ညေနခင္းတြင္မၾကည္မာထေနာင္းတို႔အိမ္ေရာက္လာသည္။ပဲတီႏွစ္တင္းကိုအပင္မေဖာက္ခင္
ေရစိမ္ရမွာမို႔ဇလံုေတြယူလာခိုင္းသည္။ႀကီးေထြးကဇမၺဴ ကန္ေတာ့ပြဲတင္တုန္းကကန္ေတာ့ပြဲထိုးဖို႔သံုးခဲ့တဲ့စတီးဇလံုႀကီးေတြယူလာေပးသည္။
ပဲတီတစ္တင္းကို(၁၆)ျပည္ရွိသည္။မၾကည္မာကပဲတီတစ္တင္းခြဲပဲသံုးမည္ဟုေျပာသျဖင့္တစ္
တင္းခြဲ(၂၄)ျပည္။စတီးဇလံုတစ္လံုးကိုပဲတီႏွစ္
ျပည္စီျခင္ထည့္ၿပီးဇလံုႀကီး(၁၂)လံုးကိုအိမ္ေရွ႕
ေရကန္ေဘးတြင္မိုးကာႀကီးခင္းၿပီးတန္းစီခ်ထားလိုက္သည္။ပဲတီဇလံုေတြထဲေရေလာင္းထည့္
ၿပီးတစ္ညလံုးစိမ္ထားလိုက္သည္။ထေနာင္းက-
“ၿမိဳ႕သားမနက္ျဖန္ကစၿပီးပဲတီေတြေရေလာင္း
ရမွာေနာ္”
“အင္းပါအသက္ရဲ႕”
ပဲတီေရေလာင္းတာမ်ားဘာခက္တာလိုက္လို႔။ကိုထေနာင္းကေရးႀကီးခြင္က်ယ္လုပ္လြန္းသည္။အခုလည္းပဲတီေဖာက္မဲ့ဇလံုေတြထဲသူပဲေရေလာင္းထည့္ေပးခဲ့ရတာပါ။ဇမၺဴ တစ္ေယာက္
ေရွ႕ေရးကိုႀကိဳမျမင္လို႔ထိုညကႏွစ္ၿခိဳက္စြာအိပ္
ေပ်ာ္ႏိုင္ခဲ့သည္။
>>>>>>>>>>>
ေနာက္တစ္ေန႔မနက္ငါးနာရီထိုးေတာ့မၾကည္မာထေနာင္းအိမ္ေရာက္လာသည္။ထေနာင္းကသူအိပ္ယာထတဲ့အခ်ိန္တိုင္းတစ္ခါမွမႏိႈးဖူးတဲ့ၿမိဳ႕
သားကိုအခုေတာ့ႏိႈးၿပီေလ။
“ၿမိဳ႕သား…ထထ"
လက္ေမာင္းကိုတဖတ္ဖတ္႐ိုက္ၿပီးႏိႈးေနေတာ့
ဇမၺဴ ႏိုးလာသည္။
“ဟင္…အသက္ဘာတုန္း"
“ပဲတီေရေလာင္းရမယ္"
“ဟင္…ဒီအခ်ိန္ႀကီးလား"
“ဒီအခ်ိန္ကဘာျဖစ္လို႔တုန္း”
“ငါးနာရီပဲရွိေသးတယ္"
“မနက္ငါးနာရီဆိုတာရြာကလူေတြပံုမွန္အလုပ္
ထလုပ္တဲ့အခ်ိန္ပဲ။မေစာေတာ့ဘူး။မင္းကပဲတီ
ေရေလာင္းေပးမွာဆို”
“ေၾသာ္…အင္း။ေလာင္းေပးမွာေပါ့"
ဇမၺဴ အိပ္ယာကထလာေတာ့ထေနာင္းကအိမ္ေနာက္ေဖးက်ီထဲကထန္းေခါက္ေတာင္းႀကီးေတြသယ္ဖို႔လိုက္ခဲ့ဟုဆိုကာေခၚသြားသည္။အလႉအတြက္စုေဆာင္းထားသည့္ပစၥည္းေတြထဲတြင္
ဒီထန္းေခါက္ေတာင္းအသစ္စက္စက္ႀကီးေတြလည္းပါသည္။
YOU ARE READING
အညာမြေယာခြေတောမှာပျော်ပုံရှာတော့(Completed)(U&Z)အညာေျမယာေျခေတာမွာေပ်ာ္ပံုရွာေတာ့
General Fictionခင်ဗျားတော့ကျုပ်လက်ကပြေးမလွတ်တော့ပါဘူး။ကျုပ်ရင်ခွင်ထဲကိုလာဖို့သာပြင်ပေတော့... မလာဘူးလား...မလာရင်ကျုပ်ကမရရအောင်ဆွဲခေါ်မှာလေခင်ဗျားရဲ့... ဇမ္ဗူထက်ရှား "ခင္ဗ်ားေတာ့က်ဳပ္လက္ကေျပးမလြတ္ေတာ့ပါဘူး။က်ဳပ္ရင္ခြင္ထဲကိုလာဖို႔သာျပင္ထားေပေတာ့...မလာဘူးလား...မလာရင္က...
