Waves Of Love Series 1: Calm Waves (Ideal Love)[COMPLETED] ✓

Wakas

Before I met my wife, everything in my life is just plain. Nabubuhay ako na walang pinatutunguhan. Hindi nagseseryoso sa pag-aaral, nagbubulakbol at laging sakit ng ulo ng ama ko. No one loves me because I'm the bastard son of my father. My life has no purpose until I met her.

She's smiling but I know that she's not happy thats why I promised myself to make her happy. Gusto kong makita ang saya sa mukha niya kaya sinusundan ko siya lagi nang makita ko ulit siya sa university. Wala akong pakialam kung malaman nang tatay ko ang ginagawa ko basta't makita ko lang na masaya si Mara.

Kinulit ko siya ng kinulit at hindi ko siya sinukuan but when Volter came, nakita ko ang kasiyahang gusto kong makita sa mukha niya. I wan't to punch Volter that time kasi bakit niya nakukuhang mapangiti ang babaeng mahal ko samantalang ako hindi. Ganon ba talaga ako kahirap magustuhan?

Iniwasan ko siya gaya ng gusto niya pero hindi ko inaasahang makikita ko siya sa oras kung saan lugmok na lugmok ako.

"Wala ka talagang kwenta kahit kailang bata ka! Ang simple simple ng pinapagawa ko sayo pero hindi mo nagagawa!!" My old hag of a father shouted at me nang malaman niyang hindi ko ginagawa ang pinapagawa niya.

"Simple pala eh bakit hindi ikaw ang gumawa tanda?" I said at nakatikim na naman ako ng suntok at sipa galing sa mga tauhan niya. Tsk. Weak!

"Sumasagot ka pa talaga ah! Bugbugin niyo yan hanggang sa magtanda!" Utos niya sa mga pangit niyang tauhan.

"Pabugbogin mo na ako't lahat lahat pero hindi na kita susundin kahit kailan tanda!" Lakas loob kong sambit.

"Aba't! Naglalakas loob ka na ngayon? Bakit? May maipagmamalaki ka na sakin? Baka nakakalimutan mo na ako ang bumuhay, nagpakain at nagpaaral sayo nang mawala ang putang ina mo!"

Napakuyom naman ako ng kamao at susugurin sana siya ng agad akong harangan ng tauhan niya.

"Itong tatandaan mo tanda, ang anak ng putang inang sinasabi mong to ang magpapabagsak sayo! Kukunin ko lahat sayo ang mga ninakaw mo sa nanay ko!"

"Sinasagad mo na talaga ang pasensya kong bata ka! Sige! Tingnan natin kung hanggang saan ang kaya mo! And remember this day young man! Kalimutan mo nang anak kita!"

Sinuntok pa nila ako bago ako iwang mag-isa at bugbog sarado.

"F*ck this life!" I shouted habang hirap na hirap na sumandal sa kotse ko.

"R-Rouffer.." she softly uttered my name habang tiningnan isa isa ang mga galos sa mukha ko. D*mn! She saw everything!

"Wag mo kong tingnan ng ganyan at kung narinig at nakita mo ang nangyari sa akin ay kalimutan mo nalang." I said at akala ko aalis na siya but she didn't then brought me to the clinic.

And for the first time since I've known her ay ngayon lang siya nagpakita ng ibang emosyon sa akin. Kailangan ko pa palang mabugbog bago niya ako kausapin. She's concerned on me and I know that I already has a space in her heart. I can feel that!

So that time after I learned everything, I didn't stop myself on pursuing her lalo pa at alam kong wala akong kaagaw sa kanya. Sa akin lang siya at walang ibang makakaagaw sa kanya kaya ginawa ko ang lahat para mapunta lang sa akin ang lahat ng atensyon niya. Call me possesive or anything but she's the only one I have. Siya lang yung nakakaintindi sa akin ng totoo at hindi ko sasayangin ang pagkakataong ibinigay niya sa akin. Hindi ako magiging ganito ngayon kung hindi dahil sa kanya.

"I have a surprise for you mi amor." I told her a year after she gave birth to our second child.

Yes, we already have two children. Our eldest which is Marienne and our youngest, my boy Vienz. It's been also five years since we got married and I am happily living with them. My wife and my kids are my happiness. They are my life at kung wala sila ay hindi ako alam kung ano na ako ngayon.