𝐈𝐧𝐭𝐨 𝐘𝐨𝐮 [Herero Series #1]

Chapter 33: Condo

Jade's POV

"Babe," he said with his baritone voice, standing right on our side.

Biglang nagpintig ang pandinig ko. What? Automatikong napatingin ako kay Eve, she doesn't look shocked or what.

"Who is he?" Tanong ko kay Eve. I don't even care kung naririnig ako ng lalaki at isipin niyang bastos ako.

Biglang inabot ng lalake ang kamay niya sa akin at nagsalita. "Leon, Eve's boyfriend," he said introduced himself. Tiningnan ko lang ang kamay niyang nasa harapan ko. There's no way na hahawakan ko 'yan. Gusto kong manapak. "You must be Jade? Nice meeting you." Dagdag niya saka ngumisi.

I closed my fist under the table. Seryoso ba 'to? And why this guy is even here? Did Eve invited her?

Bumaling ako kay Eve. She's wearing her blank expression. She rolled her eyes and gazed on the man.

"Stop it Leon," Eve uttered in firm manner. "He's Lain's brother," baling niya sa'kin. Saka ko lang narealize na siya pala yung lalaking nasa opisina noon ni Eve na may bitbit pang bata.

Agad naglaho ang inis ko. I calmed myself and stood up to accept his hand. "Jade Choi," pakilala ko, agad ko ring binitawan ang kamay niya.

"I was just joking around," he chuckled. Naupo siya sa isang bakanteng silya. Nag-iwas ako ng tingin. Masyado akong nagpadala sa emosyon, ni hindi ko agad nakilala ang mukha niya.

Bumalik na rin ako sa upuan ko. "Not really, nahihiya lang ako," palusot ko nalang. I glanced at Eve. Nakatingin din siya sa'kin. Nakataas siya ng kilay, parang may gustong sabihin pero hindi ko naman makuha.

"Are you two dating now?" Leon casually asked. Eve coughed dahil saktong umiinom siya ng juice nang magtanong ang lalaki. "Hey," natatawang wika ni Leon kay Eve. Sinamaan lang siya nito ng tingin.

Nataranta naman ako kaya agad akong pumwesto sa likod niya at hinagod 'yon. Naramdaman ko ang malalim na paghinga niya sa ginagawa ko kaya nang makita kong ayos na ay tumikhim ako.

"I need to go," wika ko. Napagdesisyonan kong ayos na muna ang araw na 'to, ang mahalaga ay nasabi ko na sa kanya ang totoo. At isa pa, nahihiya naman akong kausapin si Eve kapag may ibang tao kaming kasama.

Bigla ring tumayo si Eve. Napatingin naman ako sa kanya.

"I forgot something in my car." Seryosong wika niya.

Tumango nalang ako.

Nagpaalam na rin si Eve kay Leon.

Ngayon ko lang ulit naalala yung bulaklak na inilapag ko sa isa pang bakanteng upuan. Tiningnan ko 'yon. Kinuha ko nalang dahil kung ayaw niyang tanggapin ay mas ayoko namang iwan dito. Magiging kalat lang.

Tahimik naming tinahak ang daan pabalik sa parking lot nang may mga estudyante ang humarang sa 'min.

"Good morning, Miss Anderson!" Sabay-sabay nilang wika.

"Good morning. Bakit nasa labas na kayo?" She asked with her usual monotone voice.

"Ma'am, free time po namin," sagot ng isa na malawak pa ang ngiti. Namumukhaan ko ang mga grupo ng mag-aaral na 'to. Sila yung kumuha ng number ko.

Bumaling naman sila sa'kin. "Ate Jade, you're really alive. We really thought your account was just hacked." Hindi makapaniwalang usal nito. I chuckled.

"Gano'n talaga kapag may unsettled business ka pa, kailangan mong balikan." Wika ko at ngumisi pa. Napabaling ang tingin nila sa bulaklak na hawak ko.