OUR LONG LOST ANGEL( BBM'S LONG LOST DAUGHTER)

PART 51. PROPOSAL

SEBASTIAN POV:

Bumalik ako sa Manila after I got my documents sa Davao para sa kasal namin ni Sandra.

Alam kong galit siya sa akin dahil sa mga sinasabi ko sa kanya but I'd love to surprise her with what I brought to her.

It's a keychain with her name and mine.

Nakarating ako sa bahay namin pero wala si Salome doon. Di ko din naman siya macontact, nag-aalala ako sa kanya. I missed her.

I called his brother and heshh ang tagal niya sagutin.

"Hello," Sir Sandro utterred.

"Uhm, hello sir, I wonder why Salome didn't come home?" I asked.

"We talked to her but she's not responding. She want to stay here for a couple of days," Sir Sandro utterred.

"Uhm, sir I brought her some ah nevermind sir," sabi ko at nadidissapont.

Binilhan ko pa naman siya ng nga masasarap na pagkain galing Davao tapos di siya umuwi heshhh.

Lumipas ang dalawang araw wala parin siya sa bahay. Di talaga siya umuwi. Ang mga prutas na dala ko galing Davao nalalanta na. I even wipe the fruits para maging maganda pa tingnan pero ayaw na eh.

Nainis ako, sayang lang effort ko sa pagdala. Sasabihin niya na magdala ako ng mga pasalubong tapos ayaw man lang niya akong makita at kausapin. Kaputang-inahan.

Sa tagal na pagwiwipe ko nakita kong may ingay sa labas at nakita ko si Salome papasok dito. Iwan ko basta I feel so annoyed when I saw her. Tinapon ko ang mga prutas sa gilid with the linagyan ko.

She look at me pero di ko siya pinansin. Agad akong nagwalk out sa harap niya. Galit ako sobrang galit ako. Sana binigay ko nalang iyon sa mga bata sa lansangan. Maghapon akong nakaiwas sa kanya. Nakakainis lang palaging nagpapakita pa sa akin. Agad din akong  pumasok sa aking kwarto at natulog dahil ang bigat parin ng loob ko. Nagtatampo ako.

Nabigla ako ng may gumising sa akin when evening came. And again I saw her face. Nakasimangot na naman ako ng maaalala ko ang mga pangyayari.

"Let's eat," she utterred.

Nagulat at napahawak ako sa kanyang kamay when she uttered that one dahil ako pala ang magluluto ngayon baka magutom tong babaeng ito.

"I already cooked our food," she smiled at napatinag naman ako. Agad kong iniwas ang aking sarili sa kanya.

"I'm full, wala akong gana kumain," sabi ko habang naririnig ko na ang ingay ng aking tiyan.

"Tungggg tunggg," ingay pa ng aking tiyan na pinigilan ko.

"Gutom kana eh tara na," she utterred at hinila ako.

"Ayoko ko nga kumain naiintindihan mo ba?" Inis kong sabi sa kanya.

"Uhm, sorry, sige mauna nalang ako," she utterred at lumabas sa aking kwarto.

Dahil nakabukas ng medyo ang pintuan ng aking kwarto sinilip ko siya.

I saw her eating the fruits I've thrown kanina.

'Heshhh tinapon ko na iyan e," sabi ko at nagroll ng eyes.

I saw her again na halos maubos ang dala kong prutas.

"Uhmm, this is so good. Ang sarap nito," sabi niya na may pangiti-ngiti pa. Halata talaga sa kanyang mukha na nasasarapan siya.

Iwan ko pero bigla nalang akong napabitaw ng ngiti sa aking mga labi.

Bumalik ako ng tingin sa kanya pero nakita ko ang niluto niyang ulam. Agad tuloy kumukulo na naman ang tiyan ko.