Chasing The Heartless Guy Series #2

CHAPTER TWO

TRICIA'S POV:

"Pupunta ng america si kuya bukas." Sabi ni Elvie.

"Anong gagawin dun?" Tanong ni Abigayle.

"Nasa hospital kasi si Mommy dun, she needs kuya." Sagot ni Elvie.

"Siya lang mag-isa?" Tanong na naman ni Abigayle.

"Ahuh." Sagot naman ni Elvie.

Ilang linggo na din ang lumipas simula nung huli naming paguusap ni Steven na nilait niya pa ako at sinabihang malandi.

"Una na ako." Paalam ko sa kanila at saka na ako naglakad papuntang parking lot.

Nandun ang kotse ko, malamang parking lot nga e. Pagkarating ko dun ay agad akong sumakay at saka ko naman pinausad yun palabas ng school at saka ko tinahak ang papuntang condo ko.

Wala dito ang parents ko there in America kasama ang mama nila Steven, bussiness partner sila kaya nandun sila sa America for almost 2 years na at ngayon pinapapunta ako ni Mom sa america dahil gusto niya ako muna ang mag-asikaso dun sa company na inaayos nila ngayon.

At sigurado akong magkikita kami ni Steven dun, at least may panahon ako para makasama siya so okay na yun.

Pumasok ako ng condo ko at saka ako dumeretsyo sa sala at padabog na naupo doon hanggang sa tumunog ang phone ko kaya naman tamad akong bumangon sa sofa at saka ko kinuha ang phone ko sa bag ko at saka sinagot ang tawag ng makitang si Mommy ang tumawag.

"Mom?" Sabi ko.

["Ready your things anak."] Sabi ni Mom mula sa kabilang linya.

"Why? Kala ko bukas pa?" Tanong ko.

["The private plane is ready, now go get your things and manong karlo is now outside the hotel."] Sabi ni Mommy.

"Okay." Sagot ko

Wala akong nagawa kundi kunin na ang bagahe na inayos ko kaninang umaga, hindi ko alam bakit nagmamadali sila siguro ay lumalala ang sakit ni Tita Stacy na Mommy nila Steven.

Paglabas ko ng hotel ay sinalubong ako ni Manong Karlo at saka niya ako binati at kinuha ang bagahe sakin at saka naman ako pumasok ng kotse, tahimik ako sa buong byahe hanggang sa makarating kami sa airport.

"Akyat na po kayo." Sabi sakin ni Mang Karlo.

Kinuha ko sa kaniya ang bagahe ko at saka na ako sumakay eroplano at pagkapasok ko ay agad akong umupo sa upuan na katabi ng bintana. Akala ko mag-isa lang ako ng magulat ako dahil may umupo sa katabi ko at nagulat ako ng si Steven yun.

"B-bakit nandito ka?" Gulat na tanong ko.

"Your mom said." Matamlay niyang sabi at saka pinikit ang mga mata.

Hindi ko na lang pinansin ang boses niya siguro ay may problema siya kaya ganun na lang ka-tamlay ang boses niya, at himala parang hindi yata siya galit sakin ngayon at talagang tumabi pa siya ng upo sakin.

Hindi ko na lang pinansin yun at saka na lang ako natulog ng magsimulang magsalitang ang piloto namin at umangat na ang sinasakyan namin kaya naman natulog na lang ako.

.
.
.
.
.
.
.
.

STEVEN'S POV:

"Pre ayus ka lang?" Tanong ni France sakin habang nasa byahe kami.