𝙽𝚒𝚎𝚝 𝚣𝚘𝚊𝚕𝚜 𝚐𝚎𝚙𝚕𝚊𝚗𝚍 ~ 𝙱𝚊𝚗𝚔𝚣𝚒𝚝𝚝𝚎𝚛𝚜

Hoofdstuk 1.14 - Begravenis Onderneming 'Het Lam'

"Koffie boys?" vraagt Rob als Jaïr en Jesse binnen lopen. Beide knikken ze voordat ze plaatsnemen aan de keukentafel. "Hoe is het met Juul nu?" vraagt Jaïr. "Mhoa," antwoord Rob, "ze slaapt bij Koen nu. Gisteren heeft ze nieuwe medicijnen gekregen, hopen dat die werken. Haar oude medicatie is in vlammen opgegaan natuurlijk."

Ondertussen komen ook Raoul en Milo de kamer binnen gewandeld. "Morgen jongens," zegt Raoul voordat hij neerploft op de bank. Gisteren was hij laat thuis met Koen en Juul, en zoals gewoonlijk ook vroeg wakker. "Goedemorgen Roel," zegt Jaïr, "kan ik jou even spreken?" Raoul zucht en staat op. "Loop maar naar mijn kamer, ik pak eerst even koffie."

Jaïr knikt en loopt alvast richting de kamer van Raoul. Uit de kamer naast die van Raoul komt Guus gestrompeld. "Goedemorgen Guus," lacht Jaïr zacht als hij ziet in welke staat hij wakker is geworden. Zijn haren zitten alle kanten op en hij ziet eruit alsof hij drie dagen aan een stuk heeft geslapen. "Wat doe jij hier? Is Matthy terug?" vraagt Guus beduusd. Jaïr glimlacht zacht en schudt zijn hoofd. "Nee lieverd," zegt hij zacht, "we moeten nog wat dingetjes bespreken over papa en mama. We moeten ze een mooi laatste feestje geven toch?"

Guus lijkt het allerziens nog niet helemaal te begrijpen maar knikt terwijl hij gaapt. Ook Raoul komt nu de gang in gelopen. "Ahh je bent wakker," zegt Raoul zacht, "wil je naar de ontbijten? Ga maar naar de woonkamer, Rob en Milo zijn daar nog met Jesse." Guus knikt en met zijn ziel onder zijn arm loopt hij richting de woonkamer.

Raoul opent zijn kamerdeur en neemt plaats op een stoel. Hij wijst naar het bed voor Jaïr om te zitten. "Hoe is het nu met jullie?" vraagt Jaïr. Raoul zucht en haalt zijn handen door zijn haren. Door alle hectiek van vannacht is het er bij koen en Raoul wel ingeslopen. "We hebben nog geen idee hoe en wat," vertelt Raoul zacht, "vooral na het gesprek met Matthy vannacht weet ik het gewoon even niet meer."

Jaïr knikt, wetend waar Raoul op doelt. "Ja hij heeft mij ook gebeld vannacht," zegt Jaïr zacht, "de artsen gaan ervan uit dat ze het einde van de week niet meer haalt. Weten de andere jongens hier iets vanaf?" Raoul schudt zijn hoofd, hij vond het niet aan hem om het te vertellen aan de jongens.

Raoul neemt een slok van zijn koffie en kijkt hem betraand aan. "Wat we willen is een aanbouw hier aan het huis zodat ze sowieso allemaal een eigen kamer krijgen," zegt Raoul opeens. Jaïr kijkt op met een vragende blik. "Ze gaan in het systeem komen," verduidelijkt Raoul, "ik heb het er gisteren wel met Matthy over gehad, en ook al eerder met de jongens in het Erasmus toen Jesse en jij naar huis waren. Mocht het toen inderdaad zo zijn geweest dat Saar die nacht kwam te overlijden, hadden we de voogdij overgenomen. Als het goed is, is Rob dat nu nog allemaal aan het uitzoeken. "

"Waar ik je ook over wilde spreken," gaat Jaïr verder, "dat is hoe we de begrafenis aan gaan pakken. Gaan we voor Saar er een plannen tegelijk met haar ouders? Of wat willen we daarmee." De uitgesproken woorden kwamen een voor een binnen bij Raoul. Nu was het bijna realiteit dat Saar er niet meer zou zijn. Hij begint te huilen en ook Jaïr kan zijn eigen tranen niet meer bedwingen.

"Had jij Matt nog gebeld gisteren?" vraagt Jaïr. Raoul knikt zachtjes. "Juul was aan het schreeuwen dat ze naar Matt wilde en ze konden geen infuus prikken. Ik heb hem toen gebeld en de situatie uitgelegd. Als het goed is zou hij vandaag langs komen voor spullen." Jaïr knikt want ook hij heeft vannacht zijn broer overstuur aan de lijn gehad.

" Zullen we naar de woonkamer gaan?" stelt Raoul voor," dan kunnen we met de andere gasten erbij wat dingen op papier zetten voor de begrafenis. Jij ging vandaag met Rob naar de ondernemer toch?" Jaïr knikt en volgt Raoul richting de woonkamer. Achter ze horen ze ook de deur open gaan en een vrolijke Jurre stapt uit de deuropening.

" Roel," roept hij voordat hij zich naar Raoul zijn been lanceert, "Rob zei dat ik gisteren heel stoer was omdat ik hem had gehaald. Waar is Juul nu?" Raoul glimlacht zacht en legt Jurre het op een begrijpelijke toon uit. Met zijn drieën lopen ze de woonkamer in.

**

De deur gaat open en Matthy loopt door naar de woonkamer. Jurre zat nog met zijn bakje muesli op de bank tv te kijken en Guus was een boek aan het lezen. Als Matthy naar binnen loopt, gooien ze beide hun spullen aan de kant en rennen op hem af. "Hey maatjes," zegt Matthy zacht als hij ze beide oppakt.

Jurre knuffelt Matthy en Guus blijft hem gek aankijken. "Heb je gehuild?" vraagt Guus zacht. Matthy knikt zacht en Guus knuffelt hem nog steviger. "Het komt goed," fluistert Guus zacht, "wij zijn er toch?" Matthy lacht een beetje en weet nu ook dat niemand ze over Saar in heeft gelicht.

"Hey Broertjes," zegt Matthy als hij richting Jesse en Jaïr loopt, "super bedankt dat jullie dit allemaal willen doen. Ik blijf nog eventjes hier en ga vanavond naar het Erasmus." Iedereen knikt en horen mensen de trap af lopen. Koen verschijnt met een slapende Juul in zijn armen. "Morgen," zucht hij. Hij legt Juliette op de bank neer die gewoon door slaapt.

"Hoe is 't met je?" vraagt Matthy meteen als hij opstaat en koen een knuffel geeft, "bedankt voor alles Koen. Dit kan ik nooit goed maken." Koen glimlacht en knuffelt terug. Matthy loopt verder door naar de bank en gaat naast Juliette zitten. "Hey meisje," zegt hij zacht als hij over haar arm wrijft. Hij merkt dat ze wakker begint te worden. "Matthy," zegt ze zacht, "je bent terug." Juliette lacht en Matt laat een traan vallen, wat zou hij zonder deze kinderen moeten.

De andere bekijken het tafereel en weten dat ze het slechte nieuws richting de andere nog moeten brengen. Raoul kucht en Matt kijkt op. Raoul seint richting de andere gasten aan de keukentafel. Hij zucht en gaat staan. "Ehh Rob, Koen en Milo," begint Matt voorzichtig, "zouden jullie mij willen volgen naar mijn kamer? We moeten iets bespreken."

Rob kijkt Raoul aan, omdat hij niet meegaat. "Roel weet het al," zegt Matt terwijl hij naar de grond kijkt. De rest knikt en loopt achter Matthyas aan. Als ze in zijn kamer komen, verwijst hij hen richting het bed. "Het is Saar," probeert hij te zeggen, maar na een paar letters barst hij alweer in huilen uit. "Neem alle tijd maatje," probeert Milo hem gerust te stellen. "Ze gaat het weekend niet halen."

Alle drie de jongens schudden hun hoofd. Nog voordat iemand iets kan zeggen gaat de telefoon van Matthyas af. "Oww zouden jullie even naar de kamer kunnen?" vraagt Matthy. De jongens knikken en laten Matthy alleen.

"Godverdomme man," zegt Koen als ze buiten staan, "hoever stond jij in het adoptie onderzoek?" Rob kijkt Koen met grote ogen aan, daar had hij niet aan gedacht. "Ja ik heb de opties uitgezocht," begint Rob, "maar he-"

Verder komt hij niet omdat ze Matthy uit zijn kamer horen schreeuwen. Iedereen weet dan al hoe laat het is. "Ik ga wel," zegt Koen, "gaan jullie maar naar de andere." Iedereen knikt en Koen loopt de kamer van Matt in.

Hij ontwijkt net de mok die Matthy richting de deur gooit. "Ze is dood Koen," schreeuwt Matthy, "ze is er niet meer." Hij laat zich langzaam tegen het bed aanvallen. Het bed waar hij en zijn vriendin nog geen 72 uur sliepen. "Shhh," zegt Koen als hij naast Matt gaat zitten, "laat het er maar uit maatje."