~ 34.Bölüm • Kırmızı Kutu ~

17.4K 511 158
                                    

Keyifli Okumalar.💛

Mert'in attığı mesajla bir kaç saniye bakıştıktan sonra, burda olduğunun farkına yeni varmamla telefonu hızlıca elime alarak koltuğun üzerindeki hırkamı üzerime geçirdim.

Bir kaç dakika bekleyerek herkesin uyuduğundan emin olduğumda spor ayakkabılarımı ayağıma geçirerek telefonu ve evin anahtarını da hırkamın cebine koyduktan sonra kapıyı yavaşca açarak evden çıktım.

Merdivenlerden inip, dış kapıyı açınca görüş alanıma arabasına yaslanmış beni bekleyen Mert girdi.Başımı mahalleye doğru çevirerek kolaçan ettikten sonra Mert'in yanına adımlamaya başladım.

Altındaki gri eşofmanı, üzerindeki beyaz tişörtü ve siyah deri ceketiyle o kadar nefes kesici duruyordu ki, derin bir nefes çektim içime.

"Güzelim.." Tebessüm ederek bir kaç saniye beni süzmüş, bir sorun olup olmadığını anlamaya çalışmıştı.Bende karşılığında ona gülümseyince kollarını iki yana açarak beni sarmaladı. "Gel buraya." Kokusunu içime çekince tüm stresim anında yerle bir olmuştu.

Burnu saçlarımda gezinirken, derin bir nefes çekip sonunda bana baktı. "Neden uyumadın? Bir sorun mu var, çok merak ettim seni." Başımı belli belirsiz salladım. "Yok bir şey.."

Beni kollarımdan tutup bir kaç adım kendinden uzaklaştırdı. "Var bir şey güzelim hissediyorum ben, anlat hadi." Uykulu ses tonu ve kısık gözleri, onu mümkün olabilecekmiş gibi daha da tatlı kılarken gürültüyle nefesimi bırakarak doğrudan gözlerine baktım.

"Babama bizim birbirimize karşı bir şeyler hissettiğimizi söyledim.Öncesinde annemle konuşmuşlar zaten babam pek belli etmesede senin için iyi çocuk demiş."

Mert duyduklarından sonra ağzı kulaklarında bir şekilde gülümserken, kendini beğenmiş bir tavırla konuştu. "Ee, hissetmişse demek ki." Ardından bir kaç saniye etrafa boş boş gülümseyerek baktıktan sonra tekrar bana baktı.

"Ee, sorun ne güzelim? Yarın nikahı basıyor bu adam sana!" Dediği cümleyle bu sefer ben gülmüş ardından ciddi ifademi takınarak koluna vurmuştum. "Ciddi olur musun lütfen? Yarın babam şirkete gelip seninle konuşacağını söyledi ve ne konuşacağı hakkında hiç bir fikrim yok.Ona seninle birbirimize karşı bir şeyler hissettiğimizi söyleyince tepki vermedi.Bu sessizliği hayra alamet değil gibi.."

Mert dediklerimin karşısında anında ciddileşirken gözlerime bakıyordu. "Seni anlıyorum hayatım.Ama inan bana seni sevdiğimi babana kanıtlamak için elimden gelen her şeyi yapacağım.Baban da anlayacak sana ne kadar aşık olduğumu.Sıkma o güzel canını sen." Mert tekrar beni kollarının arasına alınca mırıldandım. "Umarım öyle olur." Elleri saçlarımı okşarken gözlerimi kapatmıştım. "Ha ama baban eğer seni bana vermezse kaçıracağım, baştan anlaşalım da!"

Kollarından sıyrılarak ciddi bir ifade takınmaya çalıştım. "Eğer öyle bir şey olursa düşünmem lazım. Karar veremedim şuan." Gülümsememi bastırmak için kendimi zor tutarken Mert nefesini gürültüyle bırakıp bana baktı. "Bak sen, bir de düşünecekmiş! Kızım istersen senelerce düşün, sonucunu ikimizde biliyoruz."

Uzanıp yanağından öpünce, elleriyle başımın iki yanından tuttu ve alnımdan öptü. "İyi geceler bir tanem." dediğinde karşılığında bende tebessüm ederek, "İyi geceler sevgilim." diye mırıldandım.

[Mert'den.]

Sabah çalan alarmın sesiyle, yatakta dönerek telefonu elime aldım ve alarmı kapattım.Güzeller güzeli sevgilime, "Günaydın." mesajı gönderdikten sonra hızlıca duşa girip, rutin işlerimi hallettim.

Düşlerimin Prensi | +18 ♤ [ARA VERİLDİ]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin