TOHUM SERİSİ 1 - İhanetin Karanlığı

AZAT

O kadar çok pişmandım ki bunun bir tarifi olduğunu sanmıyorum. Kendime bir varis yapabileceğimi düşündüğümden olayların bu raddeye gelişini görmemiştim. Eflan'ı zindana kapatırken bunun olmasını beklemiyordum.  Ne sanmıştım ki? Nasıl böyle bir aptallık etmiştim aklım almıyordu.  Beni hafife alıp Eflan'ıma zarar verene son nefesini ben tattıracaktım. Yaptığı şey için binlerce kez onu pişman edecektim . Ama önce Eflan'ın iyileşmesini beklemem gerekiyordu.  Günlerdir uyuyordu ve hiç uyanmamıştı.  Gözlerimin önünde bir deri bir kemik kaldığını görmek öfkemi daha çok alevlendiriyordu.  Karnındaki damarlar hala belirgin bir şekilde öylece duruyordu . Geceleri avlanmak dışında yanından neredeyse hiç ayrılmamıştım çünkü yıllarca onu aradıktan sonra onu öylece kaybedemezdim. 

Yine avlanmam gerekiyordu ve Eflan'ı her ne kadar bırakmak istemesem de bunu yapmak zorundaydım.  Gücümü kaybedemezdim. Eflan'ın yanından sessizce ayrılarak sürü evinden ormana doğru ilerledim . Kurt formuna dönmek için henüz erkendi . Benim için yeterli yiyecek şuan yoktu o yüzden ormanın derinliklerine doğru ilerlemeye devam ettim .

"Azat bekle! " Rena'nın burada olması bana rahatsızlık veriyordu.  Zaten sinirlerim yıpranmıştı bir de onunla ugraşmak durumunda kalıyordum.

"Rena ne söyleyeceksen hemen söyle ve git." Sesimin duygusuz çıkmasına hiçbir zaman engel olamamıştım.

"Azat ben senin eşinim farkında mısın?  O kız geldiğinden beri beni tamamen görmez oldun . O daha sana varis vermeyi bile basaramamışken ben bunu sana verebilirim. "

"Saçmalamayı kes Rena! Sürü evine dön."

"Asıl sen saçmalamayı kes Azat . Gözlerin kör mü oldu? Onun ne kadar güçsüz olduğunu görmüyor musun? Onu gördükçe ben utanıyorum kurt soyumdan . Onun güçlü olmadığını hepimiz görüyoruz.  Bir insandan farksız! O sana bebek veremez !"

" Rena yeter ! Eflan hakkında konuşurken kelimelerine dikkat et yoksa sırada utanacağın kişi kendin olursun ! "  haddini hiçbir zaman bilememişti zaten.

" Beni tehdit mi ediyorsun? Sana inanamıyorum Azat . Beni ne zaman göreceksin.  Er ya da geç bana kendi ayağınla geleceksin yoksa sürünün başından alınmana az kaldı .  Daha şimdiden senin varis yapmada başarısız olduğun konuşuluyor!  "

Arkamı dönüp boğazına sarılmam saniyenin onda biri kadar sürdü  .

"Şimdi o lanet kulağını aç ve beni iyi dinle . Şimdiye kadar başarısız olduğum hiçbir konu olmadı.  Asla da olmayacak ! Bir daha liderinle nasıl konuşman gerektiğini hatırlasan iyi edersin Rena !" Ellerimin altında çırpınması gücümün karşısında sonuç vermiyordu.  İşte ben buydum.  Kimse elimden kolayca kaçamazdı çünkü gücümün sınırları yoktu!