𝙽𝚒𝚎𝚝 𝚣𝚘𝚊𝚕𝚜 𝚐𝚎𝚙𝚕𝚊𝚗𝚍 ~ 𝙱𝚊𝚗𝚔𝚣𝚒𝚝𝚝𝚎𝚛𝚜

Hoofdstuk 3.9 - Spreek Ik Met De Voogd Van Guus Caeyers?

Guus is ondertussen alweer een paar weken onderweg. Hij heeft net een SE week achter de rug en heeft in goed overleg met Lieke en zijn arts besloten om toch nog halve dagen te doen op school. Lieke merkte ook dat Guus moe was als hij terug kwam van school. Ze gaf hem elke vrijdag het 4e uur les en merkte Lieke dat ze hem wakker moest houden. Het was meerdere keren voorgekomen dat Guus gewoon in slaap was gevallen en dat Lieke Matthyas weer belde om Guus op te komen halen. 

Vandaag zou Guus weer met de fiets gaan en terug fietsen met Xavier die ook het 4e uur klaar was. Guus komt de woonkamer binnen gelopen en zet zijn rugzak naast de eetstoelen. Hij hoort iemand de trap af rennen en snel verstopt Guus zich achter de muur. Naar alle waarschijnlijkheid kwam Jurre naar beneden gerend om Guus nog een knuffel te geven voordat hij naar school ging.

Jurre was elke dag vol verwondering als Guus al thuis was. Volgens Jurre ging Guus ook niet meer naar school en bleef hij voor altijd thuis om op Jurre te wachten. Toen Jurre vorige week studiedag had en Guus natuurlijk naar school moest, was het voor hem wel een grote shock. Als Jurre de woonkamer binnen komt en de schooltas van Guus in de woonkamer ziet staan, begint hij meteen te stuiteren. 

"Guus waar ben je!" roept hij door het hele huis. Naar alle waarschijnlijkheid is nu ook het hele huishouden wakker, maar ach als ze merkte dat het Jurre was, dan was niemand meer boos. Nog half stuiterend springt Jurre door de hele huiskamer en steekt Guus lachend zijn hoofd om de hoek. Jurre springt op dat moment ook van de bank af en rent die kant op. "Daar ben je!" schreeuwt Jurre als hij in de armen van Guus springt, "ga je weer naar school? Mag ik mee? Alsjeblieft!" 

Guus moet lachen en zet zijn jongste broertje weer op de grond terwijl hij zacht zijn hoofd schudt. "Nee sorry maatje," zegt Guus zacht als hij het theewater op zet, "ik moet allemaal van die saaie dingen doen van Lieke weet je nog en ik heb ook nog eens twee uur gym om mee te beginnen, dus dat lijkt me een slecht idee. Zullen we anders vanavond iets leuks doen samen? Naar de film ofzo?" Meteen knikt Jurre en springt hij weer richting Guus, "Ja, ja, ja! Van papa mag dat wel toch? Gaan we naar piraten van hiernaast?" Guus haalt zijn schouders op, "als jij naar die film wilt, dan vind ik het ook prima dat weet je."

Jurre knuffelt zijn broer nog even en knikt zacht, "jij bent de beste! Oww kan je me een tosti maken?" Guus kijkt Jurre vreemd aan, "het is nog in de ochtend. Sinds wanneer eet jij een tosti in de ochtend?" Jurre kijkt hem boos aan, "ik vind jou stom!" Net op dat moment komt Matthy de kamer in gelopen, "wie vindt je stom Jur?" Jurre wijst naar Guus, "mag geen tosti." Matthy moet lachen en kijkt Guus aan. "Ja hoe voel jij je eigen pap," zucht Guus, "ga hem toch geen tosti geven, dikke doei." 

Matthyas loopt richting de koelkast en haalt er ham en kaas uit. Guus kijkt met grote ogen richting Matt, ging zijn vader nu toegeven aan Jurre? "Let op," zegt Matthy zacht. Hij pakt het brood en legt er ham en kaas op. "Jurre," roept Matt, "kom hier, we hebben een speciale tosti." Jurre sprint de keuken in en lijdt zowat uit op zijn sokken. Matt geeft hem de boterham met ham en kaas en Jurre kijkt tevreden naar de andere twee. "Kijk Guus van papa mag ik dus wel gewoon een tosti." Gelukzalig zet hij zijn tanden erin en neemt hij een hap. "Goede tosti?" vraagt Guus waarop Jurre knikt, "de beste!"

~

Guus gooit zijn kleren op een stapel en kijkt de kleedkamer rond. De andere gasten druppelen langzaam binnen en Daan en Guus kijken de andere aan. "Heb je het al gehoord?" vraagt Sam, "het is weer piepjestest, wordt je toch moe van." De andere jongens zuchten ook en Guus twijfelt mee te doen. Hij heeft zich na het ongeluk eigenlijk nog nooit ingespannen, en weet ook niet in hoeverre hij dit zou kunnen. Daan merkt dat Guus twijfelt en tikt hem zacht aan, "je hoeft het niet te doen he. We kunnen gewoon vragen of je langs de kant mag zitten."