Düşlerimin Prensi | +18 ♤ [ARA VERİLDİ]

~ 28.Bölüm • Ayrılık ~

Keyifli okumalar💘

Mert arabadan inerek etrafı kolaçan ettikten sonra yanıma yaklaştı. "Arabaya binermisin Rüya, konuşalım?" Ona bakmamaya özen gösterirken kolumu tutarak ona bakmamı sağlamıştı. "Konuşacak bir şey olduğunu sanmıyorum." Diyerek kolumu çekmeye çalıştım ama nâfileydi.

"Rüya!" Gözleri öfkeden koyulaşırken soğuk çıkan sesiyle titredim. "Ne var, ne istiyorsun?" Kolumdan çekerek dudaklarıma yaklaştı ve fısıldadı. "Seni, seni istiyorum." Fırsattan yararlanarak kolumu çekerek ondan bir adım uzaklaştım. "Ben istemiyorum ama, iyi akşamlar sana." Hızlıca ilerlemeye başlamışken Mert arkamdan koşarak beni bir çırpıda kucağına alınca şaşkınlıkla ona baktım.

Ukala bir tavırla sırıtırken konuştu.
"Utanmıyor musun, benim gibi bir adamı peşinden koşturmaya." Hâla sırıtmaya devam ederken sinirden omzuna vurmaya başladım. "Bırak, beni sinir ediyorsun!" Beni daha sıkı tutmuş, arabaya doğru yürümeye başlamıştı. "Çocuk gibisin Rüya, konuşacağız sadece, uslu dur!"

"Ben konuşmak istemiyorum dememiş miydim? Senin emirlerine uymayacağım artık. Gel Rüya, git Rüya, yeter ya! Oyuncak yaptın beni iyice!" Bana cevap vermeyerek, arabanın kapısını açtı ve beni oturtup kemerimi bağladı.Ardından hızlıca yan koltuğa oturup kemerini taktı ve kapıları kilitleyip arabayı sürmeye başladı. "Harika, beni bi arabada tutsak etmediğin kalmıştı!" Ağzının içinde bir şey geveledikten sonra arabayı kenara çekti. Etrafa bakınca ıssız, tekin bir yol kenarı olduğunu gördüm.Tekrar Mert'e dönünce koltukta doğrularak bana döndü ve gözlerimin içine baktı.

"Neden bu kadar çok konuşuyorsun? Sana laf anlatmak beni yoruyor." Ellerimi göğsümde birleştirerek ona baktım. "Yoruyorsa anlatma, senden bunu istemedim. Hem dün o lafları söylerken neredeydi aklın söyles-" Elini koltuğa vurarak sözümü kesti. "Sadece özür dilemek istiyorum, zorlaştırmasan mı güzelim?"

Ona cevap vermek istiyordum fakat kendimde o gücü bulamıyordum, yavaşça yutkunarak saçlarımı geriye ittim.Her bir hareketimi izledikten sonra ellerimi tutarak tekrar ona bakmamı sağlarken konuştu. "Dün için, özür dilerim.Sana öyle davranmamalıydım.
Tam bir pisliğim, gerçekten üzgünüm Rüya." Onu geçiştirerek, "Önemli değil." demiştim.Bunun üzerine onu umursamadığımı anlamış, pes etmişti.

*

Eve girdiğimde kimse yoktu.Zaten olsa da kimseyle konuşacak havamda değildim.Işıkları yakarak kendimi koltuğa attım.Telefonumdan bildirim sesi gelince çantamdan çıkararak baktım.

Gönderen:Bilinmeyen
(💬)Selam güzellik, n'aber? Özledim seni biliyor musun? Her neyse, sana tam 48 saat veriyorum Rüya.Bence artık Mert'den ayrılma zamanın geldi.Öyle değil mi? :))

"Bilinmeyen Bir fotoğraf gönderdi."

Kahretsin! Belliydi kaç gündür suskunluğunun sebebi.48 Saat vermişti bana, tamı tamına 48 saat.Yani 2 gün.
Ben Mert'den nasıl ayrılabilirdim ki? Gerçi aramızda bir ilişki kalmışmıydı onu da bilmiyordum..