Hoofdstuk 3.7 - Terror Dagen

799 29 8
                                    

"Waar ga jij slapen Koen?" vraagt Raoul als hij de kamer rondkijkt. Koen wijst naar de grond en steekt de lolly in zijn mond. "Mocht er 's nachts wat gebeuren, ben ik heel snel bij hem. Ik slaap wel tien dagen op een luchtbed, dat maakt me niet zoveel uit."

Raoul zucht en trekt Koen in ene knuffel. De andere zaten bij Koen beneden, Guus lag op de bank en was alweer in slaap gevallen. "Matthy komt langs om hem bijvoorbeeld te douchen enzo, of als ik ergens heen moet. Ik ga ook gewoon naar Matthy toe, maar als Matt dit er ook nog bij moest nemen, konden we hem ergens op een badkamervloer vinden."

Raoul knikt en hoort andere mensen de trap op lopen. Er wordt op de deur geklopt en Koen geeft een goedkeurend geluid. Matthy staat in de deuropening met een slapende Guus in zijn armen. "Hey boys," zegt Matthy, "ik leg hem hier even neer. Ik blijf wel gewoon bij hem, ben er nu toch. Ik moet hem ook nog zijn medicijnen geven dus ik weet niet wat jullie willen doen."

Koen glimlacht als Matthy de slapende Guus neerlegt. "Matt wil je het me leren," begint Koen voorzichtig, "het prikken bedoel ik. Dan hoef ik jou niet telkens te bellen." Matt lijkt dit een goed idee te vinden en Raoul verlaat de kamer, om de jongens wat privacy te geven. Matthy pakt drie spuiten uit een grote doos. In die injecties zou het medicijn zitten voor Guus, hij moest er drie 's ochtends en drie rond de avond en nog twee voordat jij daadwerkelijk ging slapen. Dit moest hij tien dagen volhouden, dus Matthy was blij dat Koen vroeg of hij het mocht leren.

Voorzichtig schuift Matt het shirt van Guus omhoog en zoekt hij een plekje. "Je mag hem overal in zijn buik of been zetten," begint Matt, "liever in zijn buik, aangezien hem dit minder pijn zal doen. Je pakt een huidplooi en steekt meteen de injectie erin." Matthy pakt een huidplooi en steekt, zoals hij aangaf, meteen de naald in Guus zijn buik. "Nu moet je de vloeistof erin spuiten, en dan kan je de spuit er weer uithalen. Als je klaar bent, klik je het kapje omhoog, zodat je jezelf niet aan de naald kan prikken, in de gele bak en klaar."

Koen knikt en krijgt van Matthy de andere twee spuiten. Hij volgt de instructies zorgvoldig op en doet het goed. De andere injectie zet Koen er ook makkelijk in, terwijl Matthyas over de arm van Guus wrijft. "Koen," krijgt Matthy er moeilijk uit zonder in tranen uit te barsten, "het spijt me zo dat ik jou hier weer mee opzadel. Ik ook best thuis op hem letten."

Koen zucht en verkoopt Matt een tik, "stop eens met jezelf te verontschuldigen! Jij kan er toch niks aan doen, of wel. Ik doe het met liefde, en Milo, Rob en Raoul zouden precies hetzelfde gedaan hebben. We hebben negen jaar geleden met zijn alle ingestemd met de adoptie, dan wisten we dat er soms een bij ons bleef. Matthyas, je staat er niet alleen voor oke. Onthoud dat"

~

Dag 1
"Kan je zelf lopen?" vraagt Koen als hij Guus helpt uit het bed. Een goedkeurend geluid komt uit de mond van Guus, en Koen zet een paar stappen achteruit. Langzaam maar zeker, loopt Guus richting Koen toe. "Lekker bezig maatje," zegt Koen lachend en trots. Guus glimlacht zelf ook zacht naar Koen.

Achteruit loopt Koen de trap af, kijkend hoe Guus ook zijn weg vervolgd. Als ze bijna beneden zijn, gaat ook de voordeur van Koen open. Milo stapt het huis in en bekijkt het tafereeltje. "Ome Milo," fluistert Guus, "knap." Milo knikt goedkeurend en Koen glimlacht nog trotser dan ooit.

Als Guus eindelijk beneden aankomt, ziet Milo dat hij moe is. "Spring maar even op mijn rug," zegt Milo, "ik til je wel even naar de bank." Milo bukt en Guus 'springt' op zijn rug. Gezamenlijk lopen ze richting de bank waar Milo hem rustig neerlegt.

"Miel!" roept Koen vanuit de keuken, "blijf jij even daar, kan ik ontbijt maken. Moet jij ook eten Milo?" Guus ligt alweer bijna te slapen, terwijl Milo de televisie zachtjes aanzet. "Ik heb al gegeten," antwoord Milo, "Koen kan Guus slapen of?" Koen steekt zijn hoofd vanuit de keuken en schudt zacht zijn hoofd. "Liever niet," begint Koen, "ik wil hem eerst wat laten eten en ik moet nog injecties geven. Dan mag hij van mij wel slapen."

𝙽𝚒𝚎𝚝 𝚣𝚘𝚊𝚕𝚜 𝚐𝚎𝚙𝚕𝚊𝚗𝚍 ~ 𝙱𝚊𝚗𝚔𝚣𝚒𝚝𝚝𝚎𝚛𝚜Where stories live. Discover now