Hoofdstuk 2.2 - Alarmsignalen

917 33 4
                                    

Weken gaan voorbij en iedereen lijkt er voor het eerst een draai in te vinden, nou ja bijna iedereen.

Jurre zit nu een vijftal weken in groep 4, en hij toont geen enkele progressie. Tijdens rekenen raakt hij gefrustreerd en heeft hij het niet af, terwijl als hij thuis is en een van de jongens met hem zijn rekenen maakt wat hij mee naar huis krijgt, hij het binnen 3 minuten foutloos heeft gemaakt.

Het was voor hem een hele schok dat de juf, die hij in groep 2 en 3 had, niet meeging met hem naar groep 4. Hij had nu ook een schat van een meester, maar voor Jurre was die aanpassing extreem en koste hem moeite.

Ook zijn gedrag begon meer en meer op te vallen, bij iedereen en niet enkel bij Matt. Hij mijdt oogcontact en kon helemaal opgaan in mega Mindy. Elke aflevering kon hij uit zijn hoofd. Soms liep het uit op een ruzie met Guus omdat hij geen zin had in nog meer mega Mindy, maar toch bleef iedereen het apart vinden.

Ook het wakker maken, wat echt door Matt gedaan moest worden, was bijna een hindernis geworden. Niemand wist meer wat ze met zijn gedrag aan moeten, maar ze waren allemaal van mening dat er van opzet geen enkele sprake zou zijn.

~

Het is woensdagochtend als Raoul 's ochtends vroeg al wakker is. Matthy zit al beneden met een kop thee in zijn handen. "Matt het is echt ontzettend vroeg maatje," zegt Raoul, "waarom ben je al wakker?"

Matthy heeft Raoul niet aangekeken, maar als hij opstaat en ineens weg rent weet Raoul al genoeg. Hij volgt Matt op de hielen en stopt voor de badkamer deur. Matthy ligt half voor de wc en begint met overgeven. "Maatje toch," zegt Raoul als hij over zijn rug wrijft, "laat het er maar uit vriend."

Na een aantal minuten komt er enkel nog gal uit Matthy. "Ben je klaar?" vraagt Raoul. Matt knikt en gaat langzaam staan. "Ik voel me oke Roel," zegt Matt zacht. Raoul glimlacht een beetje maar schudt zijn hoofd. "Nee Matt dat ben je niet. Jij gaat nu naar je nest en wij zorgen dat die Kids naar school gaan vandaag. Neem nu eens gewoon je rust man, anders gaat het echt de verkeerde kant op met jou." Matthyas knikt langzaam en volgt Raoul naar zijn kamer. Als Raoul de kamerdeur opent van Matt en hem naar zijn bed bonjourt, valt hij meteen in slaap.

Raoul loopt terug en komt Rob onderweg tegen. "Hoezo was je bij Matt?" vraagt Rob half slapend. Raoul zucht en antwoord, "hij is echt goed ziek. Ik kwam een kwartiertje geleden beneden en toen zat hij dus al beneden. Toen ik vroeg hoe het met hem ging, rende hij weg naar de wc en begon over te geven." Rob zucht wetend dat alle stress nu eindelijk zijn tol heeft geëist van Matt.

"Zat eraan te komen of niet," zegt Rob zacht, "heb jij op de koelkast gekeken of iemand wat had vandaag? Guus en ik hebben vanavond nog een inhaalwedstrijd in Charlois dus wij eten vroeg. Juliette is volgens mij wel redelijk op tijd klaar, maar ging met Xavier mee naar huis en Jurre ja geen idee." Rob weet vaak de hele werkplanning uit zijn hoofd, en niet alleen Rob. Jurre weet tot het uur te vertellen wat ze gaan doen, maar als ze afwijken van die planning begint hij te huilen en lijkt hij volledig in paniek.

"Ehh Jurre is vanmiddag vrij natuurlijk en volgens mij had Matthy hem beloofd te eten bij de HEMA ofzo," antwoord Raoul, "dus dat wordt nog een strijd vandaag. Ik denk dat ik even met hem meefiets vandaag en als iemand hem op kan halen zou dat helemaal super zijn want ik moet nog naar Utrecht vanmiddag."

Rob knikt en gaat richting de woonkamer. "Ik ga wel even een ontbijt maken voor Matthy," zegt Rob, "als jij de andere wakker maakt? Juul heeft als het goed is haar wekker gezet."

Raoul neemt een slok koffie en knikt. "Ik zal Guus wel eerst even wakker maken," begint hij, "dan ga ik maar eens beginnen aan de taak om Jur wakker te maken." Rob knikt, "ik maak me zorgen over hem Roel. Zijn gedrag enz., misschien toch maar even laten controleren een keer."

Raoul knikt. Ook hij maakt zich zorgen, iedereen doet het. Het gedrag valt niet meer te plaatsen onder de norm 'rouwverwerking', waar ze allemaal eerst zijn gedrag op hadden gegooid. "Ik snap je Rob."

~

Koen staat op het schoolplein te wachten en kijkt naar de deur waar normaal gesproken alle groep 4 leerlingen naar buiten zouden komen. Met Matthy ging het al wel beter, maar nog steeds niet optimaal. Een paar dagen wat rustiger en dan zou het beter moeten gaan.

Koen heeft Jurre al wel vaker opgehaald, toen was het allemaal geen probleem, maar na vanochtend leek het wel een probleem te worden. Toen Raoul hem wakker maakte leek hij volledig in een paniekaanval te schieten. Na dat voorval heeft Raoul meteen de huisarts gebeld, die voor morgen een plek had.

Het was weer een chaotische ochtend maar de jongens waren het ondertussen al wel gewend. Juliette was met Xavier mee naar zijn huis. De jongens vonden het geweldig dat Juul een vriend had gemaakt tijdens haar eerste schoolweek.

Als de schoolbel gaat verwacht Koen dat Jurre uit de deur komt waar hij nu vlak voorstaat. Alle kinderen lopen lachend door de deur heen, iedereen behalve het jongetje met bruin haar waar Koen eigenlijk op wacht.

Als Jurre vijf minuten later nog niet uit die deur is verschenen, loopt Koen richting de leerkracht die aan de deur staat. "Sorry," verontschuldigd Koen zich, "ik ben opzoek naar Jurre Caeyers. Hij zou als het goed is uit deze deur moeten komen maar ik ben hem niet tegengekomen."

De leerkracht bekijkt Koen van top tot teen. "Ahh u bent de vader van Jurre?" Door Koen zijn hoofd gaan nu honderd vragen, Jurre zijn meester wist toch dat Jurre geen vader en moeder meer had? "Nou nee," antwoord Koen, "bent u wel de leerkracht van Jurre?" Voordat de leerkracht kan antwoorden, ziet Koen iemand anders de gang in rennen.

"Ik neem het wel over meester Sander," roept een oudere vrouw die Koen nog herkent van groep 3 waar Jurre zat, "eigenlijk had ik op Matthyas gehoopt maar ik denk dat we jou ook wel kunnen gebruiken. Zou je mij willen volgen?"

Koen voelt de bui al hangen en volgt de oude juf van Jurre richting haar lokaal. Daar, achter in de klas, zit het jongetje met bruin haar. De tranen lopen over zijn wangen en zachtjes wiegt hij zichzelf heen en weer. "Oww jongen toch," zucht Koen als hij richting Jurre loopt. "Nee jij mij niet ophalen," zegt Jurre constant, "ik wacht hier. Matthy komt mij ophalen zoals elke dag."

Ook Koen krijgt nu tranen in zijn ogen. Het gedrag van Jurre is nu zo zorgwekkend dat Koen er 100% van overtuigd is dat er daadwerkelijk iets mis is. "Sorry nog van daarnet van meester Sander," verontschuldigt de juf zich, "hij is een invaller, wat waarschijnlijk ook deze reactie op Jurre heeft uitgelokt." Koen wrijft over de rug van Jurre om hem te kalmeren. Jurre legt zijn hoofd op Koen zijn schouder en maakt meer aanstalten om op zijn schoot te gaan zitten.

"Hey maatje het is oke," fluistert Koen, "ik ben er nu. Alles is voorbij oke." De juf kijkt het nog even aan voordat ze begint met praten. "Graag zou ik met Matthyas het voorval bespreken aangezien hij de wettelijke voogd is. Is er een manier waarop ik hem kan bereiken?" Koen zucht en knikt, "ik kan hem wel even bellen als u wilt. Mocht Matthyas het goed vinden, zou u mij hierover dan ook in willen lichten aangezien we allemaal in hetzelfde huis wonen en we allemaal het beste voor Jur willen."

Koen ziet het vertwijfeld gezicht. Dit is natuurlijk helemaal niet de gang van zaken aangezien vaak de ouders worden betrokken in zulke situaties. "Ik moet bekennen dat ik nog nooit in zo'n situatie ben beland, dus ik ga ervan uit dat het geen probleem is als ik met u en Matthyas het gesprek zal voeren. Wilt u Jurre eerst naar huis brengen of zegt u dat hij hier nog wel even kan blijven?"

"Als hij achter een laptop even mega Mindy kan kijken dan kunnen wij het gesprek voeren," antwoord Koen kort, "als u dat kan regelen, bel ik Matt even op als u dat niet erg vindt." Ze stemt in en neemt Jurre mee naar een ander lokaal waar een andere leerkracht zit. Dit is voor Koen het moment om Matt te bellen.

Na twee keer over te gaan wordt er al opgenomen. "Met Matt," zegt hij door de telefoon. Zijn stem is rauw en klinkt alsof hij net is wakker gebeld door Koen. "Jo Matthyas," antwoord Koen voorzichtig, "Jurre en wij zitten diep in de problemen."

𝙽𝚒𝚎𝚝 𝚣𝚘𝚊𝚕𝚜 𝚐𝚎𝚙𝚕𝚊𝚗𝚍 ~ 𝙱𝚊𝚗𝚔𝚣𝚒𝚝𝚝𝚎𝚛𝚜Where stories live. Discover now