❝O senin bir parçan Antony. Lütfen, düşlerimdeki o kusursuz adam ol ve ona babalık yapmayı dene. Bu ölüm döşeğindeki bir kadının son isteği. Bir süper kahraman ol ve bir ölünün dileğini gerçekleştir.
Siz beni tanımıyorsunuz Bay Stark. O da beni tan...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
''Konuş.''dedi Natasha. ''Bir daha kibarca sormayacağım, konuş."diye ekledi sakin ama tehditkar bir tonla. Kız dudaklarını aralamadı.
Steve sabır diler gibi derin bir nefes aldı. Yutkundu ve konuştu. ''Captain America bile kızı kaçırıldığında çok sinirleniyor ve tehlikeli olabiliyor, biliyor musun?''dedi Steve. Gülümsememek için yanaklarımı dişledim.
Kız sırıttı. ''O senin kızın değil. Asla da olmayacak.'' Steve'in kaşları çatıldı ve odadaki üç kişi de duraksadı,
Nat, Steve ve ben buradaydık. Peter'le okuldan çıktıktan sonra eve geldiğimde Nat ve Steve'in kızı sorguladıklarını görüp içeri dalmıştım.
Babam laboratuvarındaydı, Pietro ve Wanda kule dışındaydı, Bruce yemek yiyor olmalıydı, Bucky ise elbette hiç çıkmadığı Steve'in odasındaydı.
Gelir gelmez ilk yanına uğramıştım ama tam yarım saat boyunca boş boş biri birimizi incelemekten başka bir şey yapmamıştık.
Tek kelime etmemişti, kolay toparlayacağa benzemiyordu.
''Buna sen mi karar veriyorsun, sürtük.'' dedim kızın karşısına oturarak. Bacak bacak üstüne attım. Keşke kırmızı mat ruj sürüp, deri ceket giymiş olsaydım ama üzerimde yüksek bel kot bir mom jean ve ayağımda da gök kuşaklı çoraplarım vardı.
Bana korkunç bir bakış attı. ''Tüm dünya karar veriyor, Stark. Kimliğine hiç baktın mı?''
Gözlerimi devirdim. ''Ve bende tüm dünyaya orta parmak çekiyorum, Chilhood.''
''Siz bir aile değilsiniz.'' Tısladı. ''Steven ve Natalia, o asla sizin kızınız olmayacak, kimseniz yok.''
"Kes sesini!"dedim. Sinirlenmiştim. Kimsenin ailemi incitmeye hakkı yoktu!
