OUR LONG LOST ANGEL( BBM'S LONG LOST DAUGHTER)

PART 56. SEBASTIAN'S SECRET

EZEKIEL POV:

"Bro, be careful to your wife? My wife heard her talking to her family and they're planning to kill you," Sebastian utterred seriously.

Alam kong gawa-gawa lang niya ito sapagkat gusto niyang mahiwalay ako sa aking asawa si Lalaine.

"Bro, I know you're doing this because of Sandra. Kahit anong gawin mo bro, di ako sang-ayon sa ipapagawa mo sa akin," saad ko sa kanya.

"Please, Ezekiel. You already know na hindi ko na kaya. I'm dying and I can't help this tumor I have. Ang sakit na," sabi ni Baste sa akin.

"Then let me and Sandra do your operation. I want to save you bro and ofcourse kapag malaman to ni Sandra gagawin din niya lahat para mapagaling ka," sabi ko sa kanya.

"No, don't tell Sandra about it. Gusto na ring magpahinga. I know Sandra still loves you," he said.

"But she loves you more Sebastian. Don't leave Sandra. You know who is she," sabi ko sa kanya.

"Di ko na kaya pa bro," narinig kong hagulgol ni Sebastian sa akin.

"Bakit ba ako pa ang natamaan sa sakit na ito. There is no assurance na mabubuhay pa taong may brain tumor. And there is no assurance na mabubuhay ako after operation," hagulgol niya.

"Mabubuhay ka tiwala lang," napaluha kong sabi.

"Ezekiel, please, ikaw na ang bahala kay Sandra. And sa sinabi ko sayo kanina, totoo iyon. Lalaine has a plan of killing you," sabi ni Sebastian tapos nagpaalam na siya sa akin.

Sa totoo lang, I'm the Doctor of Sebastian. He has a brain tumor. Siya ang unang lumapit sa akin upang mapagaling siya but to tell you honestly malala na. Di niya lang pinahalata sapagkat ayaw niyang mag-aalala si Sandra. Anim na buwan ang taning nang buhay niya kapag di siya maoperahan. And I need to tell Sandra about it para matulungan niya akong maoperahan si Sebastian. Pero di muna ngayon, kinailangang ipahinga ni Sebastian ang kanyang sarili and he need to have a peace of mind.

Pagkatapos ng check up. Umuwi ako sa bahay. I saw my wife standing in our balcony kaya lumapit ako para ihug siya.

"Yeah, I'm holding now the wine for him," yan ang tanging narinig ko when I reach unto her.

"You're drinking?" Tanong ko na nakapagpaduda sa akin.

"Uhm, yeah. How's your day babe?" Sabi niya sa akin at humalik.

Pansin ko ang kanyang pamumutla while facing at me.

"May problema ka?" Sabi ko sa kanya.

"No, I don't have," sabi niya na parang ang cold niya

"Uhm, babae wanna drink some?" She asked me to drink the wine.

Napatinag naman ako when she smiled at me.

I sip the wine kaya lang naaalala ko ang sinabi ni Ezekiel sa akin at sa mail message na natanggap ko. Nagdadalawang isip akong lunukin ko ang wine.

Nakita kong nagring ang phone ng asawa ko and it's her father, calling her.

"What if poison to? Kakaiba din ang lasa ng wine," sabi ko sa aking sarili.

Hinila ko ang aking asawa and hinalikan siya. I put the wine to her mouth at pinalunok ito sa kanya. Nagulat nalang ako ng pumalag siya sa aking halik at inuluwa ang wine.

"Uh hu uh hu uhu," pilit niyang isinuka ng wine na galing sa bibig ko.

"Nandidiri kaba sa akin?" Sabi ko na naghihinala sa kanya.

"No, you're acting weird. Uhm I'm not ready. Di ko alam na may libog ka ngayon," pagpapalusot niya pa.

Baka nga tama sina Ezekiel sa sinabi niya.

"You're acting weird too, Lalaine," sabi ko.

——————————————————

SANDRA POV:

"Why are you still using condoms? My Godd, love ano ba? Gusto ko nang magka-anak. Why are you not giving me son and daughter?" Inis kong sabi kay Sebastian.

"I'm sorry, kapag tapos na ang election okay?" Mahina niyang tugon sa akin.

I saw him na umiidlip na para bang may dinaramdam.

"Are you okay?" Nag-aalala kong tanong.

"Love can you massage my head please," mahina niya paring sambit sa akin.

"Okay ka lang love," sabi ko at hinawakan siya.

"AHHHHHRRRGGG, love," nabigla ako when he suddenly pull his hair.

"What happened love?" Nag-aalala kong tanong habang kinuha ko ang aking mga kagamitan. I check all his heart beat and so on pero di parin siya tumigil.

"Call Ezekiel," he utterred at nabigla ako.

I called Ezekeil dahil sa labis na pag-aalala ko.

Pagkatpos tumawag ako ng Ambulance. Di ko alam pero nakaramdam ako ng takot at kaba. Nakaramdam ako ng lungkot at pighati. Nag-aalala ako sa aking asawa. Ng makarating kami sa hospital nila Ezekeil I called ma'am Sarah and my family. Binalita ko sa kanila ang nangyari sa asawa ko.

When the clock turns into 12:00 in the morning nakita namin si Ezekeil ma lumabas sa room na pinaglalagyan ng asawa.

"He's now okay?" Ezekeil utterred.

"What happened to him?" Umagos ang aking luha ng makita ko ang pag-aalalang mukha ni Ezekiel.

"He'll be confined here until he will be okay," Ezekiel utterred suddenly.

Nakarating din si ma'am Sarah sa hospital at sabay kaming pumasok sa room kung saan nandoon ang asawa ko.

Nakita ko ang dami ng nakakabit na wirings sa ulo ni Sebastian. Nagulat ako sa aking nakikita. Why did I never noticed that may dinaramdam pala siya.

When I saw my husband, humagulgol ako sa iyak. Umiiyak lang ako ng umiiyak. Nag-aalala ako para sa asawa ko. As I cried, ma'am Sarah cried too.

"Uhm ma'am Sarah, kakausapin ko muna doctor niya," I utterred at nagnod  lang din sa akin si ma'am Sarah.

Mabilis kong hinanap si Ezekiel at nangdoon siya sa offuce niya.

"What happened to him?" Sabi ko ng diretsa sakanya without greeting him.

"He has a brain tumor," diretsa niyang sagot na mas lalong nakapagpapaiyak sa akin.

"What? How come? I mean ngayon lang siya nag—," pinutol ni Ezekiel ang aking sinabi.

"Sebastian is always coming here in my hospital. Im his doctor for a long time. He want this to be in secret kaya kinikeep ko din. But she has a brain tumor Sandra," sabi niya sa akin.