OUR LONG LOST ANGEL( BBM'S LONG LOST DAUGHTER)

PART 17. PENDANTS

SANDRA POV:

Nag-apply ako sa private hospitals which is pagmamay-ari ng mga Aquino but they refused to hire me dahil sa surname ko. Grabe talaga pala ang galit nila sa mga Marcos.

Nagdecide akong pumunta sa kampo ng mga Marcos. I badly need money and I'm really sure na matatanggap ako kasi I am a graduate student of Harvard.

Nakareceived ako ng priority line number at excited akong makita ang nagmamay-ari sa kompanyang inaapplyan ko.

"Number 11, please you may now get inside," sabi ng isang usher na ginabayan ako sa office.

Pagpasok ko palang nakita kona ang dalawang pinakasikat na anak ni sir Bong Bong.

"Hello po! Good afternoon," I greeted them while bowing my head.

"Hello, good afternoon!" Nakita ko ang malapad na ngiti ni Sir Simon.

"We heard that you're a Marcos?" Sir Sandro asked me.

"Ah, yes po but I don't think so we're related," smile ko sa kanya.

"Alright, may I have your documents please," sabi ni Sir Simon sa akin.

"Wow, a harvard student," shocked na reaksiyon pa ni sir Simon.

"Actually I owned a hospital and it might not big and popular compared to others but since your profession is related to medication, is it okay if you'll be my newly hired employee, kasi if dito ka kay Sandro, it's chaotic, too political," sabi ni sir Simon na natatawa habang binulong ang last na sinasabi niya.

"UKINNAM!" Batok ni Sandro kay Simon habang nagpatuloy lang sa pagtawa ito.

"Uhm, pwede ho ba? Gusto ko din kasi about sa field ng profession ko," nahihiya kong tanong.

"Yeah, it's okay. Good to hear that. By the way, you should be a licensed professional doctor after a year," Simon utterred.

"You're hired, you can start tomorrow. Contact this people," sabi ni sir Simon na may binigay sa akin na isang papel.

"Thank you so much sir," I smiled at them widely.

"No, thank you for applying here," I saw Sir Simon's face na makikitang masaya talaga.

Nakakagaan din ng pakiramdam. Agad akong umalis sa office but before I could leave narinig ko ang tinig ni sir Simon na kinausap si sir Sandro.

"Sandro, look at her PSA, Tranquilina is her mother," rinig kong sabi ni Simon kay Sandro pero di ko nalang ito pinansin dahil sa saya ng aking nararamdaman na nakapasok na ako sa trabaho.

Dumiretso ako sa isang fastfood chain upang makakain dahil it'll serve as a gift to myself.

While waiting sa order ko, naaninag ko agad ang kagwapuhan ng lalaking tumutulong sa akin sa America.

Agad akong napadungo at kinuha ang aking maliit na notebook upang itakip sa aking mukha. Dahan-dahan akong lumipat ng upuan kung saan 'di niya ako makita.

"Seems like a sound of a train,
my heart beats fast again.
So normal before I saw him,
God! Let me saw his smile in beam."

-SANDRA MARCOS-

Nakangiti akong nakatitig sa ere nang bigla akong tinakip ng crew

"Ma'am, here's your order," sabi ng crew sa akin.

"Thank you," I smiled.

Kumain lang ako ng kumain dahil promise to God gutom na gutom na ako.

Alam kong pinagtitinginan na ako ng mga tao dahil pabalik-balik ang crew sa kinaupuan ko. E' pano ba kasi pabalik balik din akong nagdagdag ng rice at fried chicken. Nakulangan kasi ako sa limang rice. Ewan baka namiss ko lang talaga ang pagkain dito sa Pilipinas.