Waves Of Love Series 1: Calm Waves (Ideal Love)[COMPLETED] ✓

9

After that day na pinagselosan ni Rouffer si Kuya Eltonn ay nakampante siya na siya lang ang nag-iisang nanliligaw sa akin. But then naging possesive naman siya at lagi yong naiinis sa tuwing niyayakap ako ng mga pinsan ko.

Kilala niya na pala lahat ng pinsan ko dahil narin kay Volter.

"Mi amor, kailan mo ko sasagutin?"

Rouffer asked na nakatungangang nakatingin sa akin habang nagbebake ako ng lasagna.

Were here at my condo unit kasi dito muna ulit ako mamamalagi. Inistorbo ako ng lalaking to kaninang tanghali kaya nandito siya ngayon. Wala rin naman kasi ang parents ko don sa mansyon ngayon pati ang kapatid ko and besides I really wanted to live on my own now and be independent. Wala ring Ryeon dito kasi pinauwi ko siya sa kanila tsaka ayokong lagi nalang akong pinagsisilbihan. Gaya nga ng sabi ko, gusto kong maging independent.

Tiningnan ko naman siya.

"Bakit? Sigurado ka bang sasagutin talaga kita?" Hamon ko naman sa kanya. Actually hindi ko naman ginustong patagalin ang panliligaw niya and besides parang kami na nga kung tutuusin wala nga lang label.

"Yes tsaka hindi ka na lugi sa akin kapag sinagot mo ako. Nasa akin na raw kasi ang lahat." Anito na ikinairap ko naman. Ang yabang talaga naku!

"Maghintay ka ng sagot ko hanggang next year." Pagbibiro ko pero parang sineryoso naman niya ito.

"Bakit pakiramdam ko wala kang balak sagutin ako? Anim na buwan na akong nanliligaw sayo pero next year ko pa makukuha ang sagot mo? Ayaw mo talaga siguro sakin no?" Anito na parang hindi makapaniwala.

"Nah..ang sabi mo ay hihintayin mo ang sagot ko kahit gaano pa katagal. Kung ayaw mo na at suko ka na sakin, then you can stop if you want." I told him then kinuha na ang binake saka inilapag sa kitchen counter.

Naramdaman ko naman ang seryosong paninitig niya sa akin kaya ibinalik ko ang tingin sa kanya saka siya tinaasan ng kilay.

Hindi naman siya nagsalita kaya nagkunwari akong aalis ng kusina. Hindi naman niya ako sinundan ng tingin kasi napatulala na naman siya sa kawalan.

Napansin ko lang, mabilis siyang natutulala kapag nomomroblema siya tungkol sa akin at napakalalim ng iniisip niya. Alam ko narin ang kasunod non kasi puro negativity na ang sasabihin niya at hindi niya na naman paninindigan ang sarili. He's been like this to me pero sa ibang tao hindi naman.

Ganito ba talaga kalaki ang impact ko sa lalaking ito?

I don't want him to be like this thats why agad ko siyang niyakap galing sa likod na ikinagulat naman niya.

Mahal na mahal ko na ang lalaking to kahit sa maikling panahon lang na nagkasama kami. He's a kind of guy kasi na madaling mahalin and he badly needs the love that he deserves too. Nabuhay siyang walang ibang nagmamahal sa kanya maliban sa mama niya at nang mawala ito ay lagi siyang nanlilimos ng pagmamahal sa ama pero walang siyang natanggap ni katiting dito.

Now that I am here, ipaparamdam ko sa kanya na sobrang deserve niya ang mahalin. Sobrang deserve niya ang pagmamahal na ibibigay ko sa kanya. He only has me right now kaya ayokong isipin na nag-iisa siya.

We are somehow alike because we both need someone who can be with us. That someone that we can call it home na lagi mong gustong uwian. The home that even your family couldn't give and fullfil eventhough you have all the love and care that they gives.

"Mi amor.."

I smiled at him bago siya binigyan ng isang mabilis na halik sa pisngi tapos ay nagsalita.

"Why so serious my love? I'm just joking you know and besides, how can I let go someone like you? I'm just looking for the right time to say yes to you but I guess there's no any right time for that especially now that I already fell so hard on you too." I told him habang nakayakap parin sa kanya galing sa likod at nakapahinga ang baba ko sa balikat niya.