Düşlerimin Prensi | +18 ♤ [ARA VERİLDİ]

~ 25.Bölüm • Dönüş ~

Keyifli okumalar💘

"-Rüyadan."

Kapıyı sertçe kapatmış, sinirle dolabı  açmıştım.Bavulumu çıkartarak içinden kot pantolon ve tişört çıkartıp üzerime geçirdim.Pijamalarımı ve etraftaki bir kaç eşyamı toplayarak bavula  yerleştirdim.

Artık gitmek istiyordum.

Bavulumu kenara çekerek yatağa oturdum.Başımı ellerimin arasına alarak düşünmeye başladım.

Mert'i seviyordum.Ama böyle davranması hoşuma gitmiyordu.Bana kendimi suçlu hissettiriyordu.Ondan bıktığımı söylemiştim.Ama bu o anlık sinir ile söylenmiş bir şeydi.Ona kendimi doğru ifade etmeliydim...

Merdivenlerden ayak sesi gelince Mert'in yukarı çıktığını anlamıştım.Kapıyı çalarak yavaşca içeri girdi.Ellerimi başımdan çekerek ona baktım.Bakışları önce bana kaydı.Suratı düştü.Sonra yanımdaki bavula baktı.Kaşları kalktı.

"Rüya." dedi.Bakışlarımı ondan çekmedim.Üzgün görünüyordu.Bu görüntü ağlama hissimi arttırıyordu.
Öylece ona baktım.Gözlerim dolmaya başlamıştı.

"Rüya'm, özür dilerim." Yanıma yaklaştı.
Tek dizinin üzerine çöktü.Bana baktı.

"Artık özür dileme, lütfen." Göz yaşlarım bir bir yanağıma düşüyordu.Mert elleriyle başımın iki yanından tutarak göz yaşlarımı sildi.

"Ağlama nolur Rüya'm.Yemin ederim, dayanamıyorum.Özür dilerim."

"Özür dilemekle geçmiyor ama Mert.Bu tavırların bana artık çok ağır geliyor.
Kendimi suçlu gibi hissediyorum ve inan bundan yoruldum." Derin nefes aldı.
Bakışlarını yüzümden çekerek bavula odakladı.

"Gerçekten mi Rüya, beni terk mi ediyorsun?" Söylediği cümle boğazıma öküz gibi oturmuştu.

Ondan gidemezdim bunu biliyordu.

"Sadece dönmek istiyorum.Bu ikimiz içinde daha iyi olur.Düşünmeye ihtiyacım var." Kaşları çatıldı.Sinirini dizginlemeye çalıştığını kasılan çenesinden anlamıştım.

"Neyi düşüneceksin? Hiç bir şey olmamış gibi geri mi döneceğiz, bunu mu istiyorsun?"

"Sadece düşünmek istiyorum.Buna hakkım var."

"Giyinişine biraz daha dikkat etseydin buna gerek kalmayacaktı."

"Ne demek istiyorsun ya sen? İstediğim gibi giyinirim, buna karışamazsın anladın mı!"

Sinirle ayağa kalktı.Bende kalktım.Bana bir süre baktıktan sonra yumruğunu sıktı.Bakışlarını etrafa çevirdi bir süre odada gezindi gözleri, tekrar beni bulunca konuşmaya devam etti.

"Kimse seni öyle göremez anladın mı? Seni paylaşamam, sen bana özelsin.O şerefsizlerin seni o halde görüp pis düşüncelerine âlet etmelerine de izin vermem! Rüya, anla beni.Bu durum çok zor benim için." Bu sefer bağırmasının aksine sakince konuştu.

Haklı olabilirdi.Bir kadın olarak bende onu o halde görseydim kıskanırdım.

"Tamam, dikkat edeceğim." Gülümseyerek belimden tuttu.Baş parmağını yanağımda gezdirdi.