(o tej samej osobie)
***
W jednym rogu sceny stoi pianino
przy nim siedzi pianistka
W drugim rogu stoi zbłąkany pacyfista
o śniadym licu i niewinnym spojrzeniu
Dzieli ich scena
dziewczyn o obojętnych oczach
wirujących w obłąkanym tańcu
Przedziera się przez tłum;
Patrzy przed siebie,
bijąc w klawisze.
Pada na kolana;
Patrzy przed siebie,
bijąc w klawisze
Przykłada czoło do jej kolan;
Patrzy przed siebie,
bijąc w klawisze.
Otwiera usta;
Patrzy przed siebie, bijąc w klawisze.
Chce wiedzieć,
Co spaliło miesternie tkany
Delikatny most między nimi;
Nienawidzi go,
Bijąc w klawisze.
Nie wierzę w jej nienawiść.
Przecież nie wszystkie silne emocje
noszą właściwe nazwy.
11.2021
-------
Na lampce się nie skończyło
Stoję po pas
Moja nadwrażliwość wyryta w obliczu
Odbija się w tafli krwistego trunku
Kocham jego statyczność
To mój ideał
Twoja obecność
Każdy ruch
Każdy krok w moją stronę
Zaburzają ideał lustrzanych marzeń
Czystych jak jezioro wina
W którym jestem zanurzona
Z którego nie wyjdę
Nie dla ciebie
16.03.22
