20

1.2K 28 9
                                    



"Oh my god! How about this one? It's nice, right?"

I've been here in a shop for almost thirty minutes now because I was having a hard time picking a simple dress for my wedding. The theme Kai and I chose was pastel blue and ivory kaya medyo mahirap makahanap ng gusto kong damit.

Faye suddenly jumped on her seat, getting out of her spacing out phase. "Oh, yes! I like this one better. Bagay ang fit sa body mo," compliment niya sa akin.

Umikot ako para mas makita niya nang maayos iyong pastel blue na damit na sinukat ko. "Right?!"

"Yes, but for what ba? May event kang aattendan?" nagtatakang tanong niya.

"Yes," I lied.

No one knows that I'm going to get married again, not even my closest friends. Kai and I decided to have a very simple and private wedding after my graduation. Ilang buwan pa naman pero tumitingin na ako ng mga damit in advance.

We went to eat snack after a long day of shopping in Rockwell. Hinatid kami kanina ni Pierce dito PowerPlant kaya ni isa sa amin ni Faye ay walang dala na sasakyan. Kaya noong pauwi, nagpasundo kami kay Pierce since pupunta rin naman siya sa bahay. May pag-uusapan sila ni Kai about work.

Ang tahimik ko sa backseat dahil ang tahimik noong dalawa. Faye was looking out the window. Pierce was seriously driving. Hindi na lang ako nang-usisa.

"Have a seat. I'll call Kai," paalam ko at iniwan silang dalawa sa sala.

I brought all the designer paper bags with me. Nakabili na naman ako ng bagong bag at heels. Napagdesisyonan kong diretsong buksan ang cabinet para itago muna 'yong mga paper bags na 'yon from Kylo.

Hindi naman sa pinagbabawalan niya ako pero napagsabihan lang dahil sa nagdaang linggo, sobrang dami kong binili na designer things. He really doesn't like wasting money on unnecessary things. I completely agree with him kasi tipid din naman akong tao. But these days, I can't help it. I didn't even need them. I was just stress. And shopping was my coping mechanism.

"Yeah, run faster." Narinig ko ang boses ni Kai sa likuran ko kaya madali kong binuksan ang pinto ng cabinet ko at tinapon lahat ng bag doon.

I smiled at him and showed both my hands in front of me, reaching for him. "Last na, promise!" pangako ko, tumatawa pa nang kaunti.

"I heard that before," he said, rolling his eyes as pulled my hands, drawing me in for a kiss. When he pulled away, he was already smiling. "How was your day? Did you have fun?"

"Yes. I bought new heels and the bag that I saw the other day, hehe." Nagpacute ako sa kaniya kaya napailing na lang siya.

"Nasa baba pala sila Pierce," I informed.

"Yes, nadaanan ko nga."

We went down the stairs holding each other's hands. Bumagal ang pagbaba namin sa hagdan nang narinig ang boses ng dalawa sa baba na parang nagtatalo.

"Pierce, huwag ngayon. Please lang. Huwag ngayon," matigas na sabi ni Faye.

"Not now? But also not yesterday? How about tomorrow, huh? Still no," sambit pabalik ni Pierce. "You know what, Faye, I don't even understand you anymore."

"At tingin mo naiintindihan pa kita?"

Nagkatinginan kami ni Kai, nagdadalawang-isip kung tutuloy ba kami o hahayaan silang magtalo. Just as I was about to speak, the living room fell was filled with silence. Wala nang nagsalita sa kanilang dalawa kaya hinila na ako ni Kai papunta roon sa kanila.

"Oh my gosh, Faye! Nahuli ako ni Kai!" I tried to be a bida-bida para gumaan iyong tension. It was so heavy and obvious!

Faye laughed. She was a great actor because I almost believed nothing was wrong with her. But then... we all act sometimes... Until we get used to it.

Waves of Affliction (Isla Series #3)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon