LAST FIRST NIGHT ( A ThirBea Fanfiction )

CHAPTER TWENTY-SIX

Flashback..

Thirdy's POV

(3 weeks ago)

Umuwi akong umiiyak dahil sa pagkawala ng pangalan ko sa list. I feel so disappointed on myself. I should have done better. Dapat mas ginalingan ko pa. Inis kong sinabunutan ang sarili habang nasa sala.

"Thirdy". I look up and saw it was mama.

"Ma.." . Hikbi ko

Agad siyang lumapit sakin at niyakap ako.

"Ma.. I'm not on the list anymore". Bulong kong sabi,kasi kahit kay mama nahihiya ako.

"Shh it's okay,makakabawi ka rin nyan. I'm sure next season masasali na ang name mo". I look at her.

Umiling ako ng paulit-ulit.

"Ma hindi.. I'm such a disappointment. Hindi okay na natanggal ako". Inis kong sabi.

"Shh". Alo niya sakin.

It's not okay,it will never be okay because I know in myself that I can be on the league on if ginawa ko lang ang best ko. Pero hindi nangyari.

"Magpapahinga muna ako ma". Nasabi ko nalang at umakyat sa kwarto ko.

I wipe the tears on my eyes.

Ng makapasok ako sa kwarto agad kong sinara yun at tinapon ng malakas ang bag ko. Inis kong sinabunutan ang sarili at galit kong tiningnan ang sarili sa salamin. I feel miserable, disappointed. Hindi ko inaakalang ganito ang magyayari sakin.

"Kuya". Nakangiting tawag ni Dani sakin.

Dalawang araw din akong nagkulong sa kwarto ko at ninamnam ang sakit ng pagkawala ng opportunity sakin.

I smile at her.

"Uy nakangiti na siya. Kuya kailan ka papasok?". Natigilan ako sa pagkuha ng fried rice.

Hindi ko alam kung kaya ko na bang magpakita ngayon sa school. I'm sure kalat na kalat na ang nangyari sakin. I sighed. Hindi ko pa nadadalaw sina Davin dahil ayokong nagmumukha akong miserable habang dumadalaw doon. Ayoko ring sabihin kay Bea dahil baka makadagdag lang sa isipin niya at maapektuhan ang baby namin.

No contact at all. Hindi ko rin nagawang mag-online. Puro pagmumukmok lang ang ginawa ko sa kwarto.

"Okay lang naman kung hindi ka pa handa kuya. Maintindihan naman nila". Napangiti ako sa sinabing yun ni Dani.

Hindi nga ako pumunta sa school ng isang buong linggo. Hindi ako lumabas ng Bahay,puro work out ang ginagawa ko para ma distract ako. Miss na miss ko na si Bea at ang mga bata pero hindi ko magawa ng dumalaw. I sighed again and again .

"Alam ko naman yun Hon,pero Bea is about to give birth. Ayoko namang pati sa pangalawang apo e sila pa ang gumastos. Wala namang problema yun sa mga De Leon alam ko pero apo din natin ang bata".

Paakyat na ako sa kwarto ko pero narining kong nag-uusap sina mama at daddy sa terrace. Pumikit ako ng mariin.

"Hindi din naman issue sa akin kung tayo ang gagastos dahil anak natin si Thirdy at apon natin ang bata pero kung ganyan lang ang gagawin ni Thirdy buong araw magmumukmok sa tingin mo ba may mangyayari sa kaniya? I want him to be responsible". Si daddy ulit.

"Responsible ang anak mo Bong. He just need some waking up dahil apektado siya sa nangyari,kakausapin ko rin si Kuya". Sagot ni mama.

I sighed.

Pati parents ko namoproblema na. Para nga akong natauhan dahil sa narining ko. Kailangan ako ni Bea at ng mga bata.

Ano bang ginagawa ko?