Düşlerimin Prensi | +18 ♤ [ARA VERİLDİ]

~ 19. Bölüm • Gizemli Kadınlar ~

Keyifli okumalar💘

Mert yürüdüğü için kucağında ne kadar sarsılsam da istifimi bozmadan gözlerimi kapatmaya devam ettim.

Bugün benim için zor bir gündü.Artık bu olanları ne uzatmak ne de konuşarak kendimi yormak istiyordum.

Sadece anın tadını çıkararak Mert'in kokusunu iliklerime işlercesine çekmek istiyordum.

Ev yoluna girdiğimizde duyduğum seslerle gözlerimi araladım.

"Mert bey-"

Uzun boylu takım elbiseli adam Mert'e mahçup bir şekilde bakıyor,kendini savunmaya çalışıyordu.Ama Mert onu dinlemeyerek kendi bildiğini okuyordu.

"Kovuldunuz.Şirketi arayıp yerlerinize yeni korumalar yollatın çabuk!"

Hâla yeni koruma istemesi beni sinirlendirmişti.Bunu ona bir ara sormalıydım.

Adamlar evden ayrılırken bileğimi tutmuş, ağlamamak için kendimi kasıyordum.

Ama gerçekten canım yanıyor.Mert sinirliyken bir de ağlayıp bana kızmasını istemiyordum.

Evin kapısına geldiğimizde durdu ve bana baktı.

"Kasma kendini güzelim.Canın yanıyor biliyorum.Serbest bırak göz yaşlarını, sadece bu defalık affediyorum."

Gözümden yaşlar akmaya başlamıştı bile, kafamı Mert'in göğsüne gömüp ağlamaya devam ettim.

Mert kapıyı açtığında kucağından inmeye yeltenerek sinirle konuştum.

"Ben kendim yürüyebilirim.Teşekkür ederim."

Bacağımdaki ve kollarımdaki ellerini yavaşca sıkarak konuştu.

"Gördüğün gibi, seni taşıyabilirim Rüya."

Emir verircesine konuştuğu için ağzımı kapalı tutmaya karar vererek göz devirdim.Merdivenlerden yukarı çıkarken ıslık çalıyor ve sırıtıyordu.

Allah'ım inadıma yapıyordu sanki!

Mert onun odasına adımlarken göğsüne vurarak onu uyardım.

"Mert, benim odam burası değil!"

Cevap vermemişti.

"Mert!"

"Bu gecelik odamda yatmanı istiyorum.
Merak etme, ben karşıdaki koltukta yatacağım.Sadece bileğin için endişeleniyorum."

"Ben istemiyorum ama!"

"Sana ne istediğini sormadım."

"Gıcık!"

Odaya girdiğinde beni yatağa yatırarak ayakkabılarımı çıkartıp, bileğim için yer açtı.Bir süreliğine gittiğinde odayı incelemeye başladım.

Her şey koyu renkten ibaretti, aile resimleri ve birkaç kitap vardı.

Mert elinde krem ve sargı beziyle dönerek yatağın kenarına yerleşti.

"Evet, bir bakalım."

Ellerimi göğsümde birleştirerek onu izlemeye başladım.

Bana kırık gülümsemesini göndererek bileğime dokunmaya ve belirli yerlerini bastırmaya başladı.

"Burası acıyor mu?"

"Hayır."

"Burası?"

"Hayır."