Part 48

2.3K 215 65
                                    

စာလံုးေပါင္း စစ္မထားပါ

"ေမာင္သီ"

"ခင္ဗ်ာ!"

"က်ဳပ္ ေခၚခိုင္းတဲ႔သူ ေရာက္ျပီလား"
'မင္းေခတ္က အိမ္အေပၚထပ္ကေနဆင္းလာျပီး ေလွကားေျခရင္းက ေမာင္သီ ကို ေမးလိုက္သည္'

"ဧည့္ခန္းမွာ ထိုင္ေစာင့္ေနတယ္ဗ်"

"မာမီတို႔ေကာ ရွိႀကလား"

"အျပင္ခဏသြားတယ္ဗ်"

"ေစာင့္ေနရတာ ႀကာသြားသလား"

"မႀကာပါဘူးဗ် ျမိဳ႕အုပ္မင္းက က်ဳပ္ကို ဘာမ်ားေျပာစရာရွိလို႔ပါလဲ"

"အရင္ထိုင္ပါအံုး"
'မတ္တပ္ရပ္ ႏႈတ္ဆက္ေနတဲ႔သူကို ထိုင္ေစျပီး မင္းေခတ္က မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္လိုက္သည္'

"ဟုတ္"

"မင္း နာမည္ ဘယ္လိုေခၚလဲ"

"က်ဳပ္ နာမည္ ခ်စ္ထူး ပါ"

"အင္း ခ်စ္ထူး မင္း ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔က ခင္စမ္းႀကည္ကို ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းအျပင္ေခၚထုတ္သြားတယ္ေနာ္"
'မင္းေခတ္က တိုက္ပံုဝတ္စံုအျပည့္ ရွဴးဖိနပ္နဲ႔ ေျခခ်ိတ္ထိုင္ကာ ေမာင္သီ မီးတို႔ေပးတဲ႔ စီးကရက္ကိုေသာက္ကာ မီးခိုးေတြကို မႈတ္ထုတ္ရင္းေမးလိုက္သည္'

"က်ဳပ္ က်ဳပ္ မခင္စမ္းႀကည္ကို မသတ္ပါဘူးဗ်ာ သူမ်ားေခၚ ေခၚခိုင္းလို႔ပါ က်ဳပ္ မသတ္ပါဘူးး"
'ခ်စ္ထူးက သူမသတ္ေႀကာင္း ေႀကာက္လန္႔ကာ ရွင္းျပေနေတာ့သည္'

"နို႔ မလန္႔ပါနဲ႔  မင္းမသတ္မွန္း က်ဳပ္သိပါတယ္ က်ဳပ္ အခု ေခၚခိုင္းတယ္ဆိုတာကလည္း မင္းဆီက အကူအညီလိုလို႔ပါ"

"ဟုတ္ ေျပာပါ"

"အဲ႔ေန႔က မင္းကို တစ္ဆင့္ေခၚခိုင္းတဲ႔ လူေတြ မ်က္နွာ မွတ္မိလား"

"မွတ္မိပါတယ္ဗ် တစ္ေယာက္က အဂၤလိပ္ဗ် က်န္တစ္ေယာက္က ခတ္တရာျမိဳ႕ကပဲ နယ္ခ်ဲ႕ကြ်န္**"
'ခ်စ္ထူးက သူေျပာခ်င္ရာကိုေျပာေနျပီး သူ႔ေရွ႕က ျမိဳ႕အုပ္မင္းဆိုတာကို သတိရသြားလို႔ စကားကို ရပ္ကာ မင္းေခတ္ကို အကဲခတ္လိုက္သည္'

"ဆက္ေျပာပါ က်ဳပ္လည္း ဗမာ တစ္ေယာက္ပဲ"

"နယ္ခ်ဲ႕ကြ်န္လုပ္ေနတဲ႔ လွဦး ပါ သူက ကိုယ့္ဗမာအခ်င္းခ်င္း မတရား ဂုတ္ေသြးစုပ္ယူေနတဲ႔ မ်ိဳးေဖာက္တစ္ေယာက္ပါ "

မုန္းခ်င္ေပမယ့္ မမုန္းရက္ေပ/မုန်းချင်ပေမယ့် မမုန်းရက်ပေWhere stories live. Discover now