LAST FIRST NIGHT ( A ThirBea Fanfiction )

CHAPTER SEVEN

I puffed a sigh when my feet finally touches the floor of our house, finally I'm home. My day was a torture given na nasapol ako ng bola. At ang worst sa lahat ay kailangan kong tiisin ang mga titig ni Thirdy, though nag-enjoy ako dahil sa mga kaibigan ko,mas lamang pa rin ang ilag ko at kaba. At talagang kailanga niya akong titigan. Hindi ko man kasi tingnan nararamdaman ko naman ang titig niya. And it's making me conscious dahil alam kong nakatingin siya sa bawat galaw ko. Napahawak ako sa dibdib ko ng bumilis na naman ang tibok ng puso ko ng maalala ang mukha ni Thirdy kanina habang kausap ko si Davin sa phone. I saw him stilled when he heard Davin's voice.

Does he feel it? I shook my head, it's impossible.

I had to end the call agad dahil sobra na ang kaba ko.Nanginginig ang kalamnan ko. I can saw confusion on his eyes. Ayokong makasira, it may not make sense for others but ayoko ng gulo, ayokong maipit sa gitna si Davin even if it means hiding my son..our son from him. Dahil alam kong may mahal na siyang iba.

Kitang-kita ko kung paano niyang alagaan si Julia, I saw it kanina sa restaurant, I shrugged it off, I shouldn't be affected by that matagal ng walang kami.. you shouldn't be Bea.

Pinilit ko ang sarili kong tumuloy sa kusina dahil naririnig ko na ang boses ni Davin, he's laughing at naririnig ko din ang boses ni kuya. But before I could even make a step, my phone rang. It's Jho anyway.

"Hel.."

" BEAAA hindi pa rin ako makaget-over sa revelation mo kanina!! Nakakainis ka! Lutang pa rin ako hanggang ngayon kaya Hindi ko namalayan na nandito na ako sa harap ng bahay niyo. Makikitulog Ako at bawal kang tumanggi". Tsk!

Napangiwi ako at di na sumagot,binaba ko na ang tawag at agad na lumabas. Nakita ko siyang nakatayo na sa labas ng gate namin at nakangiti.

As soon as I opened the gate ay parang siya lang ang may-ari dahil talagang tinabig niya Ako para makadaan siya.

Tsk!

Singhal ko sa utak ko dahil alam kong naiinis pa rin siya dahil sa hindi ko pagsabi sa kaniya ng totoo about Davin.

Ng lumingon ako sa kaniya,her arms was folded in across her chest and her brows were furrowed,matalim din ang tingin niya sakin.

I raised both of my hands.

"Okay,okay I'm sorry na hindi ko nasabi sayo". I apologize.

"Oo nga eh noh? Hindi mo sinabi.. sakin.. pero sina Maddie parang alam na alam". Maldita niyang sumbat.

Tumingin ako sa kaniya bago bumuntong-hininga.

"I didn't told them,nalaman lang nila when I arrived here because they prepared a welcome party for me".

Natahimik siya bago ulit magsalita.

"So..parang  wala kang balak sabihin samin? Wala ka lang choice kaya namin nalaman? Alam mo Bea.. ito tanong ha,ano ba halaga ng pagkakaibigan sayo?".

Natigilan ako at agad na nagbaba ng tingin,this is embrassing.

" Importante kayo sakin". Tanging naisagot ko

"Hmm importante na hindi mo masabihan ng mga importanteng bagay? Kasi para sakin Bea that's not how friendship work. Andito nga kami para damayan ka,para tulungan ka pero alam mo sa ginawa mo nagmukha kaming mga walang kwentang kaibigan". Aniya at wala akong magawa,Wala akong masabi dahil yan ang nararamdam niya eh,Hindi Ako pwedeng kumontra. And I feel bad about it.

"Jho.. I'm really sorry pero kasi.. ". Hindi ko ata kayang ituloy.

"Natatakot ka". Siya ang nagtuloy ng sasabihin ko.