SANDRA POV:
Two days before our wedding, I asked Sebastian if I could ask Ezekiel to be one of our sponsors sa wedding.
"No, he's your ex and you will invite him?" He confusedly asked me.
"His feelings were already gone and so am I," I utterred.
"It's up to you, if that what makes you happy then go. If it won't ruined our wedding then go," he utterred while tinalikuran ako sa paghiga.
"Wait are you jealous?" Sabi ko sa kanya.
"Why would I?" He utterred na parang napipikon na.
"Cause it's obvious," sabi ko at kinikiliti siya.
"Stop it," he utterred.
"E' kung ayoko," pagmamatigas ko pa.
"I will not sleep here," he utterred kaya napatigil ako.
"Let's invite them, Ezekiel and his wife," I asked him.
"Okay," pagsang-ayon niya sa aking minungkahi.
Kinabukasan, I call Ezekiel para makipagkita sa kanya. I will return the necklace and I will give him my notebook kung saan sinusulatan ko ng poems about sa kanya. Bibigyan ko na din siya ng invitation card sa kasal namin ni Baste.
I'm waiting here sa dati naming tagpuan. Akala ko kasama niya ang asawa niya pero mag-isa lang siya nang makita ko.
"Uhm, Ezekiel," I broke the silence.
"Hmm, Sandra, how are you?" He asked.
"Okay lang ako. How about you?" Pagtatanong ko sa kanya pabalik.
"I'm good. A lot of people were bashing us already, because they already know what's the story of the history," he said na ang lungkot ng kanyang mga mata at mukha.
Naaalala ko na naman ang dating kami kung saan masaya kami pareho.
"Uhm, are you okay?" I asked.
"Oo, o-okay la-lang ako," I saw him sobbing with tears on his eyes.
Di ko rin mapigilan ang aking luha.
"You know what Sandra, when you became mine, I felt like I always win the battle between me and to my challenges. Ikaw ang liwanag, inspirasyon, at pahinga ko," sabi niya sa akin.
"You became that one too to my life Ezekiel. I will never forget our memories together," sabi ko sa kanya na nagcocomfort.
"Pero bakit pinagtagpo tayo kung ayaw naman ng Diyos na maging tayo parin sa huli. Ang sakit kasi, sobra," pagpapatuloy niya pa.
"Siguro nga may plano ang Diyos para sa atin Ezekiel kaya di tayo ang nagkatuluyan," sabi ko at agad kong binigay ang isang invitation card.
"I hope you could come. You and your wife," I utterred.
"We can't, we are—," sabi niya na pinutol ko.
"Don't worry I already tell dad," malumanay kong sabi sa kanya.
"Sandra, I will love from a far. Mamahalin parin kita kahit iba na ang nagmamay-ari sayo. Mahirap ka talagang iunlove e' kaya hayaan mo akong mahalin ka ng malayuan. Yeah, I love my wife but I love you more Sandra," he utterred na nakapagbulalas ng aking mga luha.
"I'm sorry Ezekiel ha, sorry dahil di ako sumama sayo sa araw na iyon. Natutunan ko na kasing mahalin si Sebastian. And right now, hindi ako nagregret na I made that decision. If I loved you, I love Sebastian too more than my life," sabi ko sa kanya.
"Sana ingatan ka niya," he uttered.
"Yes he will," I answered.
"By the way, I know you're feelings towards your wife is going deeper, then you should give it to her," sabi ko at isinauli na ang necklace niya.
Di na siya nagcomplain pa at tinanggap niya eto.
"Salamt for taking care of this necklace, this is very important to me," he said.
Napatango-tango ako at hinawakan ko ang maliit na notebook ko sinulatan ko ng tula noon.
"Ezekiel, before we separate our ways, please take this small notebook. Read it from the start or from the first page. This is what I really feel when I was with you before. No one can ever dare to erase those," sabi ko at binigay sa kanya ang notebook and we separate each other way na.
"Wait, are you going to my wedding?" Sigaw ko sa kanya.
"Oo, we will," sabi niya while he's smiling at me.
Napanatag naman ako at agad akong bumalik sa bahay namin. I saw Sebastian's relatives na dumating na galing davao.
"Hi miss Salome," they greeted me.
"Hello, how are you all," tanong ko sa kanya.
"Actually we're good, congrats," they utterred to me.
"Uhm where's Baste?" I asked.
"Kanina pa iyon hindi lumalabas ng kwarto niya," nag-alalang sabi ng pinsan ni Sebastian.
Mabilis akong pumunta sa kwarto ng aking future lovey dovey husband.
"Love," I called him while nakatalukbong siya ng kumot.
"Hey are you okay?" Sabi ko sa kanya.
"Why are you crying love?" I added.
"Nothing, uhm how's the meet up," sabi niya at umupo sa kanyang kama habang kanya akong niyakap.
"Okay ka lang ba love?" I utterred.
"Yes, I'm okay," he utterred.
Napanatag ako sa kanyang sinabi so we decided to go out sa kwarto niya. Ang daming nangyari sa preparasyon. Sari-saring tawa ang mga naririnig dahil sa mga kalokohan ng mga bisaya. Iba talaga kapag bisaya na ang nagpapatawa. They really made my day so special.
Dumating ang oras na inihiwalay kami ng kwarto ni Sebastian para di daw makita namin ang isat-isa before the wedding. Iwan ko anong klaseng pamahiin iyon but omokay nalang ako.
Kinuha ko nalang ang aking notes kung saan andito ang mga sulat ko about kay Baste since the day I met him.
Masaya ko itong binabasa lahat dahil alam kong tunay ang nga ito at siya ang tunay na minahal ko na gusto kong maging siya ang maging ama ng anak ko.
"I will give this notes to you someday when we get older and when our hairs turns into grey," buntong hininga ko sa kanya.
After non' nakatulog ako. Nagising nalang ako ng maaga na may gumalaw na sa aking mukha sapagkat iwan minmake upan ata ako. Inaantok pa kasi ako kaya they forced me.
"Gurll, remembee it's your wedding, your man will wait you in the altar," sabi ng mga gurlalo na nagpapabuhay sa akin.
Umayos na ako ng galaw para maging ready sa kasal. I'm so excited, makikita ko na ang lalaking para talaga sa akin.
YOU ARE READING
OUR LONG LOST ANGEL( BBM'S LONG LOST DAUGHTER)
FanfictionLong time ago, a big feud happened in both of the two well-known family. It's a war between the Marcos and Aquinos. The main reason of it, is politics. Both are highly valued politicians in the Philippines with fine and well-raised children. During...
