hoşgeldiniz!! keyifli okumalar, yorum bırakmayı, oy vermeyi ve destek olmayı unutmayın <3 yorum sınırımız +150.
VE FARKETTİNİZ Mİ, A PART OF U 100K OLMAK ÜZERE!!
***
harry styles - matilda
Uzun bir akşam geçirmiştim, salona girerken bu akşamın daha da uzamasını hiç istemiyordum.
"Tonya, misafirimize selam vermeyecek misin?" dedi Natasha tatlı tatlı. Odama kaçarken ona yakalanmak artık alıştığım bir şeydi.
Ondan bir şey saklamanın imkansız olduğunu bilmeyen yoktu.
"Ah, merhaba Murdock. Burada mı kalacaksın?" dedim sakin bir tonla. Bu adamın evi uzakta değil miydi? Kulede ne yapacaktı pek anlamamıştım.
Steve 'daha kibar olamaz mısın' boğaz temizlemesini yaptı. Bu 'öhö öhöm' sesini çok iyi biliyordum. Defalarca kez yaşadığımız bir andı.
Matt hafifçe gülümsedi. Bu adamın oldukça güzel bir gülüşü vardı. Bunu bilmediğine emindim ama sanki o gülünce insanın dünyadaki bir şeylerin güzel olacağına inancı yenileniyordu.
Bu tatlı adamda bir şeytan tüyü olduğuna adım gibi emindim. Hiç de normal bir avukat değildi.
"Kusura bakmayın Bayan Stark, davetsiz misafir oldum sizin için." dedi hafif şakaya vurarak. Beni yanlış anlamadığına inanıyordum ama yaptığım biraz yanlış olmuş gibi hissetmiştim.
"Öyle demek istemedim, dilediğin kadar kalabilirsin. Ayrıca Tonya, lütfen. Resmiyete hiç gerek yok." dedim.
Kafamda hala Wanda ile ilgili bir sürü şey varken bir de bu konuyla ilgili düşünüp kendimi daha çok yormak istemiyordu.
"Pietro seni sordu." dedi Natasha. "Dışarıda olduğunu ama nerde olduğunu bilmediğimi söyledim." dediğinde aceleyle telefonumu çıkarttım.
Bendis'i yalnızca acil durumlara almıştım ve acil durum listesinde Pietro yoktu. Hızla onu acil durum listesinin başına alıp Natasha'ya teşekkür ettim.
Gerçi Bendis kim bilir şuan Wanda ile ne yapıyordu? Benim aramalarımı mı kontrol edecekti?
Şimdi bunu düşünmeyecektim.
"Teşekkürler. Ben yanına uğrarım şimdi. Umarım endişelenmemiştir." dedim. Hemen yanına gitmeliydim. Ona ne olduğunu anlatamazdım ama beni merak etmesini de istemiyordum.
Steve bana göz ucuyla baktı ama ona yalnızca gülümsedim. "Ben müsaadenizle çıkıyorum. Çok yorgunum. İyi geceler size." dedim kimsenin yeni bir şey demesine izin vermeden hızla, olabildiğince sesimi kibar tutarak.
"İyi geceler Antonia." dedi Steve. Ona gülümsedim ve asansöre binerken Pietro'nun katını tuşladım. Üzerimi çıkartır çıkartmaz yatağın en dibine gömülmek istiyordum.
Asansörde saniyeler geçmek bilmezken, bir de üstüne kabin rastgele bir katta durdu. İçeri babam girdi ve yalnızca göz ucuyla bana baktı. Daha dün beraber toplantıdaydık ama..
Onu çok özlüyordum.
Ona dair hiçbir şeyi özleyemiyordum, insan bilmediği şeyleri nasıl özlerdi? Onun hayatına dair çoğu şeyi doğru düzgün bilmiyordum bile.
YOU ARE READING
a part of u ✵
Fanfiction❝O senin bir parçan Antony. Lütfen, düşlerimdeki o kusursuz adam ol ve ona babalık yapmayı dene. Bu ölüm döşeğindeki bir kadının son isteği. Bir süper kahraman ol ve bir ölünün dileğini gerçekleştir. Siz beni tanımıyorsunuz Bay Stark. O da beni tan...
