[ သူကြီးသမက် ]
" ရိုးမာန်ဂုဏ် ! လာခဲ့ဦး !"
အရိပ်ရဲ့အလန့်တကြားအော်ခေါ်သံကြောင့်ရိုးစိုးရိမ်ကာလက်ထဲကမုန့်လုံးပန်းကန်ကိုစားပွဲပေါ်ချထားခဲ့လိုက်ပြီး အိပ်ခန်းထဲအပြေးဝင်လာချိန်အဝတ်ဗီရိုရှေ့မှာထိုင်ပြီးပိုက်ဆံတွေစစ်နေတဲ့အရိပ်ကိုမြင်လိုက်ရတော့ ရိုးကျော့ပြင်ကအေးစက်ကာတောင့်တင်းသွားသည်။
ထို့နောက် မျက်နှာထားကိုပြင်လိုက်၍ အပြစ်ကင်းစင်ပြီးဘာမှမသိတဲ့လူတစ်ယောက်လို အရိပ်အနားသွားထိုင်လိုက်သည်။
" အရိပ်လေး ဘာဖြစ်တာလဲ ကိုယ်မှာလန့်သွားတာပဲ !"
" ဘာဖြစ်ရမှာလဲ ! ဒီမှာပိုက်ဆံအုပ်တွေထဲက တစ်သောင်းတန်တစ်သိန်းအုပ်နဲ့ငါးထောင်တန်တစ်သိန်းအုပ် နှစ်သိန်းတိတိပျောက်နေတယ် !"
တစ်သောင်းတန်အုပ်ငါးထောင်တန်အုပ်တွေကြားထဲကပျောက်နေတဲ့ငွေပမာဏတင်မဟုတ်ဘဲ တစ်သောင်းတန်အုပ်ငါးထောင်တန်အုပ်တိတိကျကျပြောနေတဲ့ အရိပ်ကိုရိုးစိတ်ထဲကလေးစားမိစွာမသိချင်ယောင်ဆောင်အပြစ်ကင်းဟန်ဆက်ဆောင်နေလိုက်သည်။
" သေချာရှာကြည့်ပါဦး ဒီလောက်ပိုက်ဆံအုပ်တွေအများကြီးကိုရောမနေဘူးလား "
" ဘာမှမရောဘူး သေချာရှာကြည့်ပြီးပြီ ကျွန်တော်ပိုက်ဆံတစ်ရာနှစ်ရာကမှအစဘယ်နှစ်ရွက်ရှိလဲဆိုတာ ကျွန်တော်မှတ်မိတယ် !"
" ဒါဆိုသူခိုးများ ခိုးသွားသလား "
ရိုးရဲ့စကားကြောင့် အဝတ်ဗီရိုရဲ့အောက်ဆုံးအကန့်ဖြစ်တဲ့ပိုက်ဆံတွေအထပ်လိုက်ထည့်ထားတဲ့နေရာကိုအရိပ်လက်ညိုးထိုးပြလိုက်၍။
" ဘယ်သူခိုးမှသဘောကောင်းစွာနဲ့လိုအပ်သလောက်ယူပြီး ဒီအထပ်လိုက်ကျန်နေတဲ့ငွေသိန်းတစ်ရာငါးဆယ်ကိုချန်ထားပေးခဲ့မှာမဟုတ်ဘူး !"
အရိပ်အပြောကြောင့် ရိုးဘာမှပြန်မဖြေမိပဲ လက်တွေကအကြောင်းမဲ့ ကိုယ်လည်ပင်းကိုပြန်ပွတ်နေမိသည်။
ထို့နောက် အရိပ်ကဆက်ပြောလာပြန်၏။
" ခိုးရင်လဲအပြင်သူခိုးမဟုတ်ဘူး အိမ်တွင်းသူခိုးပဲ ဒီအိမ်မှာ ခင်ဗျားနဲ့ကျွန်တော်နှစ်ယောက်တည်း ဒီသော့ကလဲ ခင်ဗျားနဲ့ကျွန်တော်ပဲသိတာ ကိုရိုးမာန်ဂုဏ် !"
YOU ARE READING
( သူကြီးသမက် ) Completed
Non-Fiction( ရိုးမာန်ဂုဏ် ♡ နွေလရိပ် ) ♡ 28 . 8 . 2021>♡< 19 . 12 . 2021 ♡
