Düşlerimin Prensi | +18 ♤ [ARA VERİLDİ]

~ 18.Bölüm • Açığa Çıkan Sırlar ~

Keyifli okumalar💘

Yaklaşık yarım saattir uyumayı deniyor, başarısız oluyordum.

Artık pes etme raddesine gelince yataktan kalkarak ses çıkarmamaya özen göstererek kapıya yöneldim.

Koridora çıktığım da evdeki sessizlikten Mert'in hâla uyuduğunu anlayarak mutfaktan balkona geçtim.

Balkon kapısı şükürler olsun ki açıktı.Orayı da kilitleseydi tam bir psikopat olduğunu düşünebilirdim.

Balkona çıkınca ayaklarımın soğuk fayansa değmesiyle içimde bir ürperti koptu.

Yere çökerek doğan güneşi izlemeye başladım.

Neden buradaydım?

Mert beni seviyor muydu, yoksa sadece bir takıntı mıydı?

Sevgilisine ne oldu?

Ya odasına giren kadınlar..

Kafayı yemek üzereydim.Burdan kaçmam için tam da şuan önümde bir fırsat varken ondan gidemiyordum.
Duygularım daha ağır basıyordu.

Sorularımın cevaplarını almam için burdan kaçmamam gerektiğine karar vererek balkondan aşağı dikkatli bir şekilde indim.

Kaçmayacaktım elbette ama bu gece yürüyüşü yapamayacağım anlamına gelmezdi.

Hem etrafı daha iyi bir şekilde öğrenmem gerek ki burdan kaçmak istediğimde zorlanmayayım.

Bahçeye inmemle kapıdaki korumaları görmem bir oldu.

Yok artık, Mert kapıya koruma mı dikmişti.

Tam bir psikopat!

Bir de başıma korumalar çıkmıştı.

Balkonun arkasından ilerleyerek her zaman pencereden gördüğüm arka kapıya doğru ilerledim.

Kapıda koruma olmaması benim için bingoydu ama çıkıp çıkmamak arasında kalmıştım.

Mert'i yine sinirlendirmek istemiyordum.

İçimden "Ne olacaksa olsun." diyerek kapıyı yavaşca açarak çıktım.

Yirmi dakikadır yeşilliklerin içinde yürüyordum.Temiz hava sayesinde kendime gelmiştim.

"-Mert'den."

Su içmek için kalktığım da Rüya'ya bakmak için odasına ilerledim.

Kapıyı açtığımda Rüya'yı odada göremeyince panikledim.İçerde olmasını ümit ederek evi dolaşmaya başladım.

"Rüya nerdesin?"

...

"Rüya, güzelim nerdesin?"

Hızlıca üzerime beyaz tişörtümü geçirerek telefonumu aldım ve kapıdaki korumalara haber vererek Rüya'yı bulmalarını emrettim.

Dışarı çıkınca hemen ormanın içine dalarak Rüya'yı aramaya başladım.

"Rüya!"

...

"Rüya, nerdesin!"

...

Allah kahretsin yoktu işte!

Çalan telefonumu kim olduğuna bakmadan açarak kulağıma götürdüm.

"Bulamadık efendim."

"Bulun dedim lan! Bulmadan gelmeyin canınızı okurum!"