Ride or Die (Season 1 and 2)

[14 | 십사] - Tears

[14 | 십사] - Tears

Dara's POV

"Nandito na ako."

"Dara Unnie!!! Sa wakas! Akala namin hindi ka na uuwi." Sabi sa akin ni Minzy pagkapasok ko sa beach house. Alam kong nag-aalala na talaga sila sa akin. It's almost 9:00 pm na rin kasi.

"Pasensya na, traffic kasi kanina kaya naman sooobbbbrrrraaaaanngg natagalan ako."

Well, traffic talaga kanina. Nagtataka nga ako eh, hindi naman ganun ka-crowded yung highway dati. Kanina lang yata yun nangyari. Tsk. Pag nagmamadali ka talaga, ang daming nangyayaring aberya.

"Okay lang naman. Nanibago lang siguro kami kanina, hindi ka naman kasi ganyan dati. Sobrang importante ba ng ginawa mo ngayong araw?" Sobra, Minzy. Hindi ko lang masabi sa inyo.

"Not that important actually. Teka, kumain na ba kayo?" Tanong ko sa kanya, napansin ko kasi ba siya lang ang nandito sa sala.

"Kanina pa. If you're wondering kung nasaan na yung iba. Andun na sa taas, mga knock-out na."

"How about you? Bakit nandito ka pa?"

"Hinintay kasi talaga kita, Uh well... sort of. Utos kasi sa akin ni CL unnie na pag nakauwi ka na daw, dalhan mo daw ng dinner si GD oppa. Hindi pa kasi siya lumalabas sa kwarto niya mula kanina pang umaga. Ayaw niya nga kaming papasukin." Sabi niya pagkatapos ay bigla siyang napahikab.

"Uh, Bom already told me kanina through our phone call conversation. Oh sige na matulog ka na dun. Alam kong antok na antok ka na. Ako na ang bahala dun kay Ji. *smile*"

"Really unnie?! Waaaah~ Thank you very very much~~" Sabi niya pagkatapos ay dire-diretso na siyang pumunta sa taas.

Nung hindi ko na siya matanaw dumiretso na rin ako sa may kusina. I wondered kung anong ulam namin ngayon. :3

x x x

"Ji. Jiyong?" Tawag ko sa kanya pagkatapos ay isinara ko yung pinto gamit yung paa ko. My both hands is holding the tray kasi.

Pagpasok ko sa kwarto namin my reaction was like... O_____O!!

Si Jiyong... O___O ayun, tulog na tulog. -___- Pinaglololoko yata ako nitong mga taong ito eh. Sabi nila---

"Dara, bakit ngayon ka lang?"

"AY ANAK NG! JIYONG! WALANGHIYA KA! PAPATAYIN MO PA AKO SA GULAT!!! DIYOS KO BUTI HINDI KO NAIBAGSAK ITONG HAWAK KO." Ang siraulo talaga nito. =___= Sino ba namang hindi magugulat sa kanya? Bigla ba namang bumangon sa higaan eh ang akala ko nga tulog siya, pagkatapos yung mata puro eyeliner pa.

"Hahaha! Natakot ka ba? Kekeke~"

"Sino ba sa tingin mo ang hindi matatakot sa itsura mo?! Naka eyeliner ka pa! Emong emo ka ha?! Saan ang lamay, aber?!"

"Dito lang, namatay kasi yung puso ko kahapon due to heart failure. Dineny kasi ako ng future wife ko." Cheezy sana eh, kung hindi siya creepy tignan ngayon. -///-'

"Heh! Tumahimik ka nga dyan?! Ano ba yang dinadrama mo dyan at hindi ka daw lumabas ng kwarto mula kaninang umaga ha?!" Tanong ko pagkatapos ay lumapit na ako sa kanya at inabot ko yung tray kung saan ko inilagay yung dinner niya. Nakakangawit na eh. T^T

"Ano 'to?" Tanong rin niya sa akin habang pinagmamasdan niya ng mabuti yung tray na inabot ko sa kanya.

"Pagkain malamang. *roll eyes* Dalian mong kumain ha? Gusto ko ng matulog. *yawn*" Sabi ko habang umuupo ako sa may kama ko.

"Hindi ako gutom." Sabi niya kaya naman bigla ko siyang sinamaan ng tingin.

"Ano?! Tignan mo nga yang katawan mo! Wala ka na ngang kalaman laman ayaw mo pang kumain! Tumahimik ka nga diyan, baka gusto mong mabatukan ngayon?!"