𝙽𝚒𝚎𝚝 𝚣𝚘𝚊𝚕𝚜 𝚐𝚎𝚙𝚕𝚊𝚗𝚍 ~ 𝙱𝚊𝚗𝚔𝚣𝚒𝚝𝚝𝚎𝚛𝚜

Hoofdstuk 2.9 - Verhaal Halen

Rob en Matt zijn gebleven, drie hele lange uren. Raoul heeft nog spullen van Jurre gebracht. Hij had gevraagd of hij niet hoefde te blijven maar de jongens hadden gezegd dat hij hier nog niks kon betekenen.

Koen had zijn afspraak in Amsterdam afgerond en toen hij thuis Raoul verslagen op de bank aantrof wist hij dat het niet goed was met Jurre. "Hoe is 't met hem?" vraagt Koen als hij zijn spullen op de tafel gooit. Raoul laat zijn telefoon zien met daarop de röntgenfoto. "De tering Roel," zegt Koen als hij nog dichterbij kijkt, "Jezus heel z'n ellenboog ook man. Wtf!" Raoul knikt en stopt zijn telefoon terug in zijn broekzak, hij gaat Koen nu niet vertellen wat Matt vertelde waar hij vanaf was gevallen want dan zou Koen hem helemaal flippen.

"Hij wordt nu geopereerd," antwoord Raoul, "ze gaan pinnen in zijn arm zetten en dan nog wat platen. Het probleem is, is dat het precies op zijn beweegvlak zit, dus hij zal die pols waarschijnlijk ook niet meer fatsoenlijk kunnen gebruiken." Koen kijkt triest naar Raoul die een slok van zijn koffie neemt." Heeft hij al verteld hoe het is gebeurd?"

Raoul schudt zijn hoofd, hij weet niet in hoeverre wat er gebeurd is, maar weet wel dat Jurre van het huisje is gevallen. "Morgen mag hij naar huis als het goed is," vertelt Raoul zacht, "Matt en Rob blijven vanavond samen, mocht er nog wat gebeuren. Ik weet niet wat jij wilt doen? Wil je even langs nog vanavond of wacht je liever tot morgen?" Koen kijkt twijfelend naar Raoul, het jongetje dat ze praktisch groot hebben gebracht, ligt in het ziekenhuis. Hoe hebben ze dat zover kunnen laten komen? "Ik zie hem morgen," besluit Koen, "als je me nodig hebt, ik ben boven video's maken oki?"

Nog voordat Koen naar boven kan rennen, wordt hij tegengehouden door Raoul. "Als je wilt praten Koen," begint hij, "je kan altijd bij mij terecht he. We moeten morgen nog een video opnemen voor het bankzitters kanaal, maar ik denk dat we daar maar mee moeten wachten." Koen kijkt Raoul aan en knikt, "en anders een VrijMiBo, dat is zo gefikst."

Koen onttrekt zich van Raoul en loopt naar boven. Als hij zijn computer opstart heeft hij geen idee wat hij op wil nemen. Zijn hoofd staat nergens naar. Hij besluit door wat foto's te scrollen van Jurre en hemzelf. "Wat is er toch gebeurt vriendje?" vraagt hij in zichzelf.

~

Matthy en Rob zitten nog een beetje op hun telefoon. "Wil je wat eten?" vraagt Rob ineens. Het is ondertussen half 7 en de operatie zou nog een uurtje duren. "Wil je het halen? Ik wil hier niet weg," antwoord Matthy zacht. Rob knikt en loopt richting de kantine. Nu is Matthy alleen met zijn gedachten. Hij besluit zijn moeder te bellen om zijn verhaal kwijt te kunnen.

"Hey Matthyas," hoort hij zijn moeder vrolijk zeggen, "hoe is het met jou? Juul en Guus zijn op kamp toch? Zal wel eenzaam zijn zonder ze." Matthy slikt zijn tranen in, Jaïr is overduidelijk niet meer thuis geweest na het appje. "Hey mam," zegt Matt zacht, "heeft Jaïr avonddienst? Of is hij bij Isa?" De moeder van Matt hoort dat er iets niet klopt, "Jaïr is inderdaad aan het werk. Wat is er Matthyas? Wat is er aan de hand?"

"Mam," huilt Matt zacht, "Jurre wordt geopereerd. Hij zegt dat hij van het speelhuisje is gevallen op school. Hij heeft zijn pols op verschillende plekken gebroken en zijn ellenboog. De school heeft ons niet gebeld, dus hij heeft vanaf de eerste pauze met zo'n pols gezeten. Ik weet het niet meer mam." Matthyas breekt nu volledig en zit huilend in een wachtkamerstoel.

"Shhh jongen toch," stelt zijn moeder hem gerust, "ben je alleen daar? Wil je dat je vader en ik komen? Is er meer aan de hand Matthyas?" Rob komt ook terug gelopen met het eten en ziet Matt met zijn benen opgetrokken op de stoel en met zijn telefoon tegen zijn oor gedrukt.

"Rob is hier," antwoord Matt, "morgen mag hij waarschijnlijk naar huis. Ik wil van het weekend langs komen met de andere twee. Ik bel vanavond nog wel eventjes hoe het is gegaan."