Arcoíris Series 3: Warm Nervous Feeling • BxB

Chapter 7: Truth or Dare

Chapter 7: Truth or Dare

S H U N

Tinatahak ko ngayon ang daan papunta sa unang klase ko ngayong umaga. I'm still bothered on that damn kiss. Hindi talaga siya mawala sa utak ko. Ang malambot na labi ni Soju na gumagalaw sa labi ko—

"No!" Pasigaw na tugon ko. Napatingin sakin yung mga estudyanteng dumadaan, they appeared stunned.

"Sir, are you ok?" sabi nung babaeng estudyante na lumapit sakin. God, nababaliw na ata ako.

"No—I mean, yes. I'm ok," I flashed a wide smile on my face. She just replied a smile to me and she walked away.

Pukingina ka talaga, Soju.

Nagsimula na ulit akong maglakad. Nang makarating ako sa classroom ay naabutan ko ang mga estudyante na nagkakagulo. At nang makapasok ako ay dali-dali silang umupo sa kani-kanilang mga upuan.

Nilagay ko sa teachers table ang bag ko pati na rin ang laptop. "Good morning class."

"Good morning, sir Shun!" They said in unison.

"Today we'll be—"

"Sir Shun, are you sick?" tanong nang isa kong estudyante.

"No, I'm not. Why do you say so, miss Severino?"

"Because you look unwell, sir." She said.

"I'm totally fine, ok? Don't worry,"I smiled to them. "Anyway, shall we start our discussion for today?"

My classes went off without a hitch, as expected. My co-teachers and I were on the cafeteria having our lunch. Matagal-tagal na rin kasi akong hindi nakasabay na kumain sa kanila. Nag-text na ako kay Chan na sabay kong kumain ang mga co-teachers ko. At sinabi ko rin sa kaniya na sabay kaming uuwi mamayang hapon.

Andaming tanong nang mga co-teachers ko dahil ba't daw absent si Rain, may nag tanong rin kung bakit para akong nalantang gulay, may sakit ba ako. With all honesty, sinagot ko lahat nang mga tanong nila tapos sinabihan ko sila na hindi na nila ako tatanungin ulit kasi sumasakit ang ulo ko.

∞∞∞

"Alam mo kuya, kanina ka pa tulala habang hawak-hawak 'yang labi mo."

I heavily sighed at ibinaba ko ang kamay ko, "Wala 'to. Magmaneho ka na nga lang diyan."

"Something happened to you, kuya. Am I right?"

Tinignan ko siya nang masama habang nakatuon ang pansin sa pagmamaneho niya ng sasakyan. "Sabi nang wala eh! Ang kulit-kulit mo!"

"Oh chill ka lang, kuya. Eh kanina ka pang umaga eh, alam mo yun? Pagbaba ko sa kwarto ko at dumiretso agad ako sa sala at naabutan kitang hawak-hawak mo yang labi mo habang naka-upo ka sa sofa," napatingin siya sakin saglit at itinuon ulit ang pansin sa pagmamaneho. "Tapos hanggang ngayon ganun pa rin. Don't tell me someone kissed you?"

I was taken aback by that. "Halata ka kasi kuya eh, you know?"

"Alam mo tigil-tigilan mo ako sa pagiging chismoso mo ah. 'Pag ako hindi nakatiis sa'yo, isang buwan kitang di bibigyan nang allowance." Pagbabanta ko sa kaniya.