာေတာင္သူ႔ကိုတေလးတစားဆက္
ဆံၾကတယ္။ျပဿနာတစ္ခုခုျဖစ္ရင္ေနာက္က
ေနေျဖရွင္းေပးမဲ့ဘိုးဘိုးေဒါနရွိေနတာလည္းပါတာေပါ့"

အညာမြေယာခြေတောမှာပျော်ပုံရှာတော့(Completed)(U&Z)အညာေျမယာေျခေတာမွာေပ်ာ္ပံုရွာေတာ့Where stories live. Discover now