part 1.7(end)

9K 797 35
                                    

ဂ်ီမင္း ခြဲခန္းထဲတြင္ ေသြးထြက္လြန္လို႔ေသြးေတြသြင္းဗိုက္က မသန္႔႐ွင္းတဲ့​ေနရာမွာခြဲခံထားရတာေၾကာင့္ ပိုးမြားမဝင္ေအာင္ေသခ်ာျပန္လုပ္ရတာနဲ႔ နာရီမ်ွၾကာသြားသည္၊အျပင္က
ထယ္ေယာင္က လက္ထဲအႏွီးထုတ္ပိုက္ကာ
ထိုင္ေစာင့္ေနသည္။

တီတီ

"ဟယ္လို"

"Boss ဟာလီနာျပည္ပထြက္တဲ့ေလယာဥ္
နဲ႔ပါသြားတယ္"

"ဟိုဘက္ႏိုင္ငံကလူေတြကိုေျပာလိုက္
ေလဆိပ္မွာေစာင့္ဖမ္းဖို႔"

"ဟုတ္ကဲ့ boss"

ထယ္ေယာင္ဖုန္းခ်ၿပီးတာနဲ႔ခြဲခန္းတံခါးပြင့္လာ
သည္။

"ေဒါက္တာ သူအဆင္ေျပရဲ႕လား"

"အားလံုးစိတ္ခ်ရပါၿပီး အျမန္ေရာက္လာလို႔
မဟုတ္ရင္အသက္ဆံုး႐ွံုးႏိုင္တယ္ တစ္ဖက္က
ဗိုက္ခြဲတဲ့လူက ဆရာဝန္မဟုတ္ေလာက္ဘူး
ဒါေၾကာင့္လဲ လူနာကပိုဆိုးသြားတာ "

"ေက်းဇူးပါ ေဒါက္တာ"

"ကေလးကခ်စ္စရာေလးဘဲ ကေလးကိုေဆးစစ္
ၿပီးၿပီးလား"

"ဟုတ္ကဲ့အားလံုးၿပီးပါၿပီး"

"ေကာင္းပါၿပီး ခနေနလူနာကို အခန္းထဲေရြ႔ေပး
ေတာ့မယ္ "

ဂ်ီမင္းကိုလူနာခန္းေျပာင္းၿပီးတာနဲ႔ ထယ္ေယာင္
က နပ္စ္ ငွါးကာ အခန္းေစာင့္ေစသည္။
ထယ္ေယာင္တစ္ေယာက္ ကိုယ္ပိုင္ေလယာဥ္နဲ႔
ျပည္ပကိုထြက္လာလိုက္သည္။ဟိုေရာက္တာ
နဲ႔တပည့္ေတြ လမ္းျပတဲ့တိုင္းလိုက္လာၿပီး
ဟာလီနာစီေရာက္လာသည္။

"Hello ဟာလီနာ"

"ထယ္..ထယ္ေယာင္ နင္ဘာလုပ္တာလဲ
ငါ့ကိုလြတ္စမ္း"

"မင္းအျပစ္မင္းမသိဘူးလား"

"ငါဘာလုပ္လို႔လဲ "

"ဟက္ မင္းရဲ႕ဗိုက္ကို အ႐ွင္လက္လက္ခြဲရင္
ဘယ္လိုေနမလဲ မသိဘူးေနာ္ "

"႐ူးေနလား လႊတ္စမ္း!!"

"မေၾကာက္ပါနဲ႔ ဂ်ီမင္းခံစားရသလိုနင္လဲခံစား
ရမယ္ "

"နင္..နင္ ငါ့မိဘေတြသိရင္နင္မလြယ္ဘူး"

"နင့္အေဖနဲ႔အေမကိုပါငါကအေဖာ္ထည့္ေပး
လိုက္မယ္ ဦးေႏွာက္မ႐ွိတဲ့သမီးေလးေၾကာင့္
အေဖနဲ႔အေမပါေသရေတာ့မယ္ ကြၽတ္ ကြၽတ္"

System Hobi (Completed)Where stories live. Discover now