ဒီမြန္တို႔က ပီတာတို႔ေ႐ွ႕က ကာေပးလိုက္တာ
ေၾကာင့္ သူတို႔ရဲ႕ဝတ္စံုဟာ ဝိုင္ေတြစြန္းကုန္
သည္။
"ဒီ..ဒီမြန္"
" ဗန္စီ မင္းသိပ္အတင့္ရဲေနတယ္ေပါ့....ဂ်ိမ္း
မင္းသူ႔ကိုဖိတ္ထားတာလား "
"ဖိတ္စရာလား မဖိတ္ပါဘူး "
"ၾကားတယ္ေနာ္ မင္းကိုဘယ္သူမွမႀကိဳဆိုဘူး
လစ္လိုက္ေတာ့ ဗန္စီ "
"ေတာက္...ငါ့အေၾကာင္းေကာင္းေကာင္းသိ
မယ္ "
တစ္လအၾကာတြင္ေတာ့ ထရစ္လဲလမ္းေကာင္း
ေကာင္းေလ်ာက္ႏိုင္ေနၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္
ပီတာႏွင့္အတူ ေက်ာင္းတက္ေနၿပီျဖစ္သည္။
(Host ဇာတ္လိုက္မက hostတို႔ကိုဒီေန႔ျပန္ေပး
ဆြဲဖို႔လုပ္ေနတယ္)
( ဒီေလာက္ခံထားရတာေတာင္ လုပ္ရဲေသးတာ
လား)
( host လိုေပါ့)
ညေနေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္တြင္ေတာ့ ပီတာနဲ႔ထရစ္ တို႔ေက်ာင္းေရွ့ထြက္လာခဲသည္။ျပန္ေပးဆြဲမည့္အရိပ္ေယာင္႐ွာၾကည့္ေပမယ့္မေတြ႔တာေၾကာင့္
လမ္းကူးရန္ျပင္စဥ္ သူတို႔ႏွင့္မလွမ္းမကမ္းမွာ
ကားအမဲတစ္စီးရပ္သြားၿပီးထိုကားအမဲအား
သံေခ်ာင္းတင္တဲ့ကားမွ ျဖတ္တိုက္လိုက္သည္။
ဝုန္းး
"ငါ-ိုးမသား ဟာာ..ထရစ္ၾကည့္စမ္းဟိုမွာ႐ုပ္႐ွင္
႐ိုက္ေနတာထင္တယ္ အစစ္တိုင္ဘဲ"
"အစ္ကိုပီတာ အဲ့တာတကယ္ျဖစ္ေနတာေလ"
တစ္ဖက္လမ္းက ကားထဲတြင္လဲထိုျဖစ္ရပ္အား
ျကည့္ကာျပံဳးေနသူ႐ွိသည္။ဂ်ိမ္းတစ္ေယာက္
ဗန္စီရဲအစီစဥ္ေတြအားရိတ္မိတာေၾကာင့္
ယခုလိုစီစဥ္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။သူ႔နယ္ေျမထဲလာၿပီး သူ႔အသက္ေလးနဲ႔ေက်းဇူးရွင္ေလးကို
ဒုကၡေပးဖို႔ၾကံရဲတဲ့ ဗန္စီကိုေတာ့ အျပစ္ေပးရန္
က်န္ေသးသည္။
📱ဒီမြန္ ငါ့ဘက္ကတာဝန္ေက်ၿပီး မင္း
ဘက္ကေရာ📱
📱ငါ့ဘက္ကလဲအဆင္ေျပတယ္ သတင္း
တင္ဖို႔ဘဲက်န္တယ္📱
📱ေကာင္းတယ္ 📱
📱ကေလးေတြႀကိဳလာခဲ့အံုး ဂ်ိမ္း📱
YOU ARE READING
System Hobi (Completed)
RomanceVmin (owncreation) Starting -4.12.2021 Ending-9.2.2022 တစ္စံုတစ္ရာ တိုက္ဆိုင္သြားရင္စားေရးသူရဲ့ အမွားပါ။ မေက်နပ္တာမ်ား႐ွိလာရင္စာေရးသူကို တိုက္႐ိုက္လာေရာက္ေျပာျကားႏုိင္ပါသည္။ လူထဲကလူဘဲမို႔ အသံုးႏႈန္းအနညး္ငယ္တူႏိုင္ သည္။ တစ်စံုတစ်ရာတိုက်ဆိုင်သွားရင်...
