OUR LONG LOST ANGEL( BBM'S LONG LOST DAUGHTER)

PART 62. MY LAWYER, MY WITNESS

SANDRA POV:

Nakadungo lang ako sa aking inuupuan. Wala na akong mukhang ihaharap sa mga tao. I mean, nakakawalang gana na talaga. I'm tired. Pabalik balik na ang kaso pero wala paring resulta ang pakikipaglaban nila mama.

"Your new lawyer, will bring you to victory I promise that," my mom told me.

Sa kahabaan ng pagsisimula, habang nakatingin ako sa pintuan, nakita ko si Baste na nakasuot ng pangprosecutor na damit.

"Sebastian???" Bigla akong nakaramdam ng kasiyahan na tila ba nagpapaiyak sa akin.

I saw him waving at me. At papunta sa amin.

"Sebastian is alive Sandra," Lalaine cheer me.

"Miss me?" He utterred while smiling at looking at me.

Wala na akong ibang nagawa kaya, I hug him tight.

"Hi, Mr. Robredo," sabi ni Baste na nakatingin sa ama ni Lalaine.

Nakita ko ang ama ni Lalaine na puno ng galit ang mga mata.

I saw the Aquinos too na para bang nagulat sa mga nangyayari.

"You won't win this case," sabi ng kabilang panig.

"Keep on praying," Sebastuan smirked at them.

Agad ng nagsimula si Sebastian habang ako at nakayakap kay mama na patuloy parin sa pag-iiyak.

"Mrs. Salome received a text from Mr. Aquino who's needing a help. You can see in this cctv footage that Mr. Ezekiel Aquino is already in the floor when Mrs . Salome have gone to his place," my husband start to explain.

"He was shot by a gun," Sebastian continued.

"It's already tackled," may sumigaw sa kabila.

Dumungo nalang ako kasi ayokong makita ang mukha ni Sebastian na nahihirapan. Hindi ko alam pero ang sakit lang tingnan na ang seryoso na tingnan ni Baste para makipaglaban sa korte pero pilit parin itong hinaharangan ng kabila.

I glance at him for the last time but I saw him with a tears from his eyes. Not tears of sadness but tears of annoyance and siguro pagod siya.

Nalulusutan kasi ng mga kalaban ang mga sinasabi ni Sebastian. At nalulusutan din ni Sebastian ang mga sinasabi ng kabilang lawyer.

"Your honor, provided here are our evidence and allow our first wittness to speak up. The wife of Mr. Aquino, Lalaine Aquino," sabi ni Baste.

"Your honor, we can't allow someone who came from a mental hospital," sabi ng lawyer ng kabila na grabe!nakakainis.

"Continue," sabi ng jury kay Baste.

"I am the daughter of Mr. Robredo. My father badly want to become a president of this republic, but knowing that my husband is running for that position, he want me to kill my husband," sabi ni lalaine na patuloy sa pag-iyak.

"Noong araw na iyon, I was about to shoot my husband pero di ko nagawa dahil nga mahal ko siya. At di ko kayang mawala siya. Hanggang sa pagtutok lang ng baril ang ginawa ko," pagpapatuloy ni Lalaine.

"She just making up a story," sigaw ng ama ni Lalaine.

"I didn't dad!" Sigaw ni Lalaine.

"Nakita ko nalang na nakahandusay ang asawa kong si Ezekiel when dad shot him on his head. Matagal na ang mag pangyayaring iyon pero naalala ko parin," patuloy parin sa pag-iyak si Lalaine.

"Hindi ako baliw pero ang sariling pamilya ko ang nagpalagay sa pisting lugar na iyon. Natatakot sila na hindi ako kakampi sa kanila. They inject me with different drugsss," She continued.

Ang sakit pakinggan ng mga sinasabi ni Lalaine. She has the worst family that she doesn't deserve for.

"Kaya dad, magsabi kana ng totoo. Ang sakim mo sa kapangyarihan. Tumigil kana dad!" Sigaw niya sa dad niya pero kitang-kita ko sa mga mata ng kanyang ama na wala itong awa sa kanya.

"Dad please, maaawa ka naman sa pamilya mo. Pwede ka pa namang magbago eh," napapaos na ang boses ni Lalaine kaya agad na itong kinuha ng staff namin.

Pumunta sa amin si Lalaine kaya niyakap ko siya ng mahigpit.

"You did the right decision Lalaine don't worry," pagcocomfort ko sa kanya.

"To make our evidences strong, may we welcome you all our other wittness," biglang sabi ni Sebastian na nakapagpapagulat sa aming lahat.

"Another wittness?" Sabi ni mom na napakunot ang noo.

"May wittness pa?" Sabi ni kuya Sandro.

"Yes," sabi ni kuya Simon na parang alam na niya.

"Let's welcome the person who's the victim of that crime, Mr. Shawn Ezekiel Jay Aquino," sabi ng aking asawa.

"Lalaine, buhay si Ezekiel!" Ngiti ko kay Lalaine.

I saw Lalaine's reaction na di mapakali.

"Good day everyone!" Sabi ni Ezekiel.

I saw Baste and Ezekiel na nagfist sign.

"How on earth is this happening?" Vinny utterred.

"Why does eceryone is so OA right now ?" Sabi ni kuya Simon na parang may alam talaga sa lahat.

"Alam mo," sabi ni mom kay kuya Si.

"Yeah," he rolled his eyes.

"First and foremost, Yes, I'm alive and I'm not dead. My foreigners friend helped me to survive in Mr. Joseph Simon Marcos hospital. We keep it as a secret so our life might not be put in risk. But let's talk about how I was been shot, here in my head," sabi ni Ezekiel.

"Lalaine my wife put a gun on my head but she never did click it. And I know she can't make it. She will never do that to me. However, even we locked all our gate, I'm curious how that man," tinuro niya ang ama ni Lalaine.

"Came in to my house, I wonder where did she enter," Ezekeil continued.

"He shot me in my head using the gun he handed," Ezekiel continued na namumuo ng ang mga luha.

"May plano ka palang magpresidente then why do you have to take my life? We can fight you fairly ashhole!" Sigaw ni Ezekiel.

Msakit isipin ang mga nangyayari pero masaya ako sa mga nangyayari ngayong araw. Di ko akalaing maisasalba ang kaso to. Ngayon naghihintay kami sa sasabihin ng jury.

"We the jury, reach our verdict. Mrs. Salome Emelda Trinity  Marcos Duterte is NOT GUILTY for the said crime filed by her," iwan ko basta nagsaya kami lahat na parang nawawal ang aking mga kaba at hinanakit. I'm so happy. Nakita ko si Ezekiel at Sebastian ang nag-uusap at di man lang sila pumunta sa amin kainis.